Het woordenboek definieert dit woord als een proefwerk over behandelde leerstof en als een herhaalde oefening. Voor mijn gevoel reïncarneren we hier op Aarde inderdaad als een herhaalde oefening, als een proeve van bekwaamheid op eerder ervaren leerstof. Het is grappig dat ik besef dat ik dit schrijf terwijl er landelijk heel veel jonge mensen eindexamen doen. Dit is het 55^e artikel van dit jaar; een herhaling van getallen!

Herinneringen zijn ook repetities van ervaringen. Hoewel die ervaringen als persoonlijk worden beschouwd, zijn het altijd ervaringen die we delen met de zielsaspecten van ons Wezen. Dank zij enige kennis van aurareading, hypno - en regressie therapie, heb ik daar in de afgelopen decennia veel van geleerd. Ons cellulaire geheugen is een onuitputtelijke bron van informatie die alle tijd/ruimte omvat.

Wie heeft er geen ‘herinnering’ aan Atlantis? Dit continent spreek nog steeds tot onze verbeelding, en dat is begrijpelijk als je bedenkt dat we nagenoeg een repetitie van dat bewustzijnsniveau beleven. Ook zonder regressie is het mogelijk herinneringen uit je cellulaire geheugen op te roepen als je op Alfaniveau de tijd/ruimte coördinaten vindt die met de gewenste herinnerring resoneren.

We dienen wel te beseffen dat een herinnering uit een collectief van zielsaspecten voortkomt. We delen al onze individuele ervaringen met een entiteit van 12 zielen en/of een Overziel van 144 zielen. Al die zielsaspecten hebben persoonlijke ervaringen opgedaan in parallelle werkelijkheden, en slaan die ervaringen in het groepsbewustzijn op. Het is als het ware een databank waar alle individuele zielen uit putten.

Synchroniciteit is het samenvallen in de tijd van twee of meer niet causaal op elkaar betrekking hebbende gebeurtenissen. De synchroniciteit is nu zo hoog dat ik, op zoek naar de samenhang tussen neolithische adobe woningen van Çatal Hüyük uit Centraal Anatolië, de Kiva’s van Pueblo Indianen en Atlantis, een site op Internet tegenkwam van mensen die zich een leven op Atlantis herinnerden.

Atlantis.
Een persoon herinnerde zich dat Atlantis was bezaaid met adobe woningen. In deze hypnose sessie was het een klein dor eiland, waar hij blijkbaar alleen leefde en last had van zijn nek. Nu ik dit schrijf, zie ik voor me een oord waarheen uitgestoten en niet gezonde mensen werden verbannen. Net zoals Spinalonga, het eiland waar alle leprapatiënten van Griekenland geïsoleerd van de buitenwereld leefden.

Een jonge vrouw herinnerde zich tijdens een meditatie een leven op Atlantis Ze kon zich haar ouders herinneren en besefte dat ze die zielen in haar huidige belichaming niet heeft ontmoet. Ze herinnerde zich haar man en hun kinderen en dat ze in die tijd/ruimte een healer was. Ze herinnerde zich dat Atlantis ten onder was gegaan door het transformeren van een kristal in een laserwapen waarvan de krachten onderschat waren.

Een andere jonge vrouw herinnerde zich dat ze een priesteres was in een tempel op de zuidkust van het eiland in het jaar 23.000 BC. Ze had een bleke huid en stroblond haar, ze woonde bij haar ouders in een vissersdorpje tot ze bijna 30 was en in de tempel metafysica, channelen en profeteren ging studeren. In tegenstelling tot de aanname dat Atlantis één groot continent was, herinner ik (ArjunA) me dat het meerdere eilanden omvatte.

Een man kreeg tijdens het schrijven van een boek over multidimensionale levens een instant channeling door over een incarnatie op Atlantis vlak voor een wereldwijde ramp die hij wist te overleven. Zijn vrouw en kinderen stierven in de ramp. Hij kon zich de worsteling om in de nasleep van die catastrofe te overleven herinneren. Hij ontsnapte met anderen in een boot die geleid werd door een oorlogsgodin die Freya werd genoemd.

Een jong meisje herinnert zich dat zij secretaris en Schriftgeleerde was voor de hoge priesters op Atlantis. Zij was toen een man van ongeveer 40 jaar die Maeka heette. Hij droeg een witte toga als teken van macht en zuiverheid, en zijn lange haardracht symboliseerde dat ook. Hij had een vrouw en een kind en woonde in een stenen huis dat aan een waterweg stond, wat hem een Venetië deed denken.

Tijdlijnen.
Die herinnering kan uit een collectief bewustzijn komen waar ik ook een aspect van ben. In 2002 zag ik op Alfa niveau een belichaming op Atlantis in 13.400 BC. Mijn naam was Aton, ik gaf les in de Samenhang der Dingen. In die dagen was ik heel lang, ik droeg lange witte haren, witte kleding en een Larimar op mijn voorhoofd en een Larimar ketting om mijn hals. Later las ik dat Aton in het Fenicisch ‘Heer’ betekent. Nu heet ik ArjunA van Heerdt…

Atlantis werd van circa 200.000 BC tot de Zondvloed in 10.500 BC bewoond. In die lange periode kan een ziel meerdere keren op Atlantis zijn geïncarneerd in diverse tijdlijnen. Omdat de Larimar alleen op de Dominicaanse Republiek wordt gevonden, zijn Nora en ik er in 2005 heen gereisd om er Larimar te kopen. Op 28 november in Punta Cana kregen we in een meditatie meer informatie.

De informatie bevatte namen en functies van onze incarnaties in Atlantis. Nora kreeg door dat ze toen in een mannelijk lichaam was geïncarneerd, en naar de naam Elias luisterde. Elias was iemand die het evenwicht in diverse energievelden moest handhaven door middel van de reusachtige Atlantis kristallen. Mijn naam was Anbar en ik was een ordonnans tussen ruimteschepen en station Aarde.

Flashback.
Margaret werkte in dit leven met haar Reiki meester aan het thema macht toen haar leraar vroeg of ze ervaring had in machtsmisbruik. Margaret kreeg daarop een spontane flashback van een leven op Atlantis. Ze was een erg machtige vrouw die een groot deel van de bevolking had uitgeroeid. Margaret kreeg wroeging en verdriet omdat ze ooit haar macht zo had misbruikt, tegelijk besefte ze dat ze toen een instrument was voor nog hogere machten.

We krijgen zo een goed beeld van de veranderende energieën op Atlantis gedurende die lange ervaringscyclus. In het begin was het nog wat primitief, daaruit ontsproot een hoger spiritueel bewustzijn dat overgenomen en onderdrukt werd door duistere invasies. Tussen 52.000 en 50.000 BC ontwikkelde zich een technologie die uiteindelijk tot de vernietiging leidde. Vergelijk die periode maar eens met de afgelopen 2.000 jaar!

Er wordt ons verteld dat we in een voortschrijdende beschaving leven. We keken op onze ontdekkingsreizen neer op de wilden die we tegenkwamen, we stalen hun land en hun vrouwen en brachten die onbeschaafde culturen onze ziekten en onze hebzucht. We kunnen ons, in onze arrogantie, nauwelijks indenken dat wij in hogere dimensies als barbaren worden beschouwd.

De Wet van Een.
Dit is een zeer gedetailleerde herinnering van iemand in regressie. “Op Atlantis voelde ik me volkomen thuis. Ik had vrienden en mensen die ik vertrouwde. Het leven op Atlantis was gebaseerd op spiritueel respect en onvoorwaardelijke liefde. We leefden in resonantie met de Wet van Een in broeder - en zusterschappen die respect, eerbied en loyaliteit voor elkaar hadden. In mijn huidige leven ben ik dan ook healer en leraar.”

“Ik kwam met vele gaven in mijn DNA. Liefde en goddelijke barmhartige waren enkele gaven in dat leven. Liefde werd vrij, smetteloos en zonder oordeel gedeeld, in tegenstelling tot onze huidige samenleving. Hoewel mensen genetisch gecreëerd waren om fysiek perfect en mooi te zijn, lag ware schoonheid voor mij in persoonlijkheid en op emotioneel niveau”.

In haar herinnering woonde deze vrouw in een eigen tempel/huis, dat opgetrokken was uit wit marmer en lichtblauw graniet. De façade van de tempel had grote en lange zuilen. De tempels leken qua constructie op de oude Griekse en Egyptische tempels, maar waren veel creatiever in coloriet. Elke zuil had inscripties ingekerfd in de taal van Atlantis die veel weg hadden van de Egyptische hiërogliefen. Dat is logisch als je weet dat veel overlevenden van de ondergang in Egypte kwamen.

De Egyptische en Griekse culturen waren gewoon een repetitie van Atlantis. Het Atlantische schrift kende drie stijlen, een stijl leek op Fenicisch schrift, er was een Rune-achtig schrift en een derde leek op Sumerisch spijkerschrift. Hieraan merk je dat er overlevenden of vroeg emigranten in Erin/Ierland terecht kwamen en via Fenicië tot in Sumerië geraakten.

Deze vrouw herinnerde zich zelfs zeemeerminnen en een overdadige flora en fauna. Het moet in de goede tijd een paradijs zijn geweest! Wanneer iemand ernstig gewond raakte, het zicht kwijtraakte of een van de ledematen, werd deze persoon naar een tempel gebracht en door meester healers met honderden jaren ervaring in healing geholpen. Met hun handen op de wond regenereerden ze het weefsel.

Energetische healingmethoden werden al op de basisschool aangeleerd. Net zoals Yeshua mensen genas in zijn dagen, zo leefden de healers op Atlantis. Ze brachten mensen fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel weer in balans. Wetenschappers werkten nog conform de spirituele moraal van de samenleving. Nano technologie, genetica, kwantum healing, mechanica en medische wetenschappen werden vermengd met filosofisch idealisme.

Waterman.
De eerste drie letters van Atlantis vormden in de mythologie van de Azteken de naam van de god van het water. Later werd de naam ‘Atl’ gebruikt voor het element water. Aztlan betekende: ‘bij het water’, en verwees naar het legendarisch land van de voorouders. Het is opmerkelijk dat de uit de hand gelopen technologie ook de ondergang van Atlantis creëerde. Het is opmerkelijk dat in het Waterman Tijdperk de technologie angstaanjagend wordt.

Staat de mensheid nu voor een repetitie, of doen we eindexamen in de ervaringscyclus? Hoewel het concept Atlantis zelfs door wijze mensen als mythe wordt afgeschilderd, zijn er wereldwijd veel mensen in regressie terug kunnen gaan naar belichamingen op Atlantis. Pieter Barten heeft er een goed boek over geschreven: ‘Atlantis en Wereldkarma’. Omdat veel mensen nog in lineaire tijd denken, kunnen ze zich de toekomst niet herinneren.

Als je deze site wat langer volgt, heb je gemerkt dat ik in dit leven de Samenhang der Dingen online breng. Nora was op een andere tijdlijn van Atlantis een orakel dat veel kinderen onder haar hoede had. In dit leven zorgt Nora ervoor dat jongeren met een beperking een reguliere baan in de samenleving vinden. Het is voor ons in feite een repetitie van enkele incarnaties op Atlantis.

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com