Een herinnering is in feite opgeslagen energie die informatie bevat. Laten we dit fenomeen eerst bekijken door de ogen van Stephen Hawking. In augustus 2015 presenteerde hij een nieuwe theorie daarover aan de Koninklijke Technische Hogeschool in Stockholm.

"Als je in een zwart gat gevallen bent, geef dan niet op, er is een uitweg," zei Hawking in zijn voordracht. Hij doelde hiermee op de informatie paradox, die helemaal draait om de vraag wat er gebeurt met de fysieke informatie van een object dat in een zwart gat valt.

De relativiteitstheorie stelt dat alle informatie en materie die in opgeslokt worden door de enorme zwaartekracht van een zwart gat in eindeloos gekromde ruimte verloren gaat. En als die informatie en materie dan nog niet verdwenen is, dan verdwijnt die wel wanneer het zwarte gat zelf verdampt.

De structuur van ons universum en recente bevindingen in kwantummechanica wijzen er echter op dat informatie nooit verloren kan gaan. Maar als dat zo is, waar blijft dan de informatie van objecten in zwarte gaten?

Alle informatie over wat er in het zwarte gat valt, wordt op de waarnemingshorizon opgeslagen in een soort hologram van informatie. Een belangrijk onderdeel hiervan is de thermische Hawking-straling die ontstaat op de rand van een zwart gat, die informatie meedraagt van de deeltjes die in het zwarte gat vallen.

Helaas is de informatie die door de straling wordt meegebracht onbruikbaar, Hawking vergeleek deze terugkerende informatie met het verbranden van een encyclopedie: zo lang je de as bewaard, is de informatie in het boek niet verloren gegaan, maar het is enorm moeilijk (zo niet onmogelijk) om de hoofdstad van Minnesota erin terug te vinden.

"De onderliggende boodschap is dat zwarte gaten niet zo zwart zijn als ze zich voordoen," volgens Hawking. "Het zijn geen eeuwige gevangenissen, zoals we vroeger dachten. Dingen kunnen uit een zwart gat komen. Of aan de rand, of in een ander universum."

DNA.
Laten we het fenomeen nu bekijken via wetenschap en spiritueel ontwaken. Een website die beweert het beste esoterische, metafysische en spirituele nieuws op Internet te brengen, kwam in november 2015 met een opmerkelijke kopregel: “Herinneringen kunnen via DNA doorgegeven worden.”

Onderzoek van de Emory University School of Medicine, in Atlanta, heeft bewezen dat het mogelijk is informatie biologisch mee te krijgen door chemische veranderingen in het DNA.

In de testen kwamen ze erachter dat muizen aangeleerde informatie over traumatische ervaringen (in dit geval de angst voor de geur van kersenbloesem) aan volgende generaties door kunnen geven.

Volgens de Telegraph News zei dr. Brian Dias van de afdeling psychiatrie aan de Emory Universiteit: “Vanuit een hoger perspectief, geven onze resultaten ons een inzicht in hoe de ervaringen van een ouder, nog voor de zwangerschap, opmerkelijke invloed hebben op de structuur en de functie van het zenuwstelsel van de volgende generaties.

Dit inzicht kan bijdragen aan de gedragscode en potentiële inter-generatieve overdracht van risico’s voor neuro-psychiatrische storingen zoals fobieën, angst en post-traumatische stress.

Dit suggereert dat ervaringen op een of andere manier worden overgebracht van de hersens naar het genoom, waardoor de informatie aan latere generaties wordt doorgegeven,

De onderzoekers hopen nu nog meer inzicht te verkrijgen hoe de informatie in het DNA wordt opgeslagen. Ze willen ook onderzoeken of dergelijke effecten gevonden kunnen worden in de menselijke genen.

Oblivion.
Oblivion is een Engels woord voor Vergetelheid. De aanleiding tot dit schrijfseltje was de film ‘Oblivion’, een Amerikaanse post-apocalyptische sciencefictionfilm uit 2013. De getallen hieronder geven het verloop in speeltijd van de film.

• Op 44:46 zegt iemand tegen de held: “Het is onze taak om niets te herinneren.”
• Op 01:24:52 zegt een ander tegen de held: “Jij bent die herinneringen.”
• Op 01:49:06 zegt de held: “Ene Horatius verdedigde in z’n eentje een brug tegen een heel leger.”

Op dat moment zat ik onder het kippenvel en iets dat op ontroering leek, kneep mijn keel dicht. Ik herinner me sinds 9 december 2003 de eenzame strijd op de Pons Sublicius over de Tiber in Rome van het jaar 507 BC. Ik herinner me de idioterie om, niet alleen maar met twee kameraden, het Etruskische leger van koning Porsenna tegen te houden op die smalle brug. We slaagden daarin totdat de brug achter ons door de rest van het Romeinse leger was vernietigd.

Nu begrijp ik waarom mijn vader vaak zei: “De vijand slaapt nooit, jongen.” Het is informatie die via het DNA aan generaties wordt doorgegeven.

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com