Zaterdagmorgen, 20 januari 2018, kwamen twee heren aan de deur met de vraag of ik wist wat het oudste boek ter wereld was. Omdat het regende en ik ze niet binnen wilde hebben, stelde ik voor onder het afdak van het chalet te staan. De meest spraakzame, een joviale gezette man, zei dat hij niet zo vaak in de buurt was, maar hij herinnerde zich dat ik ooit een boekje over troost van hem aannam.

Onder het afdak herhaalde hij zijn vraag, en ik antwoordde: ‘Ja, dat is de Eridu Genesis uit 3.000 BC. Daaruit kwam de Enuma Elish voort die in 1200 BC werd geschreven en een kopie daarvan werd in 600 BC bekend als het Oude Testament’. Want daar doelde hij met zijn vraag op. Ondanks dat het antwoord hem verraste, zei hij alleen maar: “Goedemorgen!’ en haalde een boekje uit zijn schoudertas.

Nu had hij een andere vraag, hij wilde weten of het Oude Testament nog nut had in deze tijd. Daarop zei ik: ‘Voor mensen die oren hebben om te luisteren en ogen die kunnen zien, zou het een nuttig boek zijn. Het is alleen zo dat de mensheid gebombardeerd wordt door externe stimuli. De entertainment industrie weerhoudt de massa’s na te denken over echte levensvragen en ongemakkelijke waarheden’.

Hij overhandigde me het boekje, en ik zag op de cover de vraag: ‘Is de Bijbel nog van deze tijd?’ De joviale man vroeg vervolgens hoe ik over die vraag dacht, de ander was tot dan toe een stille getuige… hm, leuke woordspeling. Het werd mij te koud en te nat onder het afdakje en ik zei dat het altijd enkelingen waren die veranderingen teweeg brachten. Daarna gaf ik ze een hand ten teken dat het vraag en antwoordspel voorbij was.

Kopieer en plak.
Voor alle duidelijkheid, de vraag had moeten zijn wat het oudste geschrift ter wereld was. Boeken werden pas na de uitvinding van de boekdrukkunst gemaakt. De Eridu Genesis is in spijkerschrift op kleitabletten geschreven. Het is het Sumerische, en tevens de oudste versie van het scheppingsverhaal. Het Babylonische scheppingsverhaal begint met de woorden Enuma Elish, dat vrij vertaald mag worden met: ‘Toen zij daarboven’.

Die Enuma Elish bestaat uit zeven tabletten met spijkerschrift. Het meest opmerkelijke is dat die eerste woorden van een meervoud aan wezens van daarboven gewag maakten. Dat is in schril contrast met dat enkelvoudige wezen uit het Oude Testament die in zes dagen Hemel en Aarde op zijn tablet toverde. Het was een Tzimtzum tablet, want andere merken waren er in den beginne niet.

Het Oude Testament is tijdens de Babylonische Ballingschap met kopieer en plakwerk tot stand is gekomen. Bijbelwetenschappers dateren de schepping van Adam en Eva conform het boek Genesis op 4.000 BC. In 1974 ontdekte de archeoloog Johanson in Ethiopië het oudste, meest complete en best bewaarde skelet van een verre voorouder van de mens. Dit skelet was al 3,5 miljoen jaar oud!

Lucy, zoals ze door de archeoloog werd genoemd, leefde in Ethiopië en niet in Gan Eden, de Hebreeuwse naam voor het paradijs dat tussen de Pison, de Gihon, de Tigris en de Eufraat zou hebben gelegen. Na deze lange, en hoognodige intro kom ik op een ander paradijs dat niet op maar onder de oppervlakte van de planeet ligt. In het vorige schrijfseltje gaven we iets weer van de Synarchie of staatsvorm van Agartha.

We willen nu dieper op de verschillen tussen de maximum security gevangenis of matrix aan de oppervlakte en de beschaving van de Binnen Aarde ingaan. De volgende tekst heb ik ergens in 2002 van Internet geplukt, en al die tijd bewaard voor deze periode van chaos. De bedoeling van deze vergelijking is dat we onze verantwoordelijkheid als hoveniers van Gaia weer oppakken.

De Disclosure gaat veel verder dan de onthulling dat we niet alleen zijn in dit Universum. Het omvat oneindig veel meer dan het blootleggen van de misdaden tegen de Aarde en haar bewoners. We komen in een Maelstroom van berichten die onthutsend en ontluisterend zullen zijn. Het is de enige manier om de ganse mensheid te ontwaken voor haar werkelijke potentieel.

In het vorige artikel noemde ik terloops de mestfraude die begin dit jaar openbaar werd gemaakt. Het ministerie van Landbouw wist al sinds mei 2016 dat de mestfraude in Nederland georganiseerd en grootschalig is. Het praten over duurzaamheid is pure schijnheiligheid omdat duurzaamheid en winst nog niet door één deur gaan.

Het is tijd alle leugens en halve waarheden te openbaren om te voorkomen dat de geschiedenis zich blijft herhalen. In Binnen Aarde gebruiken ze geen mest maar liefde om alles op een natuurlijke manier te laten groeien. De frequentie van liefde die de aarde vruchtbaar en duurzaam maakt…

Bericht uit Binnen Aarde.
Wij koesteren ons in het Licht van de Holle Aarde, waar wij een paradijs gecreëerd hebben in het binnenste van Moeder Aarde. En wij willen heel graag dat ook jullie dit paradijs samen met ons zullen ervaren. Wij hebben geen steden zoals jullie. Wij kennen slechts een landelijke omgeving, dat ons steeds weer verbaast. De bomen en de bloemen zijn levendig met wisselende kleuren en vormen en verfraaien onze huizen en land.

Alles is ‘monumentaal’, zoals jullie dat zouden noemen. Zelfs onze bomen en bergen zijn twee keer zo hoog als bij jullie en natuurlijk zijn onze lichamen langer en groter. De omvang van onze figuren zijn het dubbele van die van jullie en onze vruchten en groenten zijn enorm in vergelijking met die bij jullie. Al ons voedsel is organisch, nu we afgestemd zijn op Moeder Aarde en zij persoonlijk hun groei leidt.

Onze huizen zijn rond en doorschijnend en vermengt zich met het landschap. Je kunt van buitenaf niet naar binnen kijken en dat geeft ons de nodige privacy. Maar in onze huizen hebben wij een uitzicht in alle richtingen. Dit geeft ons een speciaal gevoel van openheid en wij krijgen niet, zoals bij jullie, het gevoel van ‘opgesloten te zijn’. Niet alleen hebben wij een vrij uitzicht naar buiten, we kunnen verder kijken dan de Aarde en zien de sterren aan de hemel.

Ons uitzicht wordt op geen enkele manier begrensd waar we ons ook in de Holle Aarde bevinden. Onze ogen en zintuigen zijn vrij om door het Universum te zwerven, terwijl onze lichamen binnen de planeet blijven. Onze graanvelden floreren op ons land; ze hebben de meest perfecte ligging t.o.v. de zon en de regen om de lekkerste oogsten op te leveren. Ons voedsel trilt van de levenskracht en wanneer wij dit eten wordt die levenskracht naar iedere cel vervoerd, wat resulteert in een perfecte gezondheid en een lang leven.

Dit is het geheim van het leven, dit is de verborgen bron van het jong blijven, waar jullie altijd naar hebben gezocht. Je vindt het in de Aarde zelf, die erop wacht haar levenskracht aan jou te geven wanneer je de natuurwetten van planten en oogsten volgt, wanneer je alleen maar de natuur gebruikt om het proces te leiden en toezicht te houden op de groei.

Wanneer je meewerkt met de grootse natuurkrachten, hoef je niets aan de grond toe te voegen en zullen de oogsten altijd omvangrijk en rijk aan voedingsstoffen zijn en heerlijk smaken. De krachten die wij door dit voedsel krijgen, stelt ons in staat met onze lichamen de daden van een Hercules te verrichten, wat voor jullie onmogelijk lijkt. Wij kunnen extreem lange afstanden lopen of rennen zonder dat we moe worden en we kunnen uren achtereen zwemmen.

We zijn aan het eind van de dag niet moe, want wij ‘werken’ in feite niet. Ons werk is pure vreugde en het gaat ons gemakkelijk af en aan het eind van de dag kennen wij alleen maar tevredenheid.

Onze levens zijn werkelijk wonderbaarlijk en wij voelen ons zeer gezegend. Maar zelf hebben wij dit Utopia gecreëerd en dit kunnen en zullen jullie ook doen. Want jullie toekomst zal glorieus zijn. Jullie staan op het punt door deze dichtheid heen te breken en de hemel te betreden. En deze hemel is hier op Aarde.

Hermetische Wet.
De Hermetische Wet stelt: ‘Zo Boven zo beneden’, maar ook: ‘Zo Binnen zo buiten’. We beginnen met het laatste, want de omstandigheden waarin we thans leven zijn een reflectie van de collectieve innerlijke onrust. Die onrust is het gevolg van de duizenden uiterlijke stimuli waarmee de mens elke dag wordt gebombardeerd wordt. Wij zijn ieder dag moe omdat het werk dat we doen geen bevrediging geeft.

Kahlil Gibran, de Libanese dichter die van 1883 tot 1931 leefde, schreef ooit: ‘Arbeid is zichtbaar gemaakte liefde. En als jij niet met liefde arbeiden kunt en enkel met tegenzin, dan is het beter je arbeid op te geven en te gaan zitten bij de tempelpoort om aalmoezen in ontvangst te nemen van hen, die vol blijdschap arbeiden. Want als je met onverschilligheid brood bakt, bak je een bitter brood dat slechts ten dele de honger stilt. En als je afgunstig de druiven perst, wordt jouw afgunst tot vergif in de wijn.

Ontwaakte zielen weten dat er een enorme strijd aan de gang is die buiten de mainstream media wordt gehouden. De strijd achter de schermen gaat tussen hen die zich boven de wet wanen en zij die Universele wetten handhaven. Het is eigenlijk een strijd die al sinds de dageraad van ons bestaan woedt; de strijd tussen de zonen van duisternis en de krachten van Licht.

Holle Aarde.
Vroeger gingen wij ook door al die dingen die jullie nu ervaren. Maar met onze binnenkomst in de Holle Aarde, waren wij voorbestemd om te evolueren, net zoals jullie voorbestemd zijn om te evolueren wanneer de frequentie van de Aarde toeneemt. Jullie aangeboren gaven zullen zich laten zien en jullie zullen je verheugen over je vermogens. Wanneer je eenmaal een bepaalde frequentie bereikt, zal je bewustzijn door de dichtheid heen breken en zal je alles zien en alles weten.

Nu kom ik met mijn antwoord op de vraag of de Bijbel nog van deze tijd is. Nee, want die tijd is voorbij, we zijn dat station gepasseerd. Ik kon het niet over mijn hart krijgen de mannen die me die vraag stelden te vertellen dat Jehova dezelfde entiteit is als Enlil de na-ijverige god uit de Tien Geboden. Zij denken nog steeds dat Adam uit de klei werd getrokken…

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com