In het artikel ‘Mission Impossible’ op onze site staat deze alinea: “De ziel kiest voor de incarnatie haar ouders uit, haar beste vrienden of vriendinnen. De ziel kiest dan ook voor de kwaliteiten en kenmerken die zullen bijdragen de Mission Impossible uit te voeren. De ziel kiest bijzondere ervaringen aan beide kanten van dualiteit. De ziel kiest zelfs wie haar welkom heet op Aarde en wie haar toestemming geeft de Aarde te verlaten. De ziel kiest van te voren ook de uitdaging van een sterrenbeeld en de ascendant.”

Een dierbare lezeres reageerde daar onlangs op met: “Geliefde ArjunA, dit wat jij stelt, is bij mij dus niet zo geweest, ik mocht deze keer NIET kiezen wie mijn ouders zou zijn.”

Nu, geliefden, dit artikel wordt dus een ‘Mission Impossible’ om het begrip ‘ik’ enigszins begrijpelijk te maken. Laten we beginnen met het wie.

“Wie is ik?”
Kunnen we ons zelf identificeren? Identificeren is volgens een woordenboek het herkennen of vaststellen dat iemand of iets een bepaalde persoon of een bepaald ding is. Als dat is vastgesteld kunnen we ons identificeren met een paspoort of een rijbewijs. Wat daarop staat is niet meer dan dat je kunt aantonen dat je - in de meeste gevallen - een kind bent van degene wiens familienaam je draagt.

Maar wie ben je werkelijk? Is het degene die je in de spiegel ontmoet? Als onze ogen inderdaad de vensters van de ziel zijn, komen we een heel stuk dichter de waarheid. De vraag is dan wie er door die fysieke ogen kijkt… Als we ons zelf in de spiegel waarnemen, kan dat vanuit diverse perspectieven. We kijken vanuit het perspectief van het lager ego bewustzijn of we kijken met het bewustzijn van ons Hoger Zelf, of we kijken met de strikte neutraliteit van ons GodZelf.

Het lager ego-bewustzijn is gevormd door raciale, culturele, educatieve, rationele, politieke en/of religieuze ervaringen in alle incarnaties in de wereld van vorm. Het Hoger Zelf is gelouterd door ervaringen buiten tijd/ruimte, het heeft dus geen vorm en is niet onderhevig aan dualiteit. Het GodZelf is een hogere frequentie van het Hoger Zelf… Of wellicht is het beter, maar niet gemakkelijker te bevatten, te stellen dat het GodZelf IS.

Het GodZelf is energie. Het is onmogelijk energie te creëren of te vernietigen. Het is slechts mogelijk om energie van de ene vorm in een andere vorm te converteren. Energie kan tijdelijk worden opgeslagen, maar het zal altijd een weg zoeken om een volledige cyclus af te leggen.

Nu wordt het echt leuk; met het GodZelf refereer ik niet aan het concept God zoals elke religie een eigen vorm van God kent. Bovendien is die God niet de allerhoogste frequentie zoals miljarden mensen graag willen geloven. Begrijp me goed, ik ben het met die stelling volkomen eens, maar ik heb het niet bedacht. Dat zei God zelf tegen Neale Donald Walsch in hun Ongewone Gesprek…

Op pagina 189 van het boek vraagt Neale Donald Walsch: “Bedoelt u dat u God NIET bent?”
God antwoord: “Jawel. Ik ben God zoals jullie hem begrijpen. Ik ben de Godin zoals jullie haar nu kunnen bevatten. Ik ben de bedenker en de Schepper van alles wat jullie kennen en ervaren, en jullie zijn mijn kinderen… ook al ben ik het kind van een ander.”

Grappig hè? God is ook een kind van een ander, wie had dat kunnen bedenken? Geliefden, nu dienen we het dus hoger op te zoeken. Met de vraag wie is ik, komen we onherroepelijk uit bij het fysiek jasje dat we dragen, de vorm die we aangenomen hebben om ons mee te identificeren in de illusie, het hologram dat we onze werkelijkheid noemen. Dat is de ik van het paspoort; de fysieke som van vele aspecten.

“Wat is ik?”
Deze ‘Ik’ is de energie die, hoe verder het van de Bron af reist, in grotere aantallen aspecten wordt gefragmenteerd. Wat is een aspect in het kader van dit artikel? Volgens het dikke woordenboek is een aspect een zijde of een kant van waaruit iets beschouwd wordt. Het is een deel, een dimensie, een facet of een opzicht van iets dat is… Van Al dat IS!

Zo krijgen we inzicht in de woorden uit Genesis 1:28: “Gaat heen en vermenigvuldigt u.” Het zelfstandig naamwoord ‘Genese’ betekent ‘worden’ of ‘ontstaan’. Wat is ik kan nu verklaard worden aan de hand van alle aspecten waaruit het lager ego-bewustzijn is ontstaan. Het is net zo’n wonderbaarlijke vermenigvuldiging als bij Tabcha aan het Meer van Galilea van ongeveer 2000 jaar geleden.

De man die de wonderbaarlijke vermenigvuldiging manifesteerde sprak graag in parabels. Laten we dat voorbeeld volgen. Neem een koudvuur sterretje, zo’n staafje dat je als kind mocht ontsteken terwijl de ouderen met echt vuurwerk mochten spelen. Vergelijk dat sterretje met de oerknal als je er een aansteker bij houdt. Dat ene koudvuur sterretje spettert in talloze fragmenten uiteen.

Elk fragment is een geïndividualiseerd vlammetje dat langzaam afkoelt en als stof op de Aarde terechtkomt. Dat is onze Genese, dat is onze wording, het ontstaan van talloze geïndividualiseerde zielen die als stoffelijke lichamen op Aarde komen. Dat is wat het lager ego-bewustzijn werkelijk is; een oneindig gefragmenteerde energie die een fysieke - en dus eindige - vorm aanneemt. Aanvankelijk etherisch in de hogere rijken van licht, dan fijnstoffelijk om uiteindelijk een verdichte, fysieke vorm aan te nemen in tijd en ruimte.

Overziel.
Laten we beginnen met de stoffelijke, fysieke ik die je in de spiegel gereflecteerd krijgt. Het lichaam dat je in de spiegel ziet is wat je draagt, het is niet wat je bent! Het is de belichaamde ziel die één-twaalfde aspect is van een entiteit. Dat ‘ikje’ maakt deel uit van twaalf tweelingzielen, die allen licht verschillende ervaringen opdoen in de droom die we het leven noemen. De entiteit, het twaalftal, is weer één-twaalfde aspect van een Overziel. Dat zijn dan 144 zielen die niet simultaan, noch per definitie fysiek in één dimensie bestaan!

Denk nu even aan de ‘ladder’ die volgens Genesis 28:12 de Aarde met de Hemel verbond en die door de aartsvader Jakob gezien werd in één van zijn dromen. In die droom zag hij hoe engelen via deze ladder van de Aarde naar de Hemel opklommen en weer afdaalden.

Laten we dan nu de engelen die van de Aarde naar de Hemel opklommen vergelijken met mensen; belichaamde zielen. Laten we die belichaamde zielen weer vergelijken met de vlammetjes van het koudvuur sterretje. De talloze stoffelijke wezens die de Onstoffelijke Ene worden in hun Ascensie proces. Die Onstoffelijke Ene heeft in esoterische geschriften een duiding: de Monade. In artikel 16 van onze website had ik er al wat woorden aan gewijd, we gaan nu iets dieper daar op in.

Monade.
De Overziel is één-twaalfde aspect van een Monade, en er is een oneindig aantal Monaden dat deel uitmaakt van de Bron. Wellicht dat je nu begint begrijpen dat het wie ondergeschikt is aan het wat wanneer we ons Zelf willen duiden.

De problemen van het leven kunnen nooit worden opgelost voor de onderzoeker tot het besef komt dat het geheim van alle leven eerder in het onzichtbare dan in het stoffelijk heelal ligt. Het geheim van de evolutie moet dan ook worden gezocht in de innerlijke natuur van de mens en in de onzichtbare werelden, waarvan ons zichtbare heelal slechts het materiële bewijs is, net zoals het menselijk lichaam het zichtbare bewijs is van zijn onzichtbaar maar Causale Zelf, de Monade.

Een Monade is een eenheid van bewustzijn, een onvernietigbare eenheid van individualiteit. Er is een Monade in het hart van elk Wezen, van atoom tot zon. In een atoom is de monade veel minder ontwikkeld dan in de mens die bezig is volledig zelfbewust te worden. De Monade in het hart van een zon is geëvolueerd tot de goddelijke staat. In de mens kunnen we de Monade beschouwen als zijn geestelijke/spirituele Zelf.

Lees die zin nog eens rustig door. We schrijven bewust in het hart van een zon. Dat impliceert dat er zonnen zijn voorbij zonnen tot in het Hart van de Bron. Dat is hetzelfde als wat God tegen Neal Donald Walsch zegt: “Ook ik ben het kind van een ander.”

Dan kom ik nu terug op de prachtige uitdaging die ik voelde in de reactie van een dierbare lezeres op de stelling die ik in het artikel Mission Impossible aandroeg: “Ik mocht deze keer NIET kiezen wie mijn ouders zou zijn.”

Geliefden, iedere belichaamde ziel op Aarde heeft een eigen waarheid. Dat is inherent aan het goddelijke geschenk van de Vrije Wil. Wat hierboven geschreven staat is ontstaan uit mijn Vrije Wil. Het is slechts mijn waarheid, en niet meer dan dat. Het is mijn streven om jullie een inzicht te geven in wie jullie werkelijk zijn. Dat kan goed aan de hand van de parabel van het koudvuursterretje.

Dat kan zelfs met de uitdrukking die god (met een kleine letter g) tegen Adam bezigde toen hij de eerste mensen uit het Paradijs verbande: “Stof zijt gij, en tot stof zult gij wederkeren.”

Laat het een positieve gedachte zijn dat hier sterrenstof bedoeld wordt. Want Sterrenzaad zijn jullie en tot Sterrenzaad zullen jullie weerkeren! Dat is wat we uit de droom van Jacob mochten leren… Vergun het me dit schrijfseltje met een kort gedicht af te sluiten.

Wie ik werkelijk ben, dat weet gewis
Mijn Hoger Zelf die God ook is,
Wanneer ik die GodsVonk erken.
En me daarin nimmer meer vergis.
Ervaar ik God zoals IK BEN!

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com