“De herdertjes lagen bij nachte, zij lagen bij nacht in het veld. Zij hielden vol trouwe de wachte, zij hadden hun schaapjes geteld. Daar hoorden zij engelen zingen, hun liederen vloeiend en klaar. De herders naar Bethlehem gingen, het liep tegen het nieuwe jaar…”

Dit is klinkklare nonsens, want de herders in Palestina brachten hun schaapjes halverwege oktober al op het droge. Ze haalden de kuddes van de berghellingen en velden om ze op stal te zetten tegen de kou en het regenseizoen! Zelfs in de Bijbel lezen we in het Lied van Salomo 2:11 en Ezra 10:9, 13 dat de winter een regenseizoen is zodat de herdertjes het wel uit hun hoofd lieten om in het veld te liggen wachten op een longontsteking.

We hebben enkele keren in november in het huidige Israël gereisd, en als in november het regenseizoen begint, halen de inwoners van Yerushalaim opgelucht adem. De verschroeiden hitte van de lange zomer maakt plaats voor verkoeling, de zinderende hittegolven in de blakerende heuvels rond de stad maken plaats voor een zegenrijke, zeer welkome regen. Weet je, de herdertjes hadden toen geen Goretex buitensport kleding om zich droog te houden.

Zelfde ruimte andere tijd.
De herdertjes hielden vol trouwe de wacht, zij hadden hun schaapjes geteld. Deze regel openbaart een andere waarheid. Het kon onmogelijk op kerstnacht zijn geweest, en zeker niet vlak bij Bethlehem. Het was in die periode strikt ongebruikelijk, lees niet koosjer, dat grote kudden schapen vlak bij een dorp mochten grazen.

De penetrante geur van zo’n grote kudde vervuilde de lucht zo erg dat de dorpelingen nauwelijks konden ademen. Dus de enorme kudden mochten alleen grazen in gebieden die ver lagen van dicht bewoond gebied. Maar, eenmaal per jaar, kregen herders toestemming een kudde éénjarige lammeren 30 dagen lang in de buurt van Bethlehem te weiden.

Dat gebeurde dertig dagen voor Pascha, het joodse paasfeest waarbij het paaslam te grazen werd genomen. De kudde die in die periode op dat specifieke terrein mocht weiden behoorde aan de hogepriester en zijn familie. Elk lammetje was door die priester ‘onbevlekt’ verklaard en werd van de kudde afgescheiden om geofferd te worden in de Tempel of geslacht te worden als Paaslam.

Om dergelijke grote kudden te hoeden waren er grote groepen herders nodig die in ploegendiensten werkten. Wanneer de ene ploeg sliep, waakte de andere groep over de kuddes. De weiden die daarvoor werden toegewezen lagen in de vallei ten zuidoosten van het dorp onder de kalkstenen heuvel waarop Bethlehem lag. In het midden van die weiden lag een toren die Migdal Eder werd genoemd!

Die toren werd gebruikt door de priesters die toezicht hielden op de herders. Door in die toren te blijven konden de priesters voorkomen dat ze ritueel bevuild raakten. Goed, nu we dit boven water hebben gehaald, gaan we dieper in op het concept Kerstmis.

Christmas of Chrisma.
Het Engelse ‘Christmas’ geeft een verrassend inzicht in de oorsprong van Kerstmis. Wanneer we de morfemen afzonderlijk lezen als ‘Christ’ en ‘Mas’ en deze woorden vertalen krijgen we Gezalfd en Vertrekken/Heengaan/Verlaten.

• Het Griekse woord Christos betekent Gezalfd.
• Het woord Mas/Missa uit het Latijn betekent Vertrekken/Heengaan/Verlaten.

Wat gebeurt er bij masturbatie, dan verlaat het zaad het fysieke voertuig. Dit is een manier van kijken met ogen die kunnen lezen wat er niet verteld wordt.

Dionysius Exiguus, een Scythische monnik, reisde in het jaar 525 AD naar Rome en was verbijsterd dat Saturnalia, het heidense feest van de wedergeboorte van de Zon, in de stad zeer enthousiast werd gevierd. Wij kennen de woorden saturnalia en saturnaliën als synoniemen van uitspatting, orgie, losbandigheid en dronkemansfeest.

Om de duidelijk heidense oorsprong van dit feest te verbloemen, stelde hij voor het concept in praktijk te brengen voor de geboorte van Yeshua de Nazarener; Hoge Priester en Koning der Koningen. 25 december werd gezien als de geboorte van de "natalis sol invictus" of in onze taal de geboorte van de onoverwinnelijke zon op de winterzonnewende. Dit feest werd al in Babylon gevierd, waar Nimrod de eerste tiran ter wereld als een zonnegod werd gezien.

De heidenen gebruikten kransen om de Geboorte van de Zon te symboliseren aangezien kransen de schoot/baarmoeder van de Aarde Moeder (Asherah, Artemis, Ishtar, Eastre, Astoreth) vertegenwoordigden. Sta er even bij stil als je de volgende keer een kerstkrans consumeert… Dat is niet voor de poes!

De kerstboom was en is nog steeds een seksueel object; de kerstballen werden beschouwd als testikels, de stam als een fallus en het ‘engelenhaar’ werd als het zaad van de godheid gezien. De ster op de top vertegenwoordigde het hemelse voorwerp (Venus) van aanbidding en de kerstboom verbond dat alles met de Aarde.

Met het herdefiniëren van de solair/astrale symboliek om ze geschikt te maken voor de ‘geboorte’ van Yeshua, konden heidenen hun feest blijven vieren terwijl de betekenis ervan was veranderd. Het gebruik van die symboliek is in tegenstrijd met Deuteronomium 12, maar Gods Woord was toen nog verboden voor de gewone mens. Deuteronomium is het vijfde boek van de Hebreeuwse Bijbel. Deze naam werd bedacht omdat het boek oeverloze herhalingen van eerder gegeven wetten uit Exodus, Leviticus en Numeri bevat.

Zalving met Chrisma.
In het boek: ‘The Sacred Mushroom and the Cross’ gaat John Allegro diep in op de aanbidding van de Ochtendster Venus die in onheuglijke tijden ‘Lucifer’ werd genoemd, en de vruchtbaarheidsrituelen die ermee gepaard gingen. Allegro legt uit hoe de naam Christen is afgeleid van het woord ‘chrisma’ dat oorspronkelijk zalving met sperma betekende! Als je op dit moment al geschokt bent in je geloof, maak dan je veiligheidsriemen vast als je de moed hebt om door te lezen.

De Eucharistie is gebaseerd op een oeroud ritueel waarbij sperma werd gedronken. Hoewel er absoluut geen bewijs is dat de Bijbelse Jezus een voorstander was van het gebruik van sperma in het Laatste Avondmaal of enig ander religieus ritueel, bestaat er wel intrigerend bewijs dat de meeste Gnostische Christenen die eeuwen vóór het katholicisme leefden, een diepere symbolische en spirituele betekenis hechtten aan het gebruik van sperma als de ‘gewijde wijn’ van de Communie. (Uit: Sexual Mysticism in Christianity van Michael Clair)

Deze erotische interpretatie is gebaseerd op een nog veel ouder ritueel waarbij het drinken van sperma werd beschouwd als het drinken van het Leven zelf! Het drinken van Jezus’ bloed; de wijn bij de eucharistie als middel om Eeuwig Leven te verwerven, is dus een veredelde versie van een heidens concept. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat de fusie van beide rituelen ervoor zorgde dat de aanhangers van het sperma drinken in hun overtuiging dat sperma het Leven zelf is, gingen geloven dat met het gebruik van brood en wijn als het lichaam en het bloed van Jezus het Eeuwige Leven bereikt kon worden.

Na het Concilie van Nicea in 325 werden dergelijke oude overtuigingen veroordeeld als ketterse gebruiken. Dit weerhield de Gnostische Christenen niet van hun overtuigingen en de meer erotische interpretaties van het christendom. Tot grote wanhoop van de orthodoxe kerk bleven een paar Mysterie Scholen een niet gecensureerde versie van de zalving met sperma uitoefenen. In de Roomse versie van de mystieke zonnerituelen wordt het ‘goede chrisma’ geslikt om bezield te worden van de veronderstelde levensenergie.

In de Oudheid werden seksualiteit en goddelijkheid als onafscheidelijke aspecten beschouwd van het eeuwig voortplantende Universum. Seksuele rituelen waren een poging om de vruchtbare machten van de Schepping te beheersen, maar ook als een viering van de mysteriën met betrekking tot leven en wedergeboorte. De Kerkvaders vonden dat geschikt om de essentiële elementen van de seksuele mythe te bewaren, terwijl ze tegelijk ‘preuts’ de ware betekenis ervan verborgen hielden.

Oh, dennenboom.
In de lente bevordert het stuifmeel van de dennenappel de groei en de voortplantingscyclus in het planten - en dierenrijk… Het stuifmeel van de dennenappel is een weldaad voor alles wat leeft omdat het de meest potente, plantaardige bron is van testosteron! Het fijne gele poeder is een ongelooflijke krachtige androgene stof die alle planten en dieren na een lange winterslaap de broodnodige groei en libido of voortplantingsdrift verschaft.

Kortom, de dennenappel is een symbool voor voortplanting c.q. seksualiteit, en laten we niet vergeten dat ook de mens een zoogdier is! Terwijl de Kerkvaders ‘preuts’ de ware betekenis van de seksuele mythe verborgen hielden, staat er in het Vaticaan het grootste beeld ter wereld van een dennenappel, en is de staf van de paus versierd met een dennenappel.

Begrijp je nu wat er mis is als wij ‘Oh, dennenboom’ zingen? Begrijp je nu dat kerstmis geen bal te maken heeft met de geboorte van onze vriend en leraar Yeshua? Kerstmis is veeleer een commercieel feest waarbij de slager en de drankenhandel de grootste winnaars zijn.

Als verstokte atheïst herinner ik terdege hoe Yeshua reageerde in Marcus 11:15: Ze kwamen in Yerushalaim. Hij ging de tempel binnen en begon iedereen die daar iets verhandelde weg te jagen; hij schopte tafels van de geldwisselaars en stoelen van de duivenverkopers omver. Hoe zou Yeshua nu reageren als hij kalkoen of konijn op onze kersttafel zag liggen?

Het collectieve bewustzijn is eeuwenlang gecontroleerd door de afspraak tussen kerk en staat: “Houd jij ze arm, dan houd ik ze dom”. Vergeef het hen, ze weten niet beter. Het Christus bewustzijn is altijd overal aanwezig, waarom zou je dan alleen op 2 van de 365 dagen per jaar in zijn voetsporen willen treden?

Vier het leven elke dag zonder er een commerciële gebeurtenis van te maken! Daar is niets mis mee.

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com