Volgens het woordenboek is vorm de uiterlijke gedaante, ook m.b.t. onstoffelijke zaken. Het is ook een voorwerp waarmee men vormt, zoals gietvorm, kaasvorm, koekvorm, leest, mal, puddingvorm, rijstrand of taartvorm. Vorm wordt in onze tijd/ruimte als vanzelfsprekend ervaren terwijl het een uiterst complex concept is. Buiten tijd/ruimte bestaan energieën die geen vorm hebben of elke vorm kunnen manifesteren.

Dit schrijf ik op maandag 22 mei 2017, als een voorproefje op Hemelvaartsdag, naar aanleiding van een bericht dat er een 1200 jaar oude Koptische tekst is gevonden met een heel andere visie op het Laatste Avondmaal en de Kruisiging. Die tekst suggereert ook dat Yeshua een vormveranderaar was. Op de site van NineForNews komen daar uiteenlopende reacties op die mij een enorme glimlach bezorgden.

Wanneer we inzien dat we een onstoffelijke ziel zijn die een stoffelijk jasje dragen, is vorm niet zo vanzelfsprekend als wordt aangenomen. Die uiterlijke gedaante dragen we om ons te kunnen voordoen als mens, het is een spel dat duidelijk wordt als je beseft dat het woord Mens in het Latijn Geest betekent. De vorm die we dragen is constant aan verandering onderhevig, waarom mensen het concept vormveranderaar niet vatten, begrijp ik niet.

We zijn eerst een verlangen of kinderwens van onze ouders, die zaadcel en eicel verenigen om dat verlangen vorm te geven. Dan worden we een embryo dat zich ontwikkelt tot een voldragen baby die zich door het geboortekanaal een weg naar het licht worstelt. We hebben dan al een proces van 9 maanden voortdurende vormverandering ervaren. Dat proces wordt als vanzelfsprekend ervaren.

De vormverandering van de mens komt tot uitdrukking in het raadsel van de Sfinx aan Oedipus: "Wat heeft 's morgens vier benen, 's middags twee en 's avonds drie?" De morgen is een metafoor voor de eerste levensjaren, de middag is de periode waarin we rechtop lopen. In de avond van het leven lopen we met een stok, ook dit wordt als normaal ervaren.

Een rollator of scootmobiel was in de dagen van Oedipus nog onbekend.

De mens verandert voortdurend van uiterlijke gedaante om zich aan te passen aan trends, aan normen en waarden, aan sociale en culturele omgevingen, aan verwachtingspatronen, en om zich te handhaven in een voortdurend veranderende samenleving. Denk alleen al aan de manier waarop je loopt als je de grijze container buiten zet of als je in avondkleding naar een feest gaat.

Je hele uiterlijke gedaante transformeert ongemerkt door het verschil in kleding, in tijdstip, in omgeving en in vooruitzichten. We zijn echter zo oppervlakkig en onbewust geworden dat we dit niet als vormverandering beschouwen. Dan hebben we nog de onstoffelijke zaken als gedachten, gedrag en omgangsvormen die veranderen naarmate de situatie verandert. We zijn allemaal vormveranderaars, we zijn het ons alleen niet bewust.

Vorm is een expressie van licht, en zelfs licht kan van vorm veranderen. Waarom dan zo’n heftige discussie als het om een zuiver Lichtwezen als Yeshua gaat? De felle reacties op het artikel, dat overigens al in 2013 in het Engels was gepubliceerd, over de vormverandering van Yeshua hebben mij in elk geval een plezierig moment bezorgd. Het verwonderde mij wel dat niemand opperde dat vorm een illusie is.

De illusie die suggereert dat in de winter de natuur dood is, terwijl het eerste lentelicht alle doodsheid transformeert in prachtige levensvormen. Knoppen veranderen in bloesems en die transformeren in vruchten welke ontelbare vormen aannemen. De ganse natuur is een schoolvoorbeeld van vormverandering, en dat vinden we vanzelfsprekend. Als ik deze tekst cursief maak verander ik de vorm en ook dat wordt als normaal beschouwd.

Zien is geloven.
De expressie van licht die we als vorm ervaren is een houvast waaraan we gehecht raken en wellicht is dat de reden waarom we uiterlijkheden zo belangrijk vinden. Gehechtheid aan vorm is een valkuil, maar we beschouwen het niet als zodanig. Vorm geeft bestaansrecht en zekerheid, want zien is geloven, toch? De Schepper heeft geen vorm, we hebben hem/haar nooit gezien en toch geloven we dat hij/zij bestaat…

Laten we de Transfiguratie van Yeshua als voorbeeld nemen. Volgens de traditie beklom Yeshua de berg Tabor met zijn discipelen Jacobus, Johannes en Petrus. Op de top van die berg transformeerde hij van uiterlijke gedaante. Voor de ogen van de discipelen nam hij een stralend lichtlichaam aan en sprak met Elijah en Mozes. Dit wordt de verheerlijking genoemd, maar het is een vormverandering!

In een 3D werkelijkheid is alles driedimensionaal. Dat kegelt de huidige ophef over een platte Aarde simpel ondersteboven. De schijngestalten van de Maan zijn een model dat de stellingname ‘zien is geloven’ ook omverwerpt. De Maan is sferisch, en toch zien we 7 platte schijngestalten van dit hemellichaam omdat het licht van de Zon reflecteert. Bij Nieuwe Maan zien we zelfs geen vorm en toch is ze daar.

Wanneer we de stelling omkeren; geloven is zien, krijgen we een andere werkelijkheid. Als kind kreeg ik van mijn papa vaak genoeg te horen dat wat je niet ziet bestaansrecht heeft. Hij zag en voorzag zaken die nog in vorm gegoten moesten worden. Alles bestaat simultaan, dus ook fysieke vormen en onstoffelijke zaken uit het verleden en in de toekomst. Hoe kunnen mensen dan zeggen: “Eerst zien, dan geloven”?

In de film ‘What the Bleep Do We Know’ werd het heel duidelijk gebracht; wat je niet kent neem je niet waar. De inlanders namen de zeilschepen van Columbus niet waar toen ze in de baai voor anker gingen. Ze dachten waarschijnlijk dat het grote zeevogels waren met enorme witte vleugels. Pas toen ze uitgenodigd werden aan boord te komen, begrepen ze dat het enorme kano’s met zeilen waren.

We zijn multidimensionale wezens die in meerdere tijd/ruimte continua ervaring op doen. Soms krijgen we een ervaring uit een andere dimensie te zien in droomstaat. We kunnen ons niet voorstellen dat het werkelijk plaats vond omdat het maar een droom was. Onze werkelijkheid wordt bepaald door de waarnemer van die werkelijkheid, maar wie is die waarnemer? Je draagt een fysiek jasje en je bent een geestelijk wezen.

Informatie.
Omdat wij in een tijd/ruimte continuüm zijn opgesloten, kunnen we ons niet voorstellen dat er meerdere werkelijkheden zijn, waarbinnen we ook existeren. Juist als ons fysieke jasje tot rust komt, reist de geest voorbij de grenzen van de 3D werkelijkheid. Zo kan het voorkomen dat we een plek, waar we fysiek nooit zijn geweest, toch als Deja Vu ervaren. Dit fenomeen kan overigens ook voortkomen uit gedeelde informatie van de Overziel.

Informatie is een vorm van kennisoverdracht. Wanneer je weinig onderscheidingsvermogen hebt, kan je overvallen worden door desinformatie en zero-informatie. De informatie kan met de beste bedoelingen worden gegeven en toch niet resoneren met je zielensignatuur. Dat is inherent aan 3D kennis en de overdracht daarvan. Je zielensignatuur vraagt eerder informatie die uit universele/multidimensionale wijsheid is geboren.

Om dit te begrijpen kunnen we de wijsheid van je gevoel/hart als opponent zien van de kennis van je verstand. Het collectief bewustzijn is zo verblind door het verstand dat we niet meer weten hoe we met ons gevoel/hart kunnen communiceren. Het verstand zegt luid dat vormveranderaars niet bestaan, terwijl het gevoel fluistert dat de Schepper alleen maar mogelijkheden en potentiëlen heeft verordonneerd.

Hemelvaart.
Het verhaal van de hemelvaart is nog vreemder dan de theofanie op de berg Tabor. Op Tabor Nam Yeshua de vorm aan van een stralend Lichtlichaam. Wij zouden dat nu een Merkaba noemen. De Hemelvaart vond, volgens de Bijbel, plaats op de Olijfberg. Volgens de Bijbel werd Yeshua voor de ogen van zijn discipelen opgenomen door een wolk. Voor mij is dit weer een manifestatie van vormverandering.

De mensen die zo heftig reageren op de suggestie dat Yeshua een vormveranderaar was en volgens zijn volgelingen kon vliegen, beschouwen Hemelvaart als een vrije dag. Ze vragen zich niet af waarom de Hemelvaart juist op de Olijfberg plaatsvond. Dat komt omdat ze de Samenhang der Dingen niet verstaan. De Hemelvaart vond plaats veertig dagen na Pasen. Pasen wordt gevierd als de Herrijzenis of Vormverandering van Yeshua.

Het Oude Volk heeft veertig jaar in de woestijn gezworven voor de tweede generatie het Beloofde Land bereikte. Noach gaf na veertig dagen een raaf de opdracht om te verkennen of de Aarde weer veilig te betreden was. De raaf vergat die opdracht en Noach stuurde een duif met dezelfde opdracht. De duif keerde onverrichter zake terug, en Noach zond de duif voor een tweede keer op verkenning uit of de Aarde veilig was.

Tegen de avond kwam de duif terug met een takje van een olijfboom in haar snavel, dat ze geplukt had op de Olijfberg in Yerushalaim… De Samenhang is dat Yeshua twee keer op een berg van vorm veranderde. De tweede keer op de Olijfberg. We leven in het Waterman Tijdperk, een metafoor voor de Zondvloed. We krijgen een tweede kans om van vorm te veranderen.

Hemelvaart en Ascentie zijn dezelfde expressie van Licht. Vorm is een expressie van Licht, en licht verandert altijd en overal! Nog 15 minuten, dan is het Hemelvaartsdag.

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com