Marcahuasi is een plateau in het Andes-gebergte, ten oosten van Lima, op een bergketen die boven de rechteroever van de Rímac rivier Hier vinden we granieten boodschappen uit lang vervlogen tijden. Deze boodschappen zijn moeilijker te decoderen dan de Moai beelden op Paaseiland, en lastiger te traceren dan het gezicht van Viracocha (Enki) op de rotsen van Ollantaytambo in de Heilige Vallei van Peru.

Het Marcahuasi plateau ligt 850 mijl van de Puerta de Hayu Marca Sterrenpoort aan het Titicacameer. Eeuwenlang was het een hoog energetische krachtplaats waar de Inca bevolking liever niet kwam. Op het plateau ervaren ze een onverklaarbare energie die hen in een staat van euforie brengt. De stenen boodschappen worden door geologen beschouwd als een natuurlijke verwering en/of erosie.

Ontwaakte zielen zien er stenen boodschappers in, door een verdwenen beschaving in de mist der tijden achtergelaten als een heiligdom. Wellicht hebben de stenen boodschappers dezelfde functie als de piramiden en de Sfinx op het Giza-plateau, Adams Kalender In Transvaal, Zuid Afrika of de reuzenhoofden op Paaseiland. Er is een Grote Cirkel die deze locaties met elkaar verbindt.

Voor de 12.12.12 missie naar Peru en Brazilië heb ik voor onze reisgenoten 6 artikelen geschreven waarin de Grote Cirkels worden verklaard. Grote Cirkels zijn lijnen die helemaal rond het centrum van de Aarde reizen. De Evenaar is een Grote Cirkel, en lengtegraden die over de polen reizen zijn eveneens Grote Cirkels. De Grote Cirkels waarover ik schreef verbinden alle krachtplaatsen of Sterrenpoorten op deze planeet.

Daniel Rousseau was de eerste die in 1952 vermoedde dat het om stenen boodschappen of boodschappers ging. Rousseau kreeg een foto te zien van een reusachtig stenen hoofd in de bergen hoog boven Lima in Peru. Hij reisde naar Marcahuasi om het stenen gezicht te zien, en werd overvallen door de honderden stenen boodschappers die hij er aantrof. Mensen met ogen die kunnen zien hebben enkele zeer opvallende figuren kunnen ontcijferen.

Volgens de Inca traditie is het plateau een plaats van de oude reuzengoden. Spaanse historici die in het kielzog van de Conquistadores naar Peru kwamen, kregen te horen dat Viracocha dit territorium kwam inspecteren en de ongehoorzame mannen uit zijn entourage in steen veranderde. Aangezien Viracocha en Enki, de schepper van de mens, dezelfde entiteit zijn, is de uitdrukking ‘tot stof zult ge wederkeren’ hier letterlijk gemanifesteerd.

Dit idee vraagt een enorme gedachtesprong uit de matrix waarin staat, kerk en onderwijs ons zo lang gevangen heeft gehouden. De naam Marcahuasi geeft een idee van de tijd en de oorsprong van de plaats. De naam dateert van vóór het Inca-rijk en zou duiden op de huizen van twee verdiepingen. Volgens Rousseau werd Marcahuasi gebouwd door een volk dat Masma werd genoemd.

Volgens Robert M. Schoch, hoofddocent Natuurwetenschappen aan de Universiteit van Boston waren de Masma zeer oude, zeer geavanceerde beschavingen, die een wereldwijd bestaan leken te hebben gehad en voor de geschreven historie al over de hele Aarde reisden. Dat is niet zo gek als je bedenkt dat het gezicht van Viracocha in Ollantaytambo het gezicht van Enki uit Sumerië is.

Na de Zonvloed werd de Aarde opnieuw verdeeld in domeinen voor de Anunnaki. Midden en Zuid Amerika werd het domein van Ninurta, de erfgenaam van Enlil/Jehova. De reden was dat ook hier veel goud te vinden was om de atmosfeer van Nibiru te herstellen. De onvoorstelbaar grote monolithische vestingwerken van Sacsayhuamán, Ollantaytambo, Tiahuanaco, Puma Punku en op de Machu Picchu zijn de zwijgende getuigen van Anunnaki aanwezigheid op dit continent.

Zondvloed.
Rousseau heeft veel tijd besteed aan het zoeken naar bewijzen van deze beschaving. Hij dacht dat Marcahuasi een soort beeldentuin van de Masma was. Als er een wereldwijde cultuur van dergelijke vooruitgang bestond, wat is er dan mee gebeurd? Was het wellicht weggevaagd in de Zondvloed uit de Bijbel? De geschiedenis blijft zich herhalen tot we de lessen in eigendom hebben genomen.

Geliefden, op 5 december 2012 stonden mijn reisgenoten met de rug naar de enorme steenblokken van de muur op Sacsayhuamán. Op mijn verzoek sloten ze de wereld van vorm buiten en gingen op Alfaniveau voelen wat er ongeveer 11.000 BC op die locatie is gebeurd. Voor mijn ogen was het alsof de zes vrouwen met hun rug tegen de muur werden geworpen, en zo ervaarden zij het zelf ook.

Hun commentaar was dat ze het gevoel hadden door een tsunami tegen de muur werden geworpen. Op Alfaniveau kunnen we buitenzintuiglijke waarnemingen ervaren, en de tijd die ik hen vroeg te herinneren was die van de Zondvloed! Ook dit vereist een sprong uit de quarantaine die ons al 6.000 jaar in onwetendheid heeft gehouden. Fysieke voertuigen zijn eindig, maar informatie die we in enige belichaming hebben ontvangen blijft beschikbaar.

Werd Marcahuasi gecreëerd als een verslag van gebeurtenissen of een aandenken dat kon worden doorgegeven aan toekomstige generaties? Wilden de Ouden een stenen verslag of waarschuwing achterlaten voor de samenleving in het Watermantijdperk? Dit tijdperk resoneert namelijk met de dagen waarin Noach zijn ark moest bouwen. En dat verhaal is een kopie van veel oudere scheppingsverhalen uit Mesopotamië.

Nadat Lemurië was gezonken kregen Aramu Muru en Arama Mara de opdracht van de Broederschap van de 7 Stralen om Heilige Schriftrollen en de gouden zonneschijf naar een nieuw gevormd gebergte met een net gevormd meer in het Oosten te brengen. Het nieuwe gebergte dat opgestuwd werd door het zinken van Lemurië is nu het Andes gebergte en het net gevormde meer heet nu het Titicacameer.

Er is een legende van een ruimteschip dat bij het Zonne-eiland in het Titicacameer landde. De goden uit dat schip kwamen als dolfijnen boven water en begonnen een relatie met de pre-Inca volkeren. Deze verbinding met de Hemelmensen gaf de aanzet tot het Rijk van de Inca' s. Die legende is identiek aan de landing van de Anunnaki in de Golf van Perzië. Je kunt Aramu Muru en Arama Mara ook vervangen door Enki en Ishtar.

Drunvalo Melchizedek schrijft in De Geometrie van de Schepping hetzelfde. De vliegende schotel kwam uit de hemel en landde in het Titicacameer. Dolfijnachtige wezens kwamen uit het water naar de mensen en vertelden waar ze vandaan kwamen. Dit wordt begrijpelijk als we ons voorstellen hoe mensen uit de dagen van Yeshua zouden reageren als wij met hedendaagse duikpakken uit het meer van Galilea kwamen opdagen.

Volgens auteur George Hunt Williamson was Marcahuasi een heilig woud waar buitenaardse wezens bijeenkwamen om te plannen voor de toekomst en er zijn Ufologen die geloven dat ze nog terugkeren naar onze tijd. Er is een foto die een zakenman bij Marcahuasi maakte in de jaren ’70. Die man zag overdag een heldere zilverkleurige schijf boven de vallei drijven, en maakte er een opname van.

Perceptie.
Wanneer we er voor open staan zien we meer dan we voor mogelijk houden. Denk maar aan de Indianen die de schepen van Columbus pas zagen toen ze aan boord gingen. Denk aan het experiment met de pasgeboren katjes. Een groep werd in een doos gezet waarvan de binnenkant was bedekt met horizontale strepen, een andere groep kreeg alleen verticale strepen te zien in hun doos.

Na enige tijd mochten ze uit de doos en de groep die alleen horizontale strepen kende, liep voortdurend tegen tafel- en stoelpoten aan. De groep die alleen verticale lijnen kende, stootte voortdurend tegen onderkanten van kasten en banken aan. Cognitief waarnemen is gebruik maken van onze zintuigen, maar we kunnen ook buitenzintuigelijk waarnemen. En dat is exact wat nodig is op het Marcahuasi plateau.

Stenen boodschappers staan overal ter wereld op krachtplaatsen of op Sterrenpoorten. Stonehenge, Carnac, Paaseiland en de piramiden zijn de meest bekende en tegelijk de minst ontcijferde boodschappers. De aanname dat mensen in het Stenen Tijdperk dom waren, moeten we opnieuw bekijken. Ook toen waren er zeer geavanceerde menselijke wezens die ons wat wilden vertellen.

Of de rotsen nu door natuurlijke verwering en erosie zijn ontstaan, of door mensenhanden zijn gemaakt en daarna pas verweerd, mogen we zelf beoordelen als we ernaar kijken met ogen die kunnen zien. De schedelrots in Yerushalaim is voor mij pure verwering, terwijl gelovige mensen daar iets anders in zien. Wat je gelooft is waar, maar wat zou je willen geloven?

Links een gezicht op Marcahuasi, rechts het gezicht van Viracocha in Ollantaytambo.

 
Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com