Asociaal.
Aan het strand van Sanur op het goden eiland Bali, kwam ik tot de beschamende conclusie dat ik een asociaal mens ben geworden. Je zult me nooit vinden op Facebook, Linkedin, Instagram, Skype, Tumblr, Badoo, Twitter, Pinterest, Twoo, Tagged, Snapchat of Flickr…

Om mij heen zag ik mensen genieten van alles wat Bali te bieden heeft, maar niet van elkaar. Hoewel ze de parasol en de zonnebrand olie deelden, waren ze alleen in hun mobieltjes geïnteresseerd. Soms, dat moet ik toegeven, soms lieten ze elkaar even iets zien wat op het scherm blijkbaar een gezamenlijke interesse bevatte.

Hoe is het zover gekomen dat de mensen niet meer van hart tot hart communiceren terwijl ze elkaar in de ogen kijken? Voor mij zijn de sociale media bedacht om de individualisering dusdanig op te schroeven, dat eenheid of harmonie uit de samenleving moet verdwijnen. Het lager ego bewustzijn prevaleert boven het collectieve bewustzijn. Het IK van de mensheid is ver afgedwaald van de IK uit de Tzolkin, de Mayakalender.

IK: Witte Wind.
Witte Wind leeft via zijn instincten in de fysieke wereld. IK omschrijft zichzelf via het lichaam, maar is ook zeer verbonden met de adem van de geest. IK leeft in individueel bewustzijn. IK is een goede communicator, informatieverstrekker en verfijnt en zet informatie om in een meer bruikbare vorm. IK is een communicatieve en mentale zon. IK is behendig, slim en heeft vele gezichten. Het kan behoorlijk idealistisch zijn en zelfs romantisch. IK wordt uitgedaagd door angsten over verantwoordelijkheid, toewijding, gemaakte afspraken en besluitvaardigheid. Het zal oplossingen vinden door een scholing te volgen.

1996.
Volgens mij begon het met de uitvinding van personal audio; apparatuur waarmee men zich kon afsluiten van de buitenwereld. Geloof het of niet, volgens Internet werd Personal Audio in 1996 uitgevonden om ons de gelegenheid te bieden altijd en overal van onze favoriete muziek te kunnen genieten in de beste geluidskwaliteit.

Toen ik dat jaartal las, gingen bij mij de alarmbellen af. Het was ook het jaar waarin de Archons en de Chimera een negatieve barrière hebben opgericht aan de rand van ons zonnestelsel. Alle wezens die zich binnen het zonnestelsel aan deze kant van de barrière bevonden, in welke vorm dan ook, werden geïmplanteerd met plasma implantaten. Zo werd elk wezen in onderworpen aan het Chimera AI netwerk. De afkorting AI staat voor Artificial Intelligence of kunstmatige intelligentie.

Dit is het 'Grote Vergeten van 1996' genoemd. Dit vergeten was zo volledig dat er maar heel weinig mensen zijn die zich feitelijk hun spirituele contact van voor 1996 kunnen herinneren met hun Ziel en met de opgestegen wezens. Dit vergeten was zo volledig dat veel mensen er veel problemen mee zullen hebben om te begrijpen waar ik het over heb.

Gelukkig liet niet iedere ziel zich volledig onderwerpen aan de Sluier der vergetelheid. Om die controle te controleren ontwaakten zielen in 1996 als Lichtwerkers om tegenwicht op Aarde te geven. Steve Rother was aannemer totdat hij naar aanleiding van een spirituele ervaring op nieuwjaarsnacht in 1996, uitspraken deed die volgens hem niet van hemzelf, maar van 'de groep' kwamen. Barbara Marciniak publiceerde: “Brengers van de Dageraad” in 1996. Nora en ArjunA vonden elkaar in april 1996…

Valse Vlag.
Naast de valse vlag operaties die de samenleving moeten ontwrichten, wereldwijd angst moeten opwekken en daarmee eenheid en harmonie moeten voorkomen, zijn er ook uitvindingen als IPhone en IPad die het zelfde doel dienen. De namen van deze apparatuur zeggen alles over de voortschrijdende individualisering.

Behalve asociaal, omdat ik weiger mee te doen op de sociale media, ben ik ook een complotdenker. In mijn notitieboekje schreef ik op 26 mei onder de Zon van het goden eiland Bali de volgende regel: ‘Steve deed een goede job via Apple, het symbool van afscheiding van de Bron.’ De appel was immers het symbool van de verdrijving uit het paradijs!

Chuen of Blauwe Aap.
Het is een typische woordgrap van de Blauwe Aap die ik volgens de Mayakalender ben. Het elfde zegel uit de Tzolkin wordt Chuen of Blauwe Aap genoemd. De Blauwe Aap opereert vanuit de emotionele en psychische (of paranormale) werelden. Chuen is overvloed, maar niet uitsluitend materiële overvloed. Chuen formuleert informatie en zendt deze uit.

Chuen heeft mondiaal bewustzijn. Chuen heeft aandacht nodig. Deze Zon kan artistiek, slim, speels en demonstratief zijn. Chuen heeft vele interesses en is communicatief en zeer leergierig. Chuen is het speelse kind. Zijn uitdaging is om lang genoeg bij één ding te blijven om het onder de knie te krijgen. Voor deze Zon is het goed om vele creatieve uitlaatkleppen en een actief sociaal leven te hebben…

Een actief sociaal leven? Maar, geliefden, dat staat haaks op mijn gedrag met betrekking tot de sociale media! De zaterdag na mijn notitie over de job van Apple om de afscheiding van de Bron nog verder uit te breiden, hadden we een unieke ontmoeting. We besloten te lunchen bij een simpele ‘warung’ met uiterst smakelijke gadogado en saté met lontong op het strand.

Levensverhaal.
We schoven aan bij een man die er alleen zat, en we raakten aan de praat. Na enkele beleefdheden uitgewisseld te hebben, besloot hij ons zijn levensverhaal te vertellen en over zijn dromen te praten. Vraag me niet waarom, maar dit maken we overal ter wereld mee. Het was een triest verhaal en soms had hij tranen in zijn ogen die er net niet uitvloeiden. We merkten dat we een visie deelden met betrekking tot de eenheid van mensen en het helen van die eenheid.

Op een bepaald ogenblik strekte ik mijn armen over de breedte van de tafel en nodigde hem zwijgend uit zijn handen in mijn handen te leggen. Terwijl ik hem aan bleef kijken zei ik: “Misschien vind je het gek dat ik, als man, dit tegen je zeg, maar ik houd van je.” Hij knikte en snoot zijn neus. Dit had ik dus niet met welke emoticon dan ook kunnen bereiken!

Nadat hij zijn emoties weer in balans had gekregen, vroeg de man in welk hotel we logeerden. We antwoordden dat we op 5 vijf minuten lopen van deze warung in het Segara Village Hotel verbleven. Hij keek verheugd op en vertelde dat zijn enige zoon die avond een trouwfeest gaf in dat hotel. We hadden de voorbereidingen van dat feest al gezien. Hij stond erop dat we die avond zijn persoonlijke gast waren op het feest.

We lachten zijn voorstel weg, maar hij bleef er op hameren dat hij serieus was. We namen afscheid met de belofte dat we het bruidspaar alleen zouden feliciteren, en wat foto’s maken omdat de bruidskleding op Bali ongewoon prachtig, kleurrijk en bijna sprookjesachtig is. Aan het eind van de middag liepen we naar onze kamer. De naam van het Segara Village Hotel geeft al aan dat het meer op een klein dorpje lijkt met diverse huisjes verborgen in een immens grote tuin.

We moesten langs het terrein waar de voorbereiding voor het feest in volle gang was, en daar was de vader van de bruidegom net in gesprek met iemand van het personeel die ons bij het ontbijt altijd de Boeddha groet bracht voor hij ons een hand gaf. Ze hielden ons aan en benadrukten dat we toch echt moesten meedoen met de bruiloft. We mochten komen eten en drinken en zelfs een lied voor het paar zingen als we dat wilden…

Om Shiva Sthu.
’s Avonds moesten we wel langs het gereserveerde terrein van het huwelijksfeest om op het pad langs het strand te komen dat naar de Pasar Malam/Avondmarkt leidt. We hadden daar geweldige Kaki Lima’s ontdekt waar je heerlijk kon eten en drinken voor 3 euro de man… Kaki Lima betekent letterlijk Vijf (Lima) Voeten (Kaki); het zijn driewielige eetkarren die door twee benen worden voortgeduwd.

We liepen net voorbij de tafel waar de gasten het gastenboek konden tekenen toen de man ineens voor ons stond. Hij bracht zijn handen samen in de Boeddha groet en zei: ‘Om Shiva Sthu’. Daaraan herkenden we hem, want hij had nu andere kleding aan dan tijdens de lunch. Hij leidde ons, ondanks onze lichte protesten, naar een tafeltje en benadrukte weer dat we mee moesten feesten. Hij zei dat het bruidspaar nog op hun kamer zat, maar spoedig op zouden dagen.

Daarna liep hij weg om andere gasten op te vangen. We slopen ook weg en hielden ons in de schaduwen op. We voelden ons als indringers die er niemand kenden. Toen het bruidspaar kwam heeft Nora wat foto’s gemaakt en ik drong door een haag van fotografen naar voren om ze te feliciteren. Op hun gezicht was een en al verbazing te zien, omdat ze geen idee hadden wie ik was.

De ontmoeting is me bijgebleven, en ik besef dat dit nooit had kunnen gebeuren als we op het strand waren gebleven met onze volledige focus op de sociale media… Het moment waarop hij zijn handen in die van mij legde, is niet te vervangen door woorden op een mobiele telefoon. Het contact dat we maakten, kan niet gecreëerd worden via Facebook of enige andere expressie op de digitale snelweg.

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com