Het vorige schrijfseltje eindigde met de vraag: “Waar kwamen ze vandaan en waar zijn ze gebleven?” In de volgende drie pagina’s wil ik daar een antwoord op vinden. Let wel vinden niet geven!

In het boek Genesis zijn er twee momenten waarop god iets zegt over vermenigvuldigen en vruchtbaar zijn . Op regel 20 geeft hij eerst de vissen en de vogels de opdracht zich te vermenigvuldigen teneinde de zeeën en de luchten te bevolken. Dan haalt hij vee, kruipende dieren en allerlei wilde dieren uit zijn hoge hoed. Op regel 27 schept god de mens en op regel 28 geeft hij hen de vrije teugel om veel beschuitjes met elkaar te eten.

De som der getallen op regel 27 vertegenwoordigt de voltooiing en de som der getallen van regel 28 symboliseert een nieuw begin. Dat kan geen toeval zijn. Toch zeg ik dat er een begin moet zijn geweest voor het Bijbelse begin. Bijbelwetenschappers dateren de schepping zoals de Genesis het suggereert op 3950 BC… Welnu, Moeder Aarde was toen al miljarden jaren oud.

Moederschap.
Moederschap op latere leeftijd is minder kansrijk dan wanneer je jong bent. De kans op een geslaagde bevruchting is voor vrouwen in de twintig ongeveer 20%. Na het 35^e levensjaar is die kans al met de helft verminderd, en na het veertigste levensjaar is dat nog maar 5%.

Mijn grootvader was 72 toen hij mijn moeder verwekte, maar over het algemeen wordt de kwaliteit van het sperma na het vijftigste levensjaar minder.

Toch zijn er vrouwen die op zeer late leeftijd nog vruchtbaar waren. In India werden twee vrouwen nog moeder toen ze 70 jaar waren. Een Spaanse vrouw van 67 en een Roemeense vrouw van 66 brachten nog een kind ter wereld. Voor zover ik weet werd een Nederlandse vrouw van 63 jaar nog moeder! Dit zijn uiteraard reusachtige uitzonderingen die de regel bevestigen.

Reuzen.
Nu maken we een gedachtesprong van enkele eonen in dat wat we tijd noemen. We dienen wel te beseffen dat tijd circulair is, en dat de geschiedenis zich daarom steeds herhaalt. In Genesis 6:4 staat geschreven: “In die dagen waren er reuzen op de aarde, en ook daarna, als gods zonen tot de dochteren der mensen ingegaan waren, en zich kinderen gewonnen hadden; deze zijn de geweldigen, die van ouds geweest zijn, mannen van name”.

Met de woorden ‘in die dagen en ook daarna’ is een periode gemoeid van vóór en na de Zondvloed. Ruwweg 13.000 jaar voor onze jaartelling besefte Enlil/Jehova dat de passage van Nibiru een immense vloedgolf zou veroorzaken, en hij liet alle Anunnaki een eed zweren dat ze de dreigende ramp voor de mensheid zouden verzwijgen. Enki, echter, sprak gaf de rieten hut, waarin Ziusudra/Noach sliep, instructies voor het bouwen van de Ark.

Zelf ontsnapten de Anunnaki aan de Zondvloed en keken in hun ruimteschepen toe hoe de oppervlakte van de Aarde werd verzwolgen. In Genesis 7 staat geschreven dat op de zeventiende dag van de tweede maand alle fonteinen uit de diepte omhoog sprongen, en de sluizen van de hemel gingen open. Het bleef 40 dagen en 40 nachten regenen. Het getal 40 heeft betrekking op voorbereiding en verwachting. “Het leven begint bij 40”.

Kolonisten.
De Anunnaki waren niet de eerste buitenaardse kolonisten. Volgens de theosofie en de antroposofie kent de Aarde 7 tijdperken/cycli van elk miljoenen jaren, die afgesloten worden door natuurrampen zoals vloedgolven en aardbevingen. Ook de mensheid doorloopt die 7 stadia in de vorm van ‘wortelrassen’. Het is een spel met woorden, maar het begrip wortelrassen gaf me een wenk om naar de wortels van Moeder Aarde te kijken.

Miljoenen jaren vóórdat de Genesis werd gekopieerd van nog oudere scheppingsmythen, was het al een komen en gaan van entiteiten op deze planeet. Er waren Leeuwmensen van de Lyra constellatie. Er waren Cetaceeën of walvisachtigen van Sirius. Er waren Carians of Vogelmensen uit Orion. Er waren Reptielwezens van Alfa Draconi en Zeta Taurians die bekend staan als de Greys.

Dat waren kolonisten die allemaal een oogje hadden op deze vruchtbare planeet. Het was als een bevruchting van Gaia door Vader Kosmos. Dit waren de Bijbelse reuzen die als gods zonen tot de dochteren der mensen ingegaan waren… Het begrip reusachtig kan zowel op hun fysieke vorm als op hun mentale vermogens slaan. Het waren intelligente wezens die over uiterst geavanceerde technologie beschikten.

Moeder Aarde.
In die dagen dat Gaia nog maar enkele miljoenen jaren jong was, baarde ze reusachtige kinderen in de verschillende rijken der materie. Voordat de dinosaurussen en reuzenvogels op Aarde leefden waren er al reuzenlibellen. De Meganeura was een roofinsect uit het Carboon, van driehonderdmiljoen jaar geleden, met een vleugelspanwijdte van 65 - 75 cm dat zich voedde met andere insecten en zelfs kleine amfibieën.

In het late Paleozoïcum waren er ook reuzenbomen en reuzenvarens die afstierven en de grond waarin ze vergingen opvulden met koolwaterstof. Voordat deze gigantische flora verdween zorgden ze door middel van fotosynthese voor een zuurstofgehalte van 35% in plaats van de miezerige 21% die we nu hebben. Hoe meer zuurstof hoe meer ruimte om te groeien! Ter vergelijking; als je diep inademt, neemt je borstkas meer ruimte in.

Gaia doorliep ook de 7 tijdperken/cycli van miljoenen jaren elk, die afgesloten werden door natuurrampen zoals vloedgolven, aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, botsingen met en/of inslagen van reusachtige rotsblokken uit de ruimte. De wortelrassen en hun nakomelingen bouwden megalithische structuren om elkaar te waarschuwen voor dergelijke rampen. De bouwwerken dienden tevens als veilig onderkomen.

De meeste van die bouwwerken staan aan de oppervlakte. Het zijn ongelooflijk knappe constructies die opgetrokken zijn uit perfect in elkaar passende rotsblokken van reusachtige afmetingen.

Bij Sacsayhuamán in Peru zie je hoe groot die stenen werkelijk zijn en hoe ze naadloos op, en in elkaar passen. De foto is gemaakt tijdens onze 12.12.12 missie.

Moederschoot.
De megalithische getuigen van een jonge Moeder Aarde die reusachtige wezens baarde of bezoek kreeg van dergelijke entiteiten vinden we ook onder de oppervlakte. Meester Djwal Khul bevestigde als eerste dat Admiraal Richard Byrd daadwerkelijk naar Binnen Aarde reisde zoals hij in zijn dagboek heeft geschreven. Meester Khul zei dat er een Centrale Zon in Binnen Aarde is. Hij bevestigde dat de Poorten aan de Noord - en Zuidpool erg breed waren en dat schepen en vliegtuigen er in kunnen verdwijnen, maar die Poorten zijn op natuurlijke manier beschermd door een energieveld.

Mensen kunnen de poorten vinden als ze er waarlijk naar zoeken, ze zijn echter enigszins gecamoufleerd door dat energieveld. Hij bevestigde dat er Poorten naar Binnen Aarde bestaan in Egypte, Tibet en Yucatan, maar ook in de Bermuda Driehoek, in de Sovjet Unie en in Afrika. Hij zei dat er, net zoals aan de oppervlakte, verschillende rassen in Binnen Aarde zijn, en dat sommige daarvan reusachtig waren.

Djwal Khul bevestigde ook dat de regeringen van de VS en van andere landen op de hoogte zijn van de Binnen Aardse Steden en het wereldwijde tunnelnetwerk, maar dat ze het in de doofpot stoppen zoals ze ook doen met UFO’s en hun Buitenaardse contacten.

Agartha.
Nu komen we terug op de vraag: ‘Waar kwamen ze vandaan en waar zijn ze gebleven?’ Het is denkbaar dat verschillende culturen ondergronds zijn gegaan. Het is zelfs denkbaar dat er in de Holle Aarde ook Poorten zijn naar andere dimensies of parallelle werkelijkheden. Met dit in gedachten is het zelfs mogelijk dat de graancirkels van binnenuit gecreëerd worden. Ze kunnen de signaalfuncties van de megalithische structuren vervangen.

Een ieder die zegt dat er meer is tussen Hemel en Aarde mag nu ontwaken voor het feit dat er veel meer is tussen Boven Aarde en Binnen Aarde. Laat je oppervlakkige bewustzijn los, reis naar binnen en ontdek wie je werkelijk bent. Onze oudere en wijzere broeders en zusters van Agartha wachten op je. Op het moment dat ik dit schrijfseltje wilde afsluiten, kreeg ik mail van Nora met deze link:
http://www.ellaster.nl/2017/08/13/thomas-williams-gestolen-soevereiniteit-is-teruggepakt/

Opmerkelijk is dat er een paar woorden worden besteed aan mensachtige wezens, die echter veel langer waren dan wij. Ze waren begaafder, hadden een langere levensduur en hadden hun geheugen van vorige levens behouden. Het is ook puur synchroniciteit dat we gisteren, 12 augustus 2017, een Despacho ceremonie hielden in onze nieuwe serre.

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com