Een herhaling is volgens het woordenboek het nogmaals plaatsvinden, doen, zeggen of behandelen van enige ervaring in een tijd/ruimte continuüm. Mijn stelling is dat ook fictieve gebeurtenissen zich kunnen herhalen. Want een auteur, scriptschrijver of regisseur haalt inspiratie uit het Veld. Daarin zijn alle gebeurtenissen en ervaringen opgeslagen als informatie.

Herhalingen doen zich voor als bepaalde lessen uit vorige ervaringen niet zijn geïntegreerd in het Hier & Nu. De ziel zal dan een vergelijkbaar voorval scheppen om haar menselijke voertuig, het fysieke jasje, de kans te geven de les alsnog in eigendom te nemen. Als die les genegeerd wordt, zullen de frequentie en de ernst van de les worden opgevoerd. We kennen het gezegde dat een ezel zich niet twee keer aan dezelfde steen stoot.

Het mensdom echter… Dit vraagt om een herhaling van één van Einsteins uitspraken: ‘            Twee dingen zijn oneindig: het heelal en de menselijke domheid. Van het heelal weet ik het alleen nog niet zeker.’ Als tegenwicht herhaal ik een uitspraak van Confucius: ‘Onze grootste roem ligt er niet in dat wij nooit vallen, maar dat we iedere keer dat we vallen weer opstaan.’ In deze uitspraak ligt ook het concept van reïncarnatie besloten…

Het Veld bevat dus een onschatbare hoeveelheid informatie waar we op zielsniveau lering uit kunnen trekken. Dat het merendeel van het mensdom er geen lering uit trekt komt deels uit desinteresse, en deels uit de verdeel en heers techniek van de elite. Die techniek wordt zo openlijk bedreven dat niemand zich eraan stoort, en zich er ook niet aan onttrekt. Zo wordt het collectieve kuddegedrag veroorzaakt en zelfs geïnstigeerd.

Het vorige schrijfseltje ging over Direct Energie Wapens die naties welke niet voldoen aan de normen en waarden van de Cabal of de Nieuwe Wereld Orde, op de knieën moeten dwingen. Het idee dat dit soort super geavanceerde wapens bestaan, wordt nog door teveel niet ontwaakte mensen als complot denken afgedaan. Hoe erg moet het worden voordat zelfs de meest nuchtere/verstandige mensen zich inspannen om herhalingen te voorkomen?

We gaan naar fictieve gebeurtenissen uit een reeks sciencefictionromans waar aanvankelijk geen enkele uitgeverij de handen aan wilde branden. Het was een tijd waarin mensen nog behoefte hadden aan SF helden als Flash Gordon of Buck Rogers die met laserwapens en doodsverachting complete ruimteoorlogen voerden. Duin was niet spannend, te langzaam en moeilijk leesbaar.

Duin is een sciencefictionroman van Frank Herbert, en vormt het eerste deel van zijn zesdelige boekenreeks. Het boek, dat in 1965 verscheen, won zowel de Hugo Award als de Nebula Award, twee belangrijke prijzen voor Engelstalige SF-literatuur. Het was in 2003 met 12 miljoen exemplaren het best verkochte sciencefictionboek ter wereld. Ik heb het in 1975 gelezen en ben blijven lezen.

Duin.
Het verhaal speelt zich af in 10191. Het keizerrijk, bestaand uit talloze planeten, berust op een politieke driehoek. Eén hoek wordt gevormd door Keizer Shaddam IV, die heerst over het bekende Universum. De tweede hoek is de Landsraad, een vereniging van edelen, die te vergelijken is met de middeleeuwse Rijksdag. De derde hoek bestaat uit het Ruimtegilde, een organisatie die het monopolie heeft op interstellair transport.

De Keizer vreest de familie Atreides, waar het boek om draait. Hertog Leto Atreides wordt zeer populair in de Landsraad, en de Keizer is bang voor zijn invloed op de andere Grote Geslachten. Daarom smeedt hij een complot tegen het Geslacht Atreides.

Duin is de bijnaam van de woestijnplaneet Arrakis een leen van de aartsvijand van Geslacht Atreides, het duistere Geslacht Harkonnen, dat de autochtonen wreed onderdrukt. De Keizer spreekt met baron Vladimir Harkonnen af de planeet tijdelijk aan de Atreides te geven. De Harkonnen zullen zich terugtrekken, om later met de gevreesde elitetroepen van de Keizer, gehuld in Harkonnen-uniform, het Geslacht Atreides aan te vallen.

De bijnaam van Arrakis verwijst naar de ongenaakbare woestijn die de hele planeet omvat. Ondanks deze verzengende omstandigheden is Duin/Arrakis een waardevolle planeet. Voor de interstellaire ruimtevaart heeft het Gilde een zeer waardevolle grondstof nodig, specie of melange genoemd. De melange is een geestverruimende en levensverlengende stof die mensen in staat stelt visioenen te krijgen.

De navigators van het Gilde gebruiken de specie om een veilige koers uit te zetten voor de enorme interstellaire schepen van het Gilde. Deze grondstof is echter zeer verslavend en heeft bij onthouding de dood tot gevolg. Het verraad van de Keizer slaagt en de Hertog wordt gedood, terwijl Vrouwe Jessica en hun zoon Paul Atreides weten te ontkomen. Jessica en Paul worden opgenomen in een stam van de inheemse bewoners, de Vrijmans.

Paul weet het vertrouwen van de Vrijmans te winnen: zijn voorkomen en optreden komen overeen met een oude legende van de Vrijmans waarin een Messias met buitengewone gaven hen zal bevrijden uit slavernij en hen weg zal voeren naar groene gronden.

In onze boekenkast staan de 5 boeken die het verhaal vertellen op samen 2188 pagina’s. Voor mij was Duin wel spannend, niet langzaam en gemakkelijk leesbaar, waardoor ik de serie vaak heb herlezen. De ongewone hittegolf van deze zomer herinnerde me aan de pagina’s die ik in 1975 heb verzwolgen. Ik weet nu dat geen boek, geen film toevallig in mijn leven verschijnt.

Om op de woestijnplaneet te overleven gebruiken de autochtone Vrijmans stilpakken die het vocht, dat een fysiek lichaam overdag in de uitgedroogde omgeving verloren heeft, terug distilleert. Het pak is een micro-sandwich; een hoog rendement filter en warmte-uitwisselingssysteem. Met een Vrijmans-pak in goede staat, verlies je niet meer dan een hapje vocht per dag.

De strijd, geschreven in 1965, die op en om Arrakis/Duin werd gevoerd, herken ik in het Hier & Nu. De Keizer en het Geslacht Harkonnen zijn een reflectie van de Cabal en hun marionetten. Het ontwrichten van de samenleving in Duin, gebeurt ook in het Hier & Nu door de onvoorstelbare stroom jonge mannen met een hoog libido, een IQ van maximaal 90 en een fundamentalistisch religieuze overtuiging.

Er zijn heel veel abortussen gepleegd na de aanrandingen en verkrachtingen tussen het centraal station en de beroemde Dom van Keulen op de jaarwisseling van 2016-2017.

Overleven.
Terwijl ik nadacht over hoe ik het boek Duin met onze tijd/ruimte in begrijpelijk Nederlands kan vergelijken, verscheen er een artikel in een provinciaal mainstream blad. Het ging over Els Visser, een jonge arts uit Utrecht die haar levensplan al had uitgestippeld: na het losbollige studentenleven zou ze chirurg worden. Maar eerst op vakantie naar Indonesië. Het Universum had andere plannen voor Els Visser.

Tijdens een boottocht met twintig andere toeristen begon het schip op volle zee te zinken en plots was het leven niet meer dan een gevecht tegen de dood. Samen met een Nieuw-Zeelandse besloot Els te gaan zwemmen. Na acht uur zwemmen bereikten ze een onbewoond eiland. Er was geen water, geen eten. "We goten onze eigen urine samen in een fles en dronken dat op."

De volgende dag werden ze gered door een andere toeristenboot. Uiteindelijk vielen er twee doden bij het ongeluk. Daarna gooide de jonge arts haar leven radicaal om en werd triatleet. Afgelopen zondag werd ze eerste in de Iron Man wedstrijd van Maastricht.

Droogte.
Door de aanhoudende droogte is onze Tuin van Eden veranderd in een klein Arrakis/Duin. Vooral de groentetuin en de kas hadden erg te lijden, en we besloten te sproeien. Op een dag was het water in de put zover gezakt dat de pomp het niet meer redde. We hebben een pomp die ongeveer 7200 liter water per uur spuit en vier sectorsproeiers die ik telkens verzet.

Daarna moesten we kraanwater gebruiken. Om het water verantwoordelijk te benutten gaf ik alleen planten en bomen water die groenten en fruit; de eerste levensbehoefte, voortbrachten. Het gras liet ik verdorren, en tijdens het beregenen moest ik constant aan Duin denken…

Tot mijn verbijstering zag ik mensen hun grasveld sproeien, en ook planten en bomen die niet in de eerste levensbehoefte voorzagen. Het leek wel of ze erop vertrouwden dat drinkwater, de allergrootste levensbehoefte, nooit kan opraken. Weet je, de natuur herstelt zich al eonen sneller en beter dan de mens. Als ik zie dat het water verspild wordt denk ik aan de woorden van een Cree opperhoofd.

“Pas nadat de laatste boom is gekapt, pas nadat de laatste rivier is vergiftigd, pas nadat de laatste vis is gevangen, pas dan zal je ontdekken dat je geld niet kunt eten…”

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com