Nora en ik noemen onze reizen een missie, omdat we in de bezochte landen steevast een speciale opdracht of taak hadden te vervullen. Vaak komen we dan terug met zulke bizarre ervaringen dat we er een lezing over houden. Dan zijn we ook blij dat we die ervaringen soms met reisgenoten hebben ondervonden, die het konden bevestigen.
Januari 2017
Laten we de beelden analyseren van de video van de aanslag op militairen in Jeruzalem. Op de voorgrond zien we 49 seconden een rij mensen, waar de soldaten van de burgers zijn te onderscheiden. Ik zie namelijk mensen ertussen staan die geen uniform aan hebben. Ze gooien iets naar elkaar toe als tijdverdrijf.
Waar de schrijfdrift vandaan kwam, weet ik niet, maar de maand december vroeg om een groot aantal artikelen. Dit is de uitsmijter die ik begin op vrijdag 30 december, en morgen nog wil publiceren.
Het NRC had vrijdag 23 december een artikel over de Leeuwenpoort van Ishtar. De vrijdag, de 5e dag van de week was de 23e van deze maand. Als ik twee keer het getal 5 achter elkaar zie, gaan bij mij de bellen rinkelen. Het artikel zelf, over cultureel erfgoed, boeide me niet. De foto, over drie kolommen afgebeeld, van de Ishtar Poort raakte een snaar in mijn geest aan.
Op de woensdagavond meditatie van 21.12 hebben we ons geconcentreerd op de betekenis van die datum. Het is een spiegelbeeld signaal, een ommekeer. Het staat voor de kortste dag en de langste nacht. Het signaal resoneert tevens met de reis van ons zonnestelsel. We laten het duister van de Galactische Nacht achter ons en reizen door de Fotonen Gordel.
Op de middelbare school sprak iedereen over de Beatles of de Rolling Stones, terwijl Country, Bluegrass, Blues en Rockabilly hun ritmes in mijn geest dansten. De enige die volgens mij al deze stijlen perfect wist te mixen was Elvis Presley. In het kader van dit artikel noem ik zijn vertolking van ‘The Battle of Jericho’ een schoolvoorbeeld van vernieuwing. Om in stemming te komen heb ik die versie op YouTube weer eens beluisterd…
In de laatste alinea’s van het artikel over Mozes en de Berg kwamen we tot de conclusie dat die Berg een codenaam was voor Enlil/Jehova.
St. Katherine, maart 1999.
De wind is ongelooflijk fel en koud, het zingt en fluit en giert in de gangen en door de enorme kieren van de kamerdeuren. Ook de ramen en luiken zijn zo ongelukkig in hun sponningen gehangen dat de wind heer en meester is in het El Wadi hotel. Ik rol onze handdoeken op om ze als tochtstrip te gebruiken. De balkondeur wil niet gesloten worden, maar met mijn zware rugzak er tegen aan blijft hij redelijk dicht staan.