Vorige maand schreef Benjamin Fulford dat er een groeiende consensus is dat de werkelijkheid die we ervaren het product is van een kunstmatige intelligentie. Deze Intel zou afkomstig zijn van een lid van de MJ12 groep, van de gnostische illuminatie en van de Aziatische geheime gemeenschap. De meest opmerkelijke regel was dat die kunstmatige intelligentie vast gelopen lijkt te zijn in een lus.

Wanneer je goed leest, staat er dat de werkelijkheid die we ervaren het product is van een kunstmatige intelligentie. We hebben het hier niet over de Schepping van Al dat Is. Nu hebben we al vaker geschreven over de illusie of het hologram waarin we leven. Er zijn diverse namen voor als matrix, quarantaine en maximum security gevangenis. Omdat dit zo moeilijk is uit te leggen, waag ik me nu op glad ijs.

Na het schrijfseltje over de tijdlus las ik op Internet de vraag: “Leven wij in een computer simulatie die gecreëerd is door een geavanceerde beschaving of kunstmatige intelligentie?”
Deze synchroniciteit gebeurt ook in het dagelijkse leven. Iemand die een nieuwe auto wil kopen ziet toevallig het merk en type van zijn voorkeur overal rijden. Iemand met een kinderwens ziet overal mensen achter een kinderwagen lopen.

Op alternatieve websites wordt de suggestie gewekt dat we in een computer simulatie leven. Een idee dat voor een door technologie gedomineerde samenleving eerder wordt geaccepteerd dan de antieke concepten van goddelijkheid en de spirituele aard van onze werkelijkheid. Hoewel er opmerkelijke overeenkomsten in beide theorieën gevonden kunnen worden, zijn zowel het simulatie als het spirituele concept niet te verifiëren.

Ooit deed ik interviews met het middle management van een elektronica gigant in Eindhoven. De manager van de printplaatjes gaf zijn visie over creatieve mensen: “Jullie hersens werken zo krom dat ik het vergelijk met een printplaatje waarop ik per ongeluk een schroefje laat vallen. Er ontstaan spontane en onbedoelde circuits (lussen) die niemand had kunnen voorzien.

Computersimulatie.
Het idee dat we in een computersimulatie leven is recentelijk erg populair geworden. Het idee gaat ervan uit dat alles wat we denken, voelen, aanraken, zien en waarmee we in wisselwerking staan eigenlijk een uiterst geavanceerde programmacode is van een vergevorderde buitenaardse beschaving. Ondanks dat - of wellicht juist omdat - ik atheïst ben, is dat wat we god noemen in mijn perceptie een buitenaards wezen.

Als we zien hoe het Universum is georganiseerd, zou je vanzelf gaan vermoeden dat alles door een wiskundige is gecreëerd. In alle rijken van materie zien we geometrische patronen, wiskundige modellen, numerologische kenmerken en de torus of ringoppervlakte. Overal zien we de Gulden Snede of de Fibonacci spiraal terug, en dat is weer een logaritmisch programma. Is god dan toch een wiskundig programma?

Laten we kort de torus of ringoppervlakte verduidelijken. Een torus is een driedimensionaal omwentelingslichaam, dat ontstaat door een cirkel te wentelen om een lijn die zich in het vlak van de cirkel bevindt. Als deze lijn de cirkel niet snijdt of raakt, is het resultaat een open torus met de vorm van een donut. Zo krijgt de vergelijking van een donut met een tijdtunnel zin. Het toroïdale elektromagnetisch veld van het menselijk lichaam noemen we een aura. De magnetosfeer van de Aarde heeft een toroïdale structuur, en het ganse zonnestelsel kent een toroïdale structuur.

Laten we deze vorm als uitgangspunt nemen voor een bizar idee met betrekking tot wie of wat onze werkelijkheid heeft gecreëerd. Wanneer je de toroïdale vorm die je hier afgebeeld ziet vergelijkt met een opengesneden appel kom je automatisch uit bij het Bijbels begin met Adam en Eva. Dat kan geen toeval zijn, en het bracht mij op het bizarre concept dat ik met jullie wil delen.

We hebben een aanname dat de Schepper Het Zelf wilde leren kennen en besloot zich in Het Zelf te keren. Leg een elastiekje op een vlak, pak een uiteinde van die cirkel en draai dat ondersteboven. Je krijgt dan de vorm die we de Lemniscaat noemen of de Ring van Möbius. Dat is wat de schepper met Het Zelf ook deed en de magische formule sprak: “Ga heen en vermenigvuldig je”.
Misschien voel je al aan waar dit heen gaat. De volmaakt harmonieuze cirkel sloeg dubbel om een Lemniscaat te creëren, en voorwaar geliefden, daar ontstond een eerste lus die zich van het origineel afscheidde. De afgescheiden lus fragmenteerde zich in twaalf aspecten conform het decreet zich te vermenigvuldigen. Deze fragmentatie bleef zich eindeloos herhalen waardoor de oorspronkelijke energie of blauwdruk exponentieel afnam.

Ergens in tijd/ruimte moet er een fragment of aspect van de Bron de oorspronkelijke intentie kwijt zijn geraakt. Net zoals elke afscheiding van een religie de weg kwijt raakt. Er worden dan eigen concepten ontworpen voor zelfzuchtige doeleinden. Het Universum waar dit zonnestelsel deel van uitmaakt is slechts een fragment van een Multiversum. Het is denkbaar dat ons Universum een creatie is van een zelfzuchtig wezen of - wezens.

Enkelvoud of meervoud.
Het roept altijd weer vragen op als je denkt aan de Hebreeuwse begrippen El voor god of Elohim voor goden met betrekking tot het scheppingsverhaal. Laten we ervan uitgaan dat dit Universum het product is van een kunstmatige intelligentie die alles volgens logaritmen; wiskundige modellen of functies creëerde.

Als astronomen het universum in turen, zien ze dat dat verrassend ‘gladgestreken’ is. Het overkoepelende plaatje toont overduidelijk dat het heelal dat in alle richtingen hetzelfde is. Dat geldt ook voor de temperatuur van het universum: de zogenoemde kosmische achtergrondstraling laat slechts variaties van een duizendste van een graad zien, zelfs tussen de verst van elkaar gelegen gebieden.

Jarenlang vroegen astronomen zich af hoe dit mogelijk was. Hoe konden aspecten van het Universum die volgens de gangbare oerknaltheorie nooit met elkaar in aanraking waren geweest zo precies op elkaar afgestemd zijn? Het vermoeden rees dat er een mechanisme aan het werk was dat ervoor zorgde dat deze delen wel degelijk ooit bij elkaar in de buurt zaten en informatie over bijvoorbeeld de temperatuur konden uitwisselen.

Vergelijk dat eens met ons fysieke voertuig. Het voertuig is enkelvoudig, maar bestaat uit miljarden lichaamscellen die dezelfde temperatuur hebben en harmonieus op elkaar afgestemd zijn. Als je dat beseft, is de mens zowel schepper als dat wat gecreëerd is…

Zijn wij het dan die ons gevangen houden in de illusie? Hebben wij Zelf deze matrix, deze maximum security gevangenis gebouwd?

Het is puur synchroniciteit dat, terwijl ik dit schrijf, een elektricien in de nieuwe serre op zoek is naar een kortsluiting! Een spontane en onbedoelde lus in het elektrische circuit die niemand had kunnen voorzien. De elektricien was van 11:00 tot 18:00 uur bezig om dit te herstellen! Het is voor mij, behalve de irritatie die de storing meebracht, vooral een signaal uit de kosmos.

Tijdlus of Ring van Möbius.
Het is geen toeval dat dit schrijfseltje mijn geest binnen kwam tijdens de Leeuwenpoort, en vlak vóór de totale zonsverduistering van maandag 21 augustus 2017! Het is geen toeval dat Nora mij vandaag een link stuurde waarin Thomas Williams een visioen beschrijft van twee werelden die van elkaar af dreven. Hij zag de nieuwe Aarde nog verbonden met de oude Aarde, waarna de kettingen werden verbroken.

De originele versie van Aarde was niet meer zichtbaar. In zijn visioen zag Thomas de oude Aarde in een Möbius portaal verdwijnen. Het bizarre concept dat in mijn geest opkwam heeft grote resonanties met dit visioen. Hebben we zelf de illusie, de matrix gecreëerd om volledig te vergeten wie of wat we in essentie zijn; Schepper & Schepping tegelijk? De originele eerste lus die zich afscheidde van de harmonieuze cirkel?

Is dat wat Yeshua ons wilde vertellen toen hij zei dat hij Alfa en Omega tegelijk is? Het begin en het einde? Als ik naar de vorm van deze tekens kijk, dringt de vergelijking met de cirkel van eenheid die zich in Zelf keerde en de lus die zich losmaakte zich aan mij op.

In Het Verloren werelddeel Mu van James Churchward uit 1926 lezen we een gedurfde verklaring voor het Griekse Alfabet. De afzonderlijke tekens zouden het verhaal van de ondergang van het verloren continent Mu of Lemurië vertellen.

De eerste letter, de Alfa, zou dan betekenen: ‘Hevig breken de wateren’. De laatste letter, de Omega zou iets van vulkanische as betekenen. Als we dit terug koppelen met het visioen van Thomas Williams en met het Waterman tijdperk waarin we leven, kunnen we inderdaad een loskoppeling verwachten. Het enige wat die loskoppeling van de oude Aarde enorm zou faciliteren is het ontwaken van de slapers.

De eclips van maandag 21 augustus is een prachtige gelegenheid om de mensheid weer in een harmonieuze cirkel te herenigen. Er is oproep voor een wereldwijde meditatie te lezen op https://eventnl.wordpress.com/2017/08/18/nog-een-paar-dagen-tot-de-zonsverduistering-massa-eenheid-meditatie-van-21-8-2017-doe-allemaal-mee/

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com