Wij wonen op een halve hectare waar eens 22 paarden als pensionados hun laatste dagen mochten slijten. Begin dit jaar besloten we zes stallen af te breken en er een klein huisje op te bouwen. We hebben drie containers van 6m³ met houtafval en nog eens drie containers van 15m³ met puin af laten voeren. In 20 jaar tijd hebben we dingen opgeslagen in de zin dat ze uit het oog waren opgeborgen, maar niet echt opgeruimd.

De opruimdrift ging ook zover dat ik eindelijk een chirurg kon overtuigen dat het ijzerdraad dat mijn sternum na de dubbele bypass bijeen hield, bij het oud ijzer mocht. De verzekering hield eerst de boot af, maar op 30.03.2017 zijn de sternumdraden verwijderd. Het is puur synchroniciteit dat ik na de operatie op Internet een foto zag van de rommel waarmee de ruimte om de Aarde is vervuild.

Opruiming.
In de ruimte om ons heen is een onvoorstelbare hoeveelheid zwerfvuil samengebald. Meer dan 500.000 stukken metaal en kunststof afkomstig van de Aarde zwerven er met een snelheid van 17.500 mijl per uur rond. De snelheid, zelfs van een relatief klein stuk zwerfvuil, is groot genoeg om een satelliet of een ruimteschip te beschadigen. De NASA en het Departement van Defensie maken zich zorgen om hun dure speelgoed…

Nu maak ik mee zorgen om de toenemende hoeveelheid space junk die zich rondom onze atmosfeer verzameld. Wanneer we zo doorgaan, wordt het een ondoordringbaar metalen schild dat de Aarde inkapselt. Het is een persoonlijk hypothese, zonder wetenschappelijke onderbouwing, die ik hierna wil delen. Het is een gevoel, en geliefden, gevoel maakt geen denkfouten.

Mijn romantische ideeën over de Maan zijn tijdens de schoonmaak eveneens in de grijze container beland. In het schrijfseltje ‘Lunatic’ van 18 januari dit jaar heb ik daar uitgebreid over uitgeweid. Als de Maan een natuurlijke satelliet van de Aarde was, zou de Maan een diameter hebben van maximaal 30 mijl. De Maan heeft een diameter van 2160 mijl. De Maan is voor mij een heel oud kunstmatig ruimtestation.

Cyberslaap.
Op die geheime Apollo 20 missie onderzochten US en USSR astronauten een enorm ruimteschip dat op de maan was gecrasht. Het schip was overdekt met bizarre tekens en lag er volgens deskundigen al miljoenen jaren. In het schip vonden ze een gemummificeerde vrouw, wiens ogen, mond en oren verbonden waren met het nog actieve schip. Het schip en de vrouw verkeerden in een geavanceerde cyberslaap.

Cyberslaap is geen bestaand woord, ik bedacht het begrip in januari 2002 toen ik werkte aan een script met de titel: ‘Herinneringen uit 2044’. James Cameron, de regisseur van Avatar, bedacht in 2006 de term Cryoslaap; een toestand die te vergelijken is met de cyclische en natuurlijke winterslaap van planten en dieren op Aarde.

De cyberslaap van de mensheid duurt nu al 26.000 jaar, en het grappige is dat we denken dat we wakker zijn. Die cyberslaap, ook van de wetenschappers die de space junk in de ruimte projecteren, zorgt ervoor dat we niet in de gaten krijgen dat we langzaam ingekapseld worden, afgescheiden van de Bron zoals de anorganische kunstmatige intelligentie is afgescheiden van de Bron.

Het is een hypothese van iemand die alleen de MULO heeft gedaan. In die veronderstelling kan ik me voorstellen dat er over enkele miljoenen jaren een sterrenschip op het metalen schild van space junk rond de Aarde landt om te ontdekken dat er diep onder de oppervlakte een planeet in cyberslaap is verborgen. De eens paradijselijke Aarde is dan getransformeerd in een kunstmatige oorlogsster.

Oorlogsster.
Iapetus is de 17^e van de 33 bekende manen van Saturnus en de op twee na de grootste. De Italiaanse astronoom Giovanni Cassini (1625-1712) ontdekte Iapetus met een telescoop. Cassini merkte op dat de satelliet om de 40 dagen, de helft van zijn omloopbaan, zomaar verdween, dat de ene helft van deze ‘maan’ veel helderder scheen dan de ander kant, en dat de maan synchroon met Saturnus roteerde.

Driehonderd en tien jaar later, op 11 april 1980 zond NASA’s Voyager 1 de eerste duidelijke beelden van Iapetus naar de Aarde. Giovanni Cassini bleek gelijk te hebben; één kant van de maan was tien maal helderder dan de andere kant. Zo kreeg deze satelliet van Saturnus de bijnaam Yin/Yang Maan. We leven nu in april 2017 en er circuleren berichten dat Iapetus een kunstmatige oorlogsster kan zijn…

Er zijn drie opmerkelijke claims die de stelling dat Iapetus een basis is voor buitenaardse wezens.

• De bergkammen zien eruit alsof twee halve bollen tegen elkaar zijn gelast.

• Iapetus wordt vergeleken met de Death Star uit Star Wars vanwege een identieke krater op een van de polen.

• De hexagonale vorm die vragen opwerpt met betrekking tot de afkomst van de satelliet.

Deskundigen hebben nog geen consensus over hoe Iapetus werd gevormd, maar één wetenschapper is ervan overtuigd dat de satelliet van de tekentafels komt van een buitenaardse beschaving. Een van de foto’s die de naar Cassini vernoemde ruimtesonde van de NASA in 2004 naar de Aarde stuurde toont een soort lasnaad op de Evenaar van de maan en een enorme krater op de pool die sterke gelijkenis vertoont met de Death Star. Mensen die complot-theoretici worden genoemd, zijn voor mij ontwaakte zielen die boven de mainstream media uit durven waarnemen. De complot-theoretici beweren dat Iapetus de inspiratiebron vormde voor de bedenkers van de Death Star uit Star Wars. Zo vreemd is dat niet, want de werkelijkheid overstijgt vaak elke fantasie wanneer je met de rechterhersenhelft kunt en wilt functioneren.

Einstein zei ooit: ‘Het is gemakkelijker een atoom te splijten dan een vooroordeel te splijten.’

Het idee van de lasnaad komt door een bergketen van 16.000 mijl lang, 20 kilometer breed en 12 mijl hoog die rond de Evenaar van Iapetus loopt. Vanuit andere camerastandpunten gezien is Iapetus niet rond zoals natuurlijke manen, maar toont een hexagonale vorm met scherpe hoeken. Dat zou een bewijs moeten zijn dat deze satelliet een kunstmatig gevormde maan is.

In 445.000 BC kwamen buitenaardse wezens op Aarde hier goud delven dat ze nodig hadden om hun atmosfeer te herstellen. Het is denkbaar dat ze op hun reis door dit zonnestelsel kunstmanen hebben gebouwd als op - en overslag stations. Ze werden beschouwd als goden omdat ze over geavanceerde technologieën beschikten. Vanuit de Galaxis passeerden ze Pluto, Neptunus, Uranus, Saturnus, Jupiter en Mars voordat ze op Aarde, de zevende planeet landden. We hebben er een religieuze projectie aan overgehouden: “En op de zevende dag rustte hij.”

Iapetus
Iapetus was in de Griekse mythologie de god van de levensloop, die het eindige lot van sterfelijke wezens vaststelde. Iapetus symboliseert dus ook de sterfelijkheid, een pijnlijke, plotselinge dood en het feit dat aan alles een eind komt. In de Ilias noemde Homerus de Titanen Iapetus Kronos die na de oorlog met de Olympische goden naar Tartarus werden verbannen. Zo werd de eindige tijd en de oneindige tijd geketend in de onderwereld.

Nu in ons eigen taalgebruik. Deze maan van Saturnus geeft aan dat de Kunstmatige Intelligentie eindig is. Dat betekent ook dat de mensheid veel meer met natuurlijke energieën moet leren omgaan dan zich te storten in het avontuur van Intelligent Design. De onvoorstelbare hoeveelheid space-junk kan langzaamaan het zonlicht dat leven brengt en leven schenkt zelfs tegenhouden.

De NASA en andere geheime ruimtevaartprogramma’s zijn een bedreiging voor de natuurlijke cycli van alle rijken der materie. De materie dreigt het van ons te winnen als we de kunstmatige Intelligentie niet op tijd stoppen en onszelf bevrijden uit de Matrix, Quarantaine of Maximum Security Gevangenis die onze planeet is. De Aarde is een levend ruimteschip dat via de Fotonen Gordel terug wil naar de Bron.

De terugweg wordt geblokkeerd door een ring van space-junk, door een schild van negatieve gedachtenpatronen en door onwetendheid en/of desinteresse van het mensdom. Wanneer beginnen we aan de persoonlijke schoonmaak, wanneer houden we opruiming in onze aura? Het wordt al een stuk vergemakkelijkt door de opruiming die de Lichtkrachten en de Resistance Movement houden onder de Cabal.

Het wordt ook gefaciliteerd door de grote schoonmaak in het mondiale pedonetwerk dat zich met kinderoffers en satanische rituelen een plek op Aarde dacht te veroveren. Bovendien zijn er nog slechts 180 Chimera’s op de planeet overgebleven. Het is een kleine maar krachtige en gevaarlijke groep die de quarantaine status van de planeet Aarde in stand houdt door middel van een top quark-antiquark condensaat op Montauk, Long Island.

Blijven we een eiland in de Intergalactische Samenleving of breken we door het schild en vinden we aansluiting bij onze broeders en zusters in de hogere frequenties? Het is onze Vrije Keus.

‘Er zijn geen oninteressante dingen, er zijn alleen maar ongeïnteresseerde mensen.’ G.K. Chesterton.

PS. De opmaak is voor mij als ex-graficus en voormalig art director perfect wat de witregels betreft. Maar wat ik op de website terug zie is afschuwelijk. Het ligt buiten mijn competentie om dat te veranderen, hoe graag ik ook wil.

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com