De bewegingen van hierboven zijn vaak ondoorgrondelijk omdat er zoveel tijd tussen de gebeurtenissen passeert. Nu komen de manoeuvres als puzzelstukjes samen. De puzzel waar ik aan werk begon al in 13.400 BC.

Tijd/ruimte I.
Het eerste puzzelstukje kreeg ik in 2002 tijdens meditatie aangereikt. Aton een aspect van mijn Wezen droeg in 13.400 BC een Larimar of Atlantis steen op zijn voorhoofd en een Larimar ketting om zijn hals. Aton was Leraar in de Samenhang der Dingen op Atlantis.

Het tweede puzzelstukje kregen we op 28 november 2005 in Punta Cana op de Dominicaanse Republiek. We zijn er heen gereisd om Larimar te kopen, dat is een zeldzame variant van pectoliet, die alleen wordt gevonden in de Dominicaanse Republiek.

Het puzzelstukje dat we aangereikt kregen bevatte namen en functies die onze incarnaties in Atlantis hebben gedragen. Sinds de Val van Atlantis had dit eiland op onze terugkeer gewacht. Nora kreeg door dat ze toen in een mannelijk lichaam was geïncarneerd, en naar de naam Elias luisterde. Elias was iemand die het evenwicht in diverse energievelden moest handhaven door middel van de reusachtige Atlantis kristallen.

In die dagen van Atlantis, was mijn naam Amber en ik functioneerde als beheerder van de luchten; een soort ordonnans die de berichtgeving tussen de ruimteschepen en station Aarde vice versa regelde. We dachten ongeveer een kwartier tot twintig minuten binnen te zijn geweest, maar later bleek dat we er bijna anderhalf uur hadden gezeten! Die meditatie had bijzondere gevolgen.

We gingen naar de foyer voor een cappuccino en om een tafel in een van de speciaal restaurants te reserveren. Bij de klantenservice vroeg men ons kamernummer en onze namen, maar de computer kende ons niet. Omdat we de bandjes van het all-in arrangement om onze pols droegen, kregen we een beveiliger mee met een loper om te bewijzen dat onze koffers en paspoorten nog op onze kamer lagen… In welke tijd/ruimte hadden we de meditatie doorgebracht?

De volgende dag namen we de pendelbus naar Santo Domingo. Ik had gelezen dat het Larimar Museum vlak bij de Columbus Plaza moest liggen. De gids van het hotel bracht de overige gasten naar de kathedraal en kwam daarna bij ons zitten. Hij maakte een foto van ons op dat naar Columbus vernoemde plein, en liep daarna met ons mee zodat we niet hoefden te zoeken.

We hebben via kinesiologie getest welke Larimar ik moest kopen, en ik wilde vanwege de naam die ik ooit droeg nog een Amber aanschaffen. Het exemplaar dat ik kocht, lijkt op een versteende druppel cognac of 12 jaar oude whisky. De amber brengt dan ook Licht en Levensvreugde, en bevordert het onderscheidingsvermogen.

Tijd/ruimte II.
In de laatste weken van 2016 publiceerde ik nog een paar artikelen waaronder een essay over Jericho en de Ark des Verbonds. De synchroniciteit is zo hoog dat ik op de laatste Sabbat dag van 2016 nog een replica ontving van de Ark des Verbonds. Volgens de order bevestiging zou ik die pas 6 januari ontvangen.

Om me te ontspannen na de 16 artikelen die ik in december publiceerde, had ik boeken besteld die ook op de laatste zaterdag van 2016 werden bezorgd. Een boek ging over het Mysterie van Columbus! Volgens dat boek lag zijn graf op Jamaica. De puzzelstukjes vielen op hun plek. In 2005 zaten we nog op de Columbus Plaza in Santo Domingo, in 2006 klauterden we op Jamaica tegen de stroom van Dunns River in…

Tijd/Ruimte III.
Het verslag van onze missie naar de Dominicaanse Republiek in 2005 kreeg als titel ‘Atlantis Herrijst’. Op de zesde dag van 2017 vond ik op Internet een artikel dat de puzzel bijna completeerde. Hieronder lees je de vertaling van enkele voor mij interessante alinea’s.

De blauwe stenen van Atlantis. Een artikel van William Henry.
Terwijl ik (Henry) na het artikel “Secrets of the Cathars” in Atlantis Rising Magazine op Internet snuffelde, ging mijn polsslag ineens omhoog. Het artikel toonde verband tussen de genocide op de Katharen, de geheime lessen van Yeshua en de bovennatuurlijke blauwe stenen van de Sumerische scheppergod Enki of Ea, die sterrenpoorten openen en Verlichting creëerden.

Al lezend kreeg ik het bewijs dat Enki/Ea behalve in Irak en Frankrijk (Babylon en Gallië) ook een op de blauwe stenen gefundeerde Sterrenpoort mysterieschool stichtte op Tara Hill in Ierland. De Ierse archeoloog Conor Newman ontdekte een enorme ondergrondse tempel op Tara Hill. Dit was in de prehistorie een thuishaven voor de Tuatha Dé Danann, die werden beschouwd als nazaten of als reïncarnaties van de Bijbelse Elohim, of scheppergoden.

Walter Evans-Wentz, een Amerikaanse antropoloog, schrijver en deskundige in Tibetaans Boeddhisme, omschreef de scheppergoden als een ‘ras’ met een majesteitelijk uiterlijk en van ongewone schoonheid, met een menselijke vorm en een goddelijke aard. Naast de naam Elohim, het meervoud van El/God, werden deze wezens ook de ‘Stralenden’ genoemd

De Sumeriërs noemden hen Anunnaki. In Mesopotamië stond het woord NUN voor Vis en het woord AKI betekende Licht. De bekende vertaling: ‘Zij die uit de Hemel op Aarde kwamen’ is hiermee in overeenstemming, want in de Kabbala staat het teken NUN voor Vissen, Koninkrijk en Erfgenaam van de Troon.

De letter N werd in de Egyptische hiëroglyfen getekend als een slang. Het Hebreeuwse woord voor slang is Nachash, het Aramees woord voor slang is Nun. De slang in het paradijs was een avatar van Enki/Ea. In de naam Galilea zie je drie begrippen. GAL betekent Groot; IL betekent God en Ea betekent Water. Dit gegeven komt terug in Genesis: ‘Gods Geest zweefde over de Wateren’. En dit concept zien we weer in het Nieuwe Testament als Yeshua over het water van Galilea loopt. - ArjunA

In Sumerië heette de scheppergod Enki, in Babylonië heette hij Ea. De scheppergoden kwamen onder leiding van Enki/Ea met vier schatten of machtsinstrumenten op Aarde. Ik laat het Engels onvertaald omdat er zoveel betekenissen in gecodeerd liggen.

1. the (S)tone of Destiny
2. the (S)word of Destiny
3. the Cup of Destiny
4. the Staff or Spear of Destiny

De steen of de toon van het Lot, het zwaard of het woord van het lot, de graal van het lot en de staf of de speer van het lot. In de Arthur mythe trekt de jonge Arthur een zwaard uit een steen, enkele Ridders van de Ronde Tafel gingen op zoek naar de Heilige Graal, en Yeshua kreeg op Golgotha de Speer van het Lot in zijn zijde! Er zijn nogal wat verwijzingen in de christelijke folklore naar deze schatten van de scheppergoden – ArjunA

Deze schatten werden verborgen in de Grot der Schatten, diep in de Berg van God, waar een eeuwige vlam brandt. Tara werd gezien als de Berg van God, maar ook als de Poort der Goden naar een etherisch Hiernamaals. Al in de vroegste dageraad van de Ierse mythologie werden hier Keltische rituelen voltrokken.

De Steen van Ana (Licht) op Tara Hill wordt beschouwd als dezelfde steen waarop Jacob zijn hoofd legde en droomde van een ladder die tot in de Hemel reikte. Jacob noemde de locatie daarna Bethel, wat Huis van God betekent.

In de mythologie van de Tuatha Dé Danann wordt gewag gemaakt van hun vermogen om het licht van de Zon te beheersen met de macht van een magische blauwe steen. Er is een fascinerende en krachtige connectie tussen de blauwe stenen van Enki/Ea, Ierland en de Ark des Verbonds. Volgens de Ierse folklore, moet de Ark verborgen zijn in Tara Hill.

Tot zover mijn vertaling uit het lange artikel van William Henry. Het grappige aan puzzelen is dat elk puzzelstukje weer vragen oproept. Ergens in onze huisbibliotheek ligt een boekje over de Smaragden Tafelen van Thoth/Tehuti, de schrijver god uit het Oude Egypte. We weten dat deze schrijvergod een avatar is van Enki/Ea; andere tijd/ruimte continua hebben nu eenmaal andere namen voor dezelfde entiteit.

De Smaragden Tafelen worden vaak vergeleken met de Stenen tafelen van Mozes. Het puzzelstukje over de Blauwe Stenen van Enki/Ea creëert de vraag welke kleur die stenen werkelijk hadden. In de geest noem ik Ierland steevast Erin, zoals de Iers-Engelse naam van Ierland luidt.

In het Engels wordt Iers-Engels gespeld als Hiberno-English, en daarvan gaat mijn polsslag ineens omhoog. In he eerste woord herken ik ogenblikkelijk het woord Hebreeër dat afstamt van het woord Ibri of ‘zij die van de overkant kwamen’. Dat begrip resoneert weer met de naam van de thuisplaneet der Anunnaki; Nibiru. In het woord Ibri herken ik ook de naam van het schrift der Hebreeërs dat nu nog Ivriet wordt genoemd.

Nu is er nog een puzzelstukje dat het kleurverschil tussen de blauwe stenen van Enki/Ea en de Smaragden Tafelen van Thoth/Tehuti moet verklaren. De naam smaragd is via het Latijn en het Grieks waarschijnlijk terug te voeren op een Semitische taal, de taal der Hebreeën… Erin/Ierland wordt in het Engels ook wel ‘Emerald Isle’ genoemd, omdat het eiland zo groen is.

De naam Erin herinnert mij aan Edin, de Sumerische term voor grazige weiden of de Hof van Eden. Het herinnert mij tevens aan Eridu of ‘Het verafgelegen Huis’ dat Enki in Mesopotamië bouwde. De smaragd in de Hoshen; het borstschild van de Levieten die de Ark des verbonds konden dragen, was verbonden met de stam van Judah.

Ari ben Judah is een van de titels van Yeshua; het betekent Leeuw (Ari) zoon van Judah. In een regressie sessie met een cliënt die altijd bang was voor de Anunnaki, leidde ik haar naar de ontdekking dat Yeshua (die zij vereerde) Enki/Ea (waar ze bang voor was) zijn vader noemde…

Tijd/Ruimte IV.
Er komt een tijd dat we weer een missie doen op de juiste plaats of ruimte. Dan komen de ontbrekende puzzelstukjes op hun tijd op de juiste plek. Er komt een tijd waarin het mensdom ontdekt dat de kerkvaders de verhalen over de Elohim, de Wachters, de Nephilim en de Anunnaki in eigen voordeel verdraaid hebben. Tot die tijd blijf ik puzzelen, want mijn geboorteland wordt ook wel de Gordel van Smaragd genoemd, en dat is geen toeval!

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com