In de Shrine of the Book Museum in Yerushalaim hangt een bord met het opschrift: “Nu is de tijd je een weg te banen door de wildernis.” Toen ik dat bord in 2009 zag, werd ik erg emotioneel en ik vroeg een van de Essenen/Reisgenoten er een foto van te maken. Omdat ik altijd met woorden speel zocht ik in het Engelse woordenboek naar de betekenis van het zelfstandige naamwoord ‘bewilderment’.

Bewilderment betekent wirwar of chaos, maar ook verbijstering en/of verbazing. Laten we met het begrip chaos beginnen. Want, volgens een het meest verkochte en minst begrepen boek ter wereld was er in den beginne leegte en duisternis op de afgrond. Dat lijkt griezelig veel op chaos. Het is opmerkelijk dat bijna elke religie op deze planeet chaos beschouwt als de grootste vijand van de samenleving.

Voor mij is chaos het begin van het einde; in dit woord zie ik de alfa en de omega. De Schepping is gebaseerd op cycli, en elke cyclus kent een begin en een einde die naadloos in elkaar overgaan. 21.12.2012, de datum die zoveel mensen heeft getriggerd en teleurgesteld was niet het einde van de wereld, het was het begin van een nieuwe cyclus. Het symboliseerde de geboorte van de nieuwe HUMAN.

Voor ogen die kunnen zien is dat een code voor Hoger Universeel Mens. Een ontwaakte ziel die haar menselijke voertuig terug voert naar een Hoger Bewustzijn. Je zou er bijna overheen lezen; terug voert naar een Hoger Bewustzijn. Het verhaal van Siddharta is een parabel voor het menselijk bestaan in deze 3D werkelijkheid. Het is de ervaring om vanuit een hoge geboorte via 80 jaar chaos en verbijstering tot Verlichting te komen.

Het is het verhaal van alle Sterrenzaden. Het koninkrijk van prins Siddharta staat symbool voor de Bron. Het huwelijk met prinses Yasjodara en de tien jaar die ze jaar in weelde en pracht doorbrachten staat symbool voor het paradijs in de christelijke traditie. Op een dag ontmoette hij buiten het paleis een oude blinde man, een zieke man en een stervende man. Hij kwam er achter dat het leven voor veel mensen slechts lijden was.

Dit vergelijk ik met de Adam/Eve Kadmon die uit Eden werd gejaagd door een na-ijverige entiteit. Als je de neiging hebt ‘werden gejaagd’ te schrijven, vergeet je dat de Adam/Eve één wezen was, dat er nog geen dualiteit was. In feite leerde dit wezen het concept, of de illusie, van goed en kwaad pas nadat het uit Eden waren gedreven. Sterrenzaden ondervonden pas na de sprong uit de Bron de illusies van goed en kwaad.

Volgens de christelijke traditie werd het vrouwelijke principe geconditioneerd zwangerschap als lijdensweg te ervaren. Het mannelijke principe werd geconditioneerd zich in het zweet te werken voordat hij tot stof zou terugkeren omdat hij uit stof werd geboren. Het waren conditioneringen en meer niet, we zijn er alleen in gaan geloven. Als je deze pagina’s hebt bereikt, mag je ervan uitgaan dat je Sterrenzaad bent en tot sterrenstof terug zal keren.

Het is gecodeerd in het begrip sterven! Het stoffelijke lichaam gaat dood, de geest gaat voorbij het lijden (over lijden) en de ziel reist terug naar de Sterren, het Licht.

Nu is de tijd je een weg te banen door de wildernis. Die wildernis hebben we zelf gecreëerd door onze ware macht weg te geven aan de elite. De elite heeft daar dankbaar misbruik van gemaakt met de eeuwenoude verdeel en heers techniek. Begrijp alsjeblieft dat wij ooit één wezen waren dat zich Zelf wilde leren kennen door dat Zelf in een vrouwelijk en een mannelijk aspect op te splitsen.

Een atoom is van ieder scheikundig element de kleinste bouwsteen met de chemische eigenschappen van het element. Vrijwel alle scheikundige en natuurkundige eigenschappen van de op Aarde voorkomende materie zijn gekoppeld aan de eigenschappen van atomen. Het splitsen van een atoom kan alleen in een kerncentrale. En daar zit de sleutel; wij zijn onze kern, onze essentie, ons Wezen kwijtgeraakt in de Wildernis.

Wanneer je door ervaring uit je comfortzone bent geraakt, weet je dat de chaos, maar ook de verbijstering en/of verbazing waarin we bestaan voornamelijk door het woord van mainstream wordt veroorzaakt. Mark Twain zei ooit: ‘Als je geen krant leest ben je niet geïnformeerd, als je de krant leest krijg je misinformatie’. Door de comfortzone, het koninkrijk of Eden te verlaten, leerden we wat compassie was.

Gedachtesprong.
Niet medelijden maar mededogen creëert de innerlijke rust die zoveel mensen ontberen. In die innerlijke rust ontwaakt de ziel om haar zelf gekozen opdracht te volbrengen. Geliefden, onze ziel heeft nooit bedacht dat zwangerschap een lijdensweg zou zijn, ze heeft nooit bedacht dat haar voertuig moest werken totdat het er bij neerviel. Het was, zoals Johannes dat schreef, het Woord… En wij geloofden dat woord.

Om enig woord te uiten heb je adem nodig, als je ademloos bent, spreek je geen woord en als je de laatste adem uitblaas, geef je de geest. Het woord adem moet dus een code herbergen. In vele talen gaan woorden die met het begrip ziel resoneren etymologisch terug op adem, lucht en wind. Het Griekse woord psyche voor ziel en het woord pneuma voor geest betekenen wind of lucht.

In het Latijn betekenen anima voor ziel en animus voor geest zowel wind als adem. In vele artikelen op deze site heb ik het Hebreeuwse woord Ruach gebruikt voor ziel, geest, adem, wind en lucht. Er is een taalkundige die het woord roeach (zoals hij dat spelt), vertaald met reuk. Welnu, god liet Adam dus een poepje ruiken toen hij zijn adem in diens neus blies. Sindsdien zitten wij met gebakken lucht of illusies opgescheept.

De illusie dat wij zelf geen scheppers zijn. Het tegendeel zie in elke seconde van je leven terug, elke gedachte is een scheppende energie. Negatieve gedachten worden onmiddellijk gereflecteerd in het hologram waarin we leven. Positieve gedachten eveneens, maar de mens heeft de merkwaardige neiging zich in negativiteit te wentelen. De oorzaak van die hebbelijkheid ligt in de religie; je bent nooit goed genoeg, je bent maar een arme zondaar.

Als je de Zeven Zegels kent, weet je dat zonde niet bestaat. Het vierde zegel heeft het kenmerk van de zonde. Het is je schuldgevoel. Het is in je neergelegd en het is deel van het menselijk bewustzijn. Zonde en schuldbesef zijn hetzelfde. Je voelde je schuldig omdat je, net als Siddharta het Koninkrijk of de Bron verliet. Je voelde je schuldig omdat je in de loop der tijden andere engelen hebt vernietigd, of opgegeten.

Dat is eonen lang geleden, dat was toen de sterren en de melkwegstelsels geschapen werden en er nog geen fysiek voertuig bestond. Je voelde je schuldig omdat je verteld is dat jij de liefde van god niet verdiende. De energie van de zonde, van jouw schuld, heb je altijd met je meegedragen. Zodra je het vierde zegel opent, besef je dat je nergens schuldig aan was, omdat er geen zonde is.

Zonde bestaat niet. Alleen ervaring bestaat. Zonde is een religieuze doctrine, het is psychologische oorlogvoering van de kerk om ons onder de duim te houden. Zelfs dat simpele gezegde: ‘onder de duim houden’ herbergt een code. De duim staat voor het IK. De wijsvinger staat voor kracht, Michelangelo wist heel goed wat hij schilderde op het plafond van de Sixtijnse Kapel. Op dat beroemde schilderij zie je dat god zijn (scheppende) kracht aan de Adam schenkt; dat is wat er bedoeld wordt met: ‘naar zijn gelijkenis’.

Mens in het Latijn betekent Geest, wij hebben dus een gelijkwaardige geestkracht om te creëren. En zo is het, Amen!

In de huidige ‘bewilderment’ geven we onze macht weer weg aan kunstmatige intelligentie. De wetenschap is weer in staat primaten via kerntransplantatie te klonen. Je zou er bijna overheen lezen; ‘weer in staat primaten te klonen’. Dat is exact wat Enki deed nadat hij de Anunnaki raad had toegezegd een wezen naar hun gelijkenis te scheppen om in het zweet zijn aanschijns goud te delven in Zuid Afrika.

In dezelfde MSM die het succesvol klonen van de Java-of krabben-etende makaken publiceerde, las ik ook een artikel over kinderen uit de babyfabriek. De tijd dat baby’s kant-en-klaar uit het laboratorium komen, lijkt nabij. Of dat iets is om trots op te zijn laat ik aan anderen over. Het lijkt verdacht veel op beelden uit de Matrix serie waarin Eno moet opboksen tegen machines die er menselijk uitzien.

We hebben als Sterrenzaad, toen we nog geen stoffelijke voertuigen droegen, wezens naar onze gelijkenis geschapen door naar elkaar te ademen, door elkaar de geest in te blazen, door elkaar te bezielen. Daar hadden we niemand anders bij nodig! Het was onze psyche en onze pneuma, onze anima en onze animus, onze Ruach! Je kunt het teruglezen in de Twaalf Stralen der Waarheid of in het Engels The Winds of Truth. Daar heb je de wind weer!

In het aantal stralen herken ik een code; herken ik tevens de boodschap die Nora en ik op 23 mei 2012 in Eilat ontvingen. Sterrenzaden hebben een Exodus uit het Koninkrijk, de Bron, gemaakt om hier op Aarde ervaring in dualiteit op te doen. Wij zijn de Twaalf Stammen die hier zijn verstrooid. Wij hebben zelf tegen ons Zelf gezegd: ‘Nu is de tijd je een weg te banen door de wildernis’.

Als je er klaar voor bent, is het tijd terug te gaan naar het Koninkrijk, weg uit de Wildernis.

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com