Een zeer interessant begrip. Het woordenboek heeft er meerdere duidingen voor. De meest voorkomende duiding is dat stof als zeer kleine droge deeltjes in de lucht of als afzetting op voorwerpen zichtbaar wordt. Stof is vanuit een tweede invalshoek een verzameling moleculen waaruit alles is opgebouwd. Stof kan ook de betekenis hebben van textiel; een uit draden vervaardigde materie voor bekleding.
Tijdens het stofzuigen kreeg ik een idee voor dit schrijfseltje. Hoe is het mogelijk dat als je een ruimte hermetisch verzegelt, er na verloop van tijd toch stof ligt. Waar komt dat vandaan, hoe ontstaat het? Zijn het afgestorven moleculen, en wat zijn moleculen? Volgens het woordenboek is dat de kleinste massa van een verbinding of een element dat de chemische eigenschappen daarvan nog volledig bezit.
Volgens mijn rechterhersenhelft is stof ongemanifesteerd scheppingspotentieel. Wanneer dat scheppingspotentieel door een scheppende gedachte vorm krijgt, wordt het een fysieke manifestatie, een stoffelijk verschijnsel. Volgens een religieuze bestseller was er in den beginne niets totdat een scheppende gedachte hemel en aarde vormde uit dat niets. De gedachte: ‘Er zij Licht’, creëerde uit dat scheppingspotentieel Licht.
De suggestie dat het duister ineens licht werd, is slechts een aanname. Pas nadat het licht gezien en goedgekeurd was, werd er een onderscheid gemaakt tussen licht en duisternis. ‘En God noemde het licht dag, en de duisternis noemde hij nacht’. Geliefden, het Licht, met een kapitaal of hoofdletter in: ‘Er zij Licht’, vertegenwoordigde bewustzijn! Gaat er nu een lichtje op?
Het bewustzijn is door 26.000 jaar in Quarantaine zo gemarginaliseerd, dat het collectief der mensheid niet meer weet wat haar oorsprong is. Die oorsprong, de Bron van Almacht, Alwetendheid en Alom Aanwezigheid (Multi dimensionaliteit) zijn we vergeten. We hebben onze macht verkwanseld aan dubieuze leiders op politiek en religieus gebied. Het wordt tijd dat we inzien dat elke regering wordt geleid door misleiders.
In de Ban van de Ring zegt Galadriel het zo: ‘De wereld is veranderd. Ik voel het aan het water. Ik voel het in de Aarde. Ik ruik het in de lucht. Veel van wat eens was, is verloren want niemand herinnert het zich meer’.
Laten kijken naar wat er eigenlijk plaatsvond toen uit leegte het Licht werd gemanifesteerd. Stof is een verzameling moleculen waaruit alles is opgebouwd. Met dat gegeven is het denkbaar dat de Intelligentie die hemel en aarde schiep een chemische verbinding veroorzaakte met alle eigenschappen waarover die Intelligentie beschikte. In feite is dat wat alchemisten ook doen!
Hoe die manifestatie tot stand kwam lezen we op de tweede regel van Genesis. ‘De aarde nu was woest en leeg, en duisternis was op den afgrond; en de Geest Gods zweefde op de wateren’. Er staat dus dat een etherische, niet fysieke energie, over de wateren zweefde. Die energie zou gezegd hebben: ‘Daar zij Licht’. Dit suggereert dat die energie een stem had. Is het mogelijk dat niet fysieke energie een stem heeft?
In Johannes 1:1 lezen we: "In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God". In het Hebreeuws heette de geest 'Ruach', dat kunnen we vertalen met 'wind', 'adem' en 'levenskracht'. We kunnen de wind inderdaad horen ruisen of bulderen. Het gaat hier echter om de Geest Gods, en aangezien denken aan spreken voorafgaat, moet die Geest gedacht hebben: ‘Er zij Licht’.
Alles is ontstaan uit een gedachte! De Geest Gods zweefde op de wateren is een code, want de wateren worden pas op regel 6 vermeld!
Een zuigeling bestaat voor 75% uit water; een embryo zelfs voor 80%. Bij volwassenen schommelt dat percentage tussen de 55 tot 60%. Omdat wij, door religieuze conditionering, geloven in een goddelijke geest ‘ergens ver buiten’ ons, geloven we niet meer in onze eigen scheppende kracht.
Waterstof.
De vorige alinea impliceert dat onze goddelijke geest boven de circa 60% water in ons fysieke voertuig verblijft. Alweer een verwijzing naar het mentale veld in onze aura. We zijn eenvoudig vergeten hoe krachtig wij zijn. De vernietigende kracht van water vinden we terug in de waterstofbom of in de waterkrachtcentrales. De onvoorstelbaar dragende kracht van water zien we terug als we gigantische containerschepen zien drijven.
Helaas is ons denken een schaduw van onze waarlijke mentale macht. Onze gedachten zijn geconditioneerd door politiek en religieus machtsmisbruik. We zitten eigenlijk al 26.000 jaar opgescheept met een Calimero syndroom. De verdeel & heers politiek van de elite zet mensen tegen elkaar op. We zijn de wet van de communicerende vaten vergeten, we communiceren slechts oppervlakkig met elkaar. Maar stille wateren hebben diepe gronden!
Wanneer we het collectief denken naar een hogere frequentie verheffen zijn we tot alles in staat. De elite wil dat koste wat kost voorkomen met het fragmenteren van onze gedachten door valse vlag aanslagen die hun mainstream marionetten paginabreed publiceren. Gelukkig is er een kentering, we geloven niet meer alles wat zwart op wit staat. Alle nepnieuws schept zelfs stof tot denken, tot nadenken.
Appel.
Genesis 27: ‘En God schiep den mens naar zijn beeld, tot een beeld Gods schiep Hij hem, en schiep hen man en vrouw’. Christenen bidden het Onze Vader, dat is inherent aan de woorden ‘God schiep den mens naar zijn beeld’. Het bezittelijk voornaamwoord (zijn) in de derde persoon enkelvoud, mannelijk, schept verwarring. Als je dat letterlijk opvat was god een transgender, bovendien een gierige transgender.
Aanvankelijk was het allemaal koe en ei tussen god en de mens. Maar de mens had na verloop van tijd, de buik vol van koek en ei en plukte een appeltje. Nu, dat kwam ze duur te staan, want de gierige god sprak bestraffend: ‘Zweten zal je voor je brood, totdat je in de aarde waaruit je bent genomen terugkeert. Stof ben je, tot stof keer je terug.’ Voorwaar dat staat niet in verhouding tot één appeltje.
Toch vind ik die regel eerder een belofte dan een dreigement. We hebben gezien dat stof de kleinste massa is van een element dat alle chemische eigenschappen daarvan nog volledig bezit. We zijn uit stof geschapen, met alle eigenschappen, kenmerken, deugden, talenten en kwaliteiten van die stof. We zijn een chemische samenstelling van moleculen waaruit alles dat bestaat gevormd is.
Sterrenstof.
Wij, Sterren Zaden, zijn als het ware uit sterrenstof gecreëerd. Er zij ook geïncarneerde zielen die, in onze duale werkelijkheid, voorzien van andere eigenschappen, kenmerken, deugden, talenten en kwaliteiten de tegenpool van Sterren Zaden zijn. Die entiteiten zien er uit als gewone mensen, maar hebben reptiliaanse DNA/RNA codes. Dat zorgt ervoor dat ze vaak de duistere kant van het leven kiezen.
Wanneer we ons goddelijke erfgoed en onze ware creatieve vermogens herinneren, kunnen we met onze gedachten heel veel bereiken voor het hoogste goed van allen. Wanneer we werkelijk als communicerende vaten in harmonie denken, spreken en handelen, kunnen we een hemel op Aarde scheppen. Dit impliceert echter ook dat we onze gedachten, emoties en woorden op een gouden weegschaaltje moeten wegen.
Nu is het nog zo dat niet ontwaakte zielen zich niet bewustzijn van hun scheppende vermogens. Ze vragen zich af waarom er dingen gebeuren die hen in een neerwaartse spiraal brengen. Elke emotie, elke gedachte is een creatie, ten goede of ten kwade. Genoeg om heel wat stof op te doen waaien.
Met onze oorspronkelijke alchemistische vermogens zijn we in staat uit stof, het niet gemanifesteerde scheppingspotentieel, de chemische verbindingen en eigenschappen te creëren die nodig zijn om het Beloofde Land op de Aarde te manifesteren.
Een gecodeerd voorbeeld van die alchemistische vermogens vinden we terug in het verhaal over de wonderbaarlijke vermenigvuldiging bij Tabcha aan het Meer van Galilea. Yeshua voedde duizenden mensen met slechts twee vissen en vijf broden. Dit ‘wonder’ was een goed voorbeeld van precipitatie. Precipiteren is een scheikundig proces waarbij een vaste stof uit een vloeistof neerslaat.
Deze technologische constatering zien we terug in den beginne. Gods Geest zweefde over de wateren, en liet met een enkele gedachte alles wat hij/zij wenste op Aarde neerdalen. Mineralen, planten, dieren en de eerste mensen. Wanneer we dat begrip evenbeeld vervangen door energie, beschikt de mens over dezelfde scheppende energie. Hoe lang moet het nog duren, of hoe erg moet het nog worden voor we dat collectief inzien?
In de Meesters uit het Verre Oosten lezen we hoe hoog bewuste mensen in de Himalaya iets uit niets halen. De Meesters tonen dat alles er al is, en halen uit de lucht een appel of een munt. Dat is precipiteren; het ongemanifesteerd scheppingspotentieel met een gedachte vorm geven. Dat is wat we bereiken als we het Christusbewustzijn weer in eigendom nemen. Gods Geest zweeft nu immers over het Waterman Tijdperk.
Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com