Marleen attendeerde me op een programma op NPO 2 over tijd en ruimte. Nu hebben wij sinds 1998 geen televisie, maar gelukkig is er nog zoiets als uitzending gemist. De wetenschapper mag in een met een Eurofighter Typhoon meevliegen die Mach 1.85 of twee keer de snelheid van het geluid haalt.

De zon is al onder gegaan en ze vliegen naar het Westen om te ervaren of ze de rotatie snelheid van de Aarde kunnen overtreffen. Wanneer de piloot naar Mach 1.4 versnelt ziet de wetenschapper de zon in het westen weer groter worden tot die zelfs boven de horizon uitkomt. Want als je sneller vliegt dan de Aarde draait wordt het normale verloop van de dag terug gedraaid.

Wat ik van die uitzending heb onthouden is een grappige verspreking. Na de landing staat de wetenschapper op enige afstand van de jet. Hij zegt: ‘Als je versnelt tot 1,4 keer de snelheid van het licht, voel je helemaal niet dat je zo snel gaat.’ Ze vlogen weliswaar sneller dan het geluid, maar niet sneller dan het licht. Volgens de huidige natuurkundige kennis is het niet mogelijk om sneller dan het licht te reizen.

Hyperruimte.
De hyperruimte wordt meestal beschreven als een alternatieve ruimte of dimensie "boven" de ons bekende ruimte. De normale natuurwetten zouden in zo'n alternatieve ruimte niet gelden, waardoor snelheden boven de lichtsnelheid bereikt kunnen worden. Meestal is er een zogenaamde hyperaandrijving nodig om de hyperruimte te bereiken. Dit impliceert dat de avonturen in sciencefictionverhalen begrensd zijn tot ons eigen zonnestelsel. Reizend met de lichtsnelheid duurt het namelijk jaren om zelfs de dichtstbijzijnde ster te bereiken.

De wetenschapper van het programma over tijd en ruimte is, mijn inziens, te jong om weet te hebben van ontmoetingen met buitenaardse wezens. De ontmoetingen tussen mensen op Aarde en wezens van andere sterrenclusters, zijn een indicatie dat interstellair reizen ook zonder SF boeken en/of films mogelijk is. We willen er een lans voor breken omdat we ervan overtuigd zijn dat we niet alleen in dit Universum zijn.

Semjase van de Plejaden.
Semjase is een slanke aantrekkelijke jonge blondine van 344 jaar. Ze heeft een albasten huidskleur en fonkelend blauwe ogen. Haar zeer lange en enigszins naar voren geplaatste oorlellen vormen het belangrijkste anatomische verschil in vergelijking met vrouwen op aarde. Ook heeft ze, gezien haar leeftijd, ook een betere fysieke proportionaliteit dan de meeste jonge vrouwen op onze planeet.

Verder heeft ze een uitzonderlijke kennis, die zelfs het gemiddelde van haar thuisvolk overtreft, waarmee Semjase de rang van half-koningin van wijsheid of halfgodin op haar thuisplaneet, Erra, heeft bereikt. In een van haar ontmoetingen met een zonderlinge boer uit Zwitserland heeft ze iets verteld over interstellair reizen.

Om door de echte ruimte te reizen, heb je een stuwkracht nodig die vele malen sneller is dan de lichtsnelheid. Deze voortstuwing kan echter alleen worden geactiveerd wanneer de lichtsnelheid al is bereikt. Dientengevolge is een andere aandrijving nodig om de normale snelheid te regelen tot die van licht.

Dit betekent dat een straalschip* twee voortstuwingssystemen nodig heeft: ten eerste een normale aandrijving die versnelling toelaat tot en onder de snelheid van het licht en ten tweede een hyperdrive zoals jullie wetenschap het noemt. *In het Engels is er sprake van een ‘beamship’ wat ons doet denken aan de beroemde uitspraak: ‘Beam me up, Scotty’. Dat was in de tv serie Star Trek een term voor ogenblikkelijke teleportatie.

We hebben het over een aandrijving, die een snelheid van een miljoen en miljard maal die van licht genereert; de hyperspeed, wat ons in staat stelt om de hyperruimte binnen te gaan. Dat is de ruimte waarin elke massa groter wordt in verhouding tot de toename in snelheid. Daar storten tijd en ruimte in en transformeren tot nul tijd en nul-ruimte. Met andere woorden ruimte en tijd houden simpelweg op te bestaan!

En op deze wijze wordt het gegeven gecreëerd dat afstanden van ontelbare lichtjaren in een fractie van een seconde kunnen worden afgelegd zonder een verschuiving in tijd te veroorzaken. Wanneer we de Plejaden verlaten en ongeveer zeven uur nodig hebben om naar de Aarde te gaan, dan gaan er ook zeven uur voorbij op onze eigen planeet en op Aarde.

Dat komt omdat we eerst met de normale voortstuwing moeten vliegen om buiten het bereik (gravitatie) van de planeten te komen; pas dan ver weg in de ruimte, kunnen we overgaan op hyperaandrijving. Op grote afstand van jullie zonnestelsel, verlaten we hyperruimte en converteren we naar de normale voortstuwing om jullie stelsel binnen te vliegen. Het is ons nooit toegestaan ​​via de hyperruimte te dicht bij een stelsel binnen te dringen.

In feite kan hyperruimte alleen heel ver in de leegte doordrongen worden, anders worden planeten er in opgeslokt.

Desintegratie.
Als ik die laatste regel lees, moet ik onwillekeurig aan een zwart gat of Wormhole denken! Zolang je op menselijke snelheid door een materieel Universum reist, wordt het materiële voertuig niet gedesintegreerd. In het niets van de leegte valt alle materie tot niets uiteen om zich voorbij de hyperruimte of leegte weer samen te stellen tot een fysiek schip en fysieke wezens.

Het Philadelphia Experiment is daar een uitstekend voorbeeld van, en dat is ook de reden waarom de gevolgen van dat Experiment in alle toonaarden tot op de dag van vandaag worden ontkend. Het desintegreren en weer samenstellen van de oorspronkelijke materie, schip en bemanning, verliep rampzalig. Toen het schip, de USS Eldridge, weer zichtbaar werd waren de lichamen van vele bemanningsleden in de scheepshuid geïntegreerd.

De wetenschap was toen nog niet zover dat fysieke organismen en fysieke materie ongeschonden weer in hun oorspronkelijke vorm konden herstellen. De zonderlinge boer uit Zwitserland claimt meerdere malen door Semjase te zijn meegenomen. Hij beweert te hebben ervaren hoe hij werd gematerialiseerd en weer werd gematerialiseerd als hij weer op Aarde kwam. Meerdere getuigen zagen hem als uit het niets opduiken!

Zijn vaste verklaring was dat hij dit alleen kon ervaren als hij zuiver in hoofd en hart was. Voor de dorpelingen in zijn omgeving was hij gek en een fantast, zijn vrouw en kinderen werden dan ook vermeden of volkomen genegeerd.

Het principe van de hyperruimte of leegte wordt in feite ook gebruikt door vormveranderaars. In die leegte valt de vorm weg en voorbij de leegte zijn ze in staat elke willekeurige vorm aan te nemen. Avatars doen dat, sjamanen doen dat en ruimtereizigers doen dat. Ze kunnen uiteraard ook hun eigen vorm, conform hun blauwdruk, weer aannemen. Een wezen dat voorbij tijd en ruimte is geëvolueerd, beheerst elke vorm.

We spreken soms met dierbaren af dat ze ons na hun transitie toch laten weten dat ze in de buurt zijn via een wit donsveertje. Het is zowel fantastisch als ontroerend wanneer je na hun transitie ook op meerdere plaatsen witte donsveertjes vindt. Psychologen zouden dit zinsbegoocheling noemen. Dit geeft al aan dat onze wereld van vorm een illusie of hologram is.

Poorten.
Bij het begrip hyperruimte denk je wellicht aan iets buiten ons zicht of zelfs buiten onze wereld. Ook op Aarde zijn er vortexen, poorten en wormholes. Dit zijn buitengewone openingen of gaten in ruimte of tijd die reizigers verbindt met verre rijken. Een poort is een snelkoppeling naar een parallelle werkelijkheid. Volgens Jack Scudder, een plasmafysicus van de Universiteit van Iowa zijn het locaties waar het magnetisch veld van de aarde verbinding maakt met het magnetisch veld van de zon.

In juli 2009 reisden we met 7 Essenen naar Chartres in Frankrijk. We wilden er weer eens op het Labyrint van de beroemde kathedraal lopen en mediteren. Het was rond de naamdag van de Magdalena dat we er kwamen. Nora, Kimmie en Minouque stonden op de roos van het labyrint. De andere reisgenoten hebben er foto’s van gemaakt. Later ontdekten we dat het drietal op één foto door een witte mist was omgeven en bijna verdween.

Met dit gegeven kan ik alleen maar concluderen dat de mensheid geneigd is iets wat men niet begrijpt noch kan verklaren naar het rijk der fabelen verwijst. Het is voor mij denkbaar dat het drietal bij een vortex of poort stond en dat hun gezamenlijke frequentie zo hoog werd dat ze bijna verdwenen. Gelukkig voor ons hebben ze de uitzending gemist, anders hadden we zonder hen terug naar huis moeten reizen.

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com