Doe wel, en zie niet om. Het lijkt zo’n mooie leefregel: Doe wat goed is, zonder te wachten op een bedankje of op de gevolgen te letten.
Er ging mij een lichtje op waardoor ik een bijzonder inzicht kreeg tijdens het lezen van het interview van PFC (Prepare for Change) met Cobra op 28 september 2016. Het interview werd afgenomen door Untwine (PFC USA) en Patrick (PFC Taiwan).
In het artikel ‘Mission Impossible’ op onze site staat deze alinea: “De ziel kiest voor de incarnatie haar ouders uit, haar beste vrienden of vriendinnen. De ziel kiest dan ook voor de kwaliteiten en kenmerken die zullen bijdragen de Mission Impossible uit te voeren. De ziel kiest bijzondere ervaringen aan beide kanten van dualiteit. De ziel kiest zelfs wie haar welkom heet op Aarde en wie haar toestemming geeft de Aarde te verlaten. De ziel kiest van te voren ook de uitdaging van een sterrenbeeld en de ascendant.”
Een houdbaarheidsdatum is een wettelijk voorgeschreven vermelding op een levensmiddel die de klant informatie biedt over de uiterste datum waarop het product kan worden geconsumeerd of hoelang het kan worden bewaard. Had de Schepper voor de mens ook een houdbaarheidsdatum in gedachten? Als we de Bijbel mogen geloven, was er in den beginne geen houdbaarheidsdatum op zijn creatie. In Genesis 2:7 lezen we dat God de eerste mens met het stof van de aardbodem vorm gaf en vervolgens met zijn levensadem die vorm (de mens) tot een levend wezen maakte.
Met deze spelling belichten we meteen de reden om dit artikel te schrijven. In het katern over de Olympische Spelen las ik: “Slechtste prestatie judoploeg sinds OS ‘88”. Een ieder die nog denkt dat het om het spel gaat en niet om de knikkers kan hier leergeld uit trekken. Voor mij is het behalen van een ticket naar Rio al een topprestatie op zich.
“Wat je niet ziet heeft bestaansrecht.” Ik herinner me niet dat mijn papa dit letterlijk zo zei, maar wel dat hij woorden gebruikte met dezelfde strekking. Hij was gezegend met heldere innerlijke zintuiglijke vermogens, en zag dingen die wij niet konden zien. Nu pas begrijp ik hoe eenzaam hij zich gevoeld moet hebben.
Afgelopen weekend hadden we een reünie met een twaalftal mensen dat een belangrijke rol had gespeeld op het huwelijk van onze gastheer en zijn vrouw. De locatie was dezelfde als op het huwelijk zelf, het weer was net zo zonovergoten, en het diner was net als toen echt overheerlijk. Telkens als er in werd geserveerd, was het alsof er een culinair schilderij op het bord lag.
Een wijs mens vroeg eens wat er met een samenleving zou gebeuren als de koning ineens weg zou vallen. Het antwoord was niets, er zou niets gebeuren. Daarop stelde hij, met een twinkeling in de ogen, de vraag wat er zou gebeuren als de vuilnismannen ineens weg zouden vallen. Chaos, stankoverlast en daarna ziektes…