Het vorige schrijfseltje bleef mij op mijn avondwandeling volgen. De avondopleiding gebonden grafiek op de Rietveld Academie kroop in mijn gedachten. Gebonden grafiek veranderde in grafische vormgeving en later in art direction. In het eerste jaar waren er 25 studenten, van wie er na de kerst 16 overbleven. In het vijfde jaar deed ik met 4 anderen eindexamen in grafisch vormgeven.

Het eerste jaar was spelen met diverse technieken om vorm te geven aan verschillende materialen. Met verf op canvas, met beitels in hout of steen of met naald en draad in de modeklas. De leraar fotografie kwam op een bepaald moment niet meer, en ik was zo arrogant die les over te nemen. Vormgeven met licht was toen mijn bron van inkomsten, en ik was ook de enige met een vaste baan.

Het vormgeven met geluid heeft nu mijn volledige focus. Het is net zo verrassend als logisch, en toch is het verbijsterend dat we er niet bij stil staan wat geluid met onze gedachten of gedragspatronen kan doen. Straatlantaarns zijn in het gebied waar ik woon erg schaars. Hoewel ik een zaklantaarn meeneem, vind ik het prettig om het zo min mogelijk te gebruiken

Als je in het donker loopt, worden geluiden automatisch geanalyseerd door de neo cortex of het rationele brein. Het limbische brein vertaalt de analyse vervolgens in een signaal voor het reptielenbrein dat kan reageren met vluchten, vechten of bevriezen. De reactie is afhankelijk van individuele factoren als temperament, opvoeding en zelfbeeld. Zelfs als er geen geluid is, kan mijn lichaam onverklaarbaar reageren met kippenvel.

Er moet dan een voor onze fysieke zintuigen niet hoorbare geluidsgolf zijn die mij een onbehaaglijk gevoel geeft. Mijn gebruikelijke reactie is een mentale projectie naar de niet fysieke entiteit. In gedachten zeg ik: ‘Noli Me Tangere,’ en het onbehaaglijke gevoel verdwijnt onmiddellijk. Hoewel die woorden niet verbaal geuit worden, vormen ze toch een elektrische golf dat door de ether stroomt.

Nicola Tesla had experimenten uitgevoerd die aantoonden dat lucht/ether een geleider is voor grote hoeveelheden elektrische energie over grote afstanden zonder draden. Elke gedachte is een elektrische energie, waarmee we bewust of onbewust vorm geven aan gemoedstoestanden of omstandigheden. Het is de wet van resonantie of in eenvoudige taal; het gelijke trekt het gelijke aan.

Woorden, gedachten en emoties hebben hun eigen vibratie. Aangezien alles in het Universum trilling is, genereer je met negatieve vibraties negatieve creaties. Het is dus, als medescheppers in dit Universum belangrijk je gedachten en emoties te beheersen. En zelfs dan is het niet te voorspellen wat je met geluid kan oproepen. We hebben een ongelooflijk staaltje vormgeven door geluid meegemaakt.

Op 24 oktober 2008 stonden Nora, Yvonne en ik in de Koningskamer van de Grote Piramide op Giza. Er was niemand, we hadden hem helemaal voor ons alleen! Yvonne was achter de ‘sarcofaag’ in elkaar gedoken. Nora zat tegenover me tegen de muur op de vloer uit te hijgen van de steile klim, en ik stond vlak bij een van de smalle uiteindes van de ‘sarcofaag’ met mijn rug tegen de muur en wachtte op leiding.

Later zou Yvonne zeggen dat ze een ongelooflijke beklemming had gevoeld toen ze de ruimte betrad. Ze was dan ook blij dat Nora ons in stilte opriep een cirkel te vormen. Minuten lang vormden we een cirkel in stilte, terwijl mijn geest contact zocht met Ningishzida, de ware architect van de Piramide. Ningishzida was een zoon van de Anunnaki god Enki die in Babylonië EA (Hij wiens huis water is) werd genoemd.

De stilte werd doorbroken toen mijn stem werd overgenomen door Aartsengel Gabriël.

Merkaba.
‘Jullie geloof in de god geworden Mens is uitzonderlijk sterk. Dat geeft jullie kansen en kracht op al je verdere reizen. Het gaat hier niet om het geloof in religieuze betekenis. Het is je Innerlijke Weten dat ook jullie Lichtwezens zijn!” Mijn stem brak en ik huilde. Yvonne voelde op dat moment de beklemming van haar afvallen en dat ze door een groot Wit Licht werd omgeven. Fluisterend gaf ik haar te kennen dat ze even in de ‘sarcofaag’ moest liggen.

Yvonne kwam na enige minuten uit de ‘sarcofaag’ en ging bij Nora op de vloer zitten. Al die tijd waren we helemaal alleen in de Koningskamer. Het is stil en het is halfduister, en net voordat ik naar de ‘sarcofaag’ wilde gaan, hoorde ik iemand binnen schuifelen. Het was een man met een videocamera, en hij was zichtbaar teleurgesteld in zijn verwachting. Ik besef ineens dat met zijn komst het getal 4 manifest werd!

Met twee stappen stond ik tegen de ‘sarcofaag’ en zong luid een Hebreeuwse mantra. Mijn stem denderde door de ruimte en omlaag door de lange schacht. Het was een onvergetelijk moment en we werden er stil van. De vierde man stond nog steeds op zijn plaats, ik heb geen idee wat het met hem heeft gedaan. Nora kreeg een visioen van een initiatie die wij op dat moment ontvingen.

Ze zag drie diabolo’s waar wij drieën precies in het midden hingen. De boven en onderkant van de diabolo’s draaiden in tegenovergestelde richting. Ik moest aan de eerste lettergreep van het woord MER-KA-BA denken. MER refereert aan een specifiek soort licht dat men in Egypte kende gedurende de 18e dynastie. MER werd toen beschouwd als 2 tegengesteld roterende lichtvelden die in dezelfde ruimte rond wervelen.

Dr. James Hurtak, die in 1973 het boek “The Keys of Enoch” heeft geschreven, ontdekte dat de Grote Piramide, net als vele piramides in Latijns Amerika, eigenlijk stem-geactiveerde geofysische computers zijn. Dit wil zeggen dat het chanten van oude mantra’s of bepaalde tonen/frequenties lichtgoven zichtbaar worden die de ganse piramide en zelfs verborgen ruimtes doordingen.

Nu moet ik even terug komen op de betekenis van de naam EA: ‘Hij wiens Huis Water is.’ Terwijl we in de Koningskamer ons Lichtwerk volbrachten was er een zandstorm opgestoken. Juist toen we weer buiten kwamen, voelde ik één regendruppel op mijn gezicht. We hebben er geen aandacht aan besteed, totdat de chauffeur die ons naar Nuweiba terug zou rijden zei dat het een lange nacht zou worden.

De Sinaï woestijn was door onvoorstelbaar zware regenval in de bergen getransformeerd in een modderpoel. We konden niet terug door de Sueztunnel omdat die was ondergelopen. Vrachtwagens lagen op hun kant, personenauto’s stonden tot de assen in het water. We moesten wachten tot het verkeer weer op gang kwam, en dan langs de Rode Zee naar het Zuiden rijden om de Golf van Aqaba te bereiken.

Ik ben Yvonne dankbaar dat ze als getuige erbij was! De oude Hebreeuwse mantra in de stem-geactiveerde geofysische computer die de Grote Piramide is, had kennelijk de energie van ‘Hij wiens Huis Water is’ geactiveerd. We waren 4 uur ‘s nachts uit Nuweiba vertrokken, en we kwamen de daarop volgende nacht pas om 4 uur weer in Nuweiba. (Het getal 4!)

Eufonie.
Dit woord staat voor een welluidende klank. In de tijd voor de faraonische dynastieën, zongen de priesters 7 vocalen (klinkers) in een voorgeschreven volgorde als een ode aan de goden. Hun gezang was zo welluidend dat mensen er liever naar luisterden dan naar fluit of harp. De Oude Egyptenaren waren meesters in akoestiek. We mogen niet vergeten dat de piramides als lichtbakens fungeerden voor de Anunnaki shuttles. Het begrip Oude Egyptenaren staat volledig los van het volk dat er nu woont, en kan gelezen worden als de halfgoden die door Nephilim verwekt werden bij de dochters der mensen. (Genesis 6:4)

We dienen de geschiedenisboeken te vergeten!

De akoestiek in de Koningskamer is weergaloos. Ik heb er drie keer kunnen chanten, en elke keer was het gevolg niet te bevatten. De resonantie genereert, net zoals de nagalm in kerken van onze dagen, een gevoel van verbondenheid met het Universum, met het goddelijke. Voor mij heeft St. Annakerk in Yerushalaim de mooiste akoestiek. Zelfs als je de unieke kans krijgt er alleen te zingen, is het net alsof het meerstemmig klinkt.

Zonder hulp van boven lukt het niet er alleen te zingen. Op 13 november 2010 kreeg ik de kans, en Nora heeft er met haar IPhone een opname van gemaakt. Daarna hebben we ter plekke onze vier reisgenoten een healing mogen geven. We hadden er niet op gerekend, het gebeurde spontaan en intens. Terwijl ik dit schrijf, kijk ik even naar de foto’s van dat moment en voel weer dankbaarheid.

Op de Equinox van 21 maart zijn er weer verkiezingen. Je kunt ervoor kiezen te gaan stemmen, of je verkiest mantra’s te zingen. Geluid kan vorm geven aan een betere wereld zonder politieke en religieuze onderdrukking van onze Vrije Wil! Op uitnodiging van Danucha Counotte, houd ik zondag 25 maart een lezing in Epen. Het thema van dat weekend is Dageraad! Opdat we vorm zullen geven aan het Licht op Aarde…

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com