Na de laatste artikelen die ons bevattingsvermogen tot het uiterste oprekten, heb ik de drang om iets luchtiger met het fenomeen tijd om te gaan.

In de eeuwigheid waarin ik mijn brood verdiende in de marketing communicatie was uren schrijven een uiterst vervelende taak. Elke dag werden de urenbriefjes opgehaald. Dat waren de documenten waarop je de opdrachten waarmee je bezig was in uren verantwoordde. Soms was je met zoveel tegelijk bezig dat je niet meer wist hoeveel tijd je had besteed aan een bepaalde opdracht.

In de eerste helft van de jaren ’70 kreeg ik te maken met een prikklok, een apparaat dat bijhield hoe laat je binnenkwam en weer naar huis ging. Na enige tijd werd ik er zo door geprikkeld dat ik een manier vond de prikklok te vernachelen. De tijd van uitgaan werd exact op de tijd van binnenkomst geprint, zodat er een onleesbare inktvlek ontstond. Uiteraard werd ik ter verantwoording geroepen.

Het was mijn manier om uit te drukken dat de prikklok slechts aanwezigheid registreerde, of er nu gewerkt werd of niet. Het was mijn manier om aan te geven dat ideeën en/of concepten zich niet aan kantooruren hielden. Mijn geest was dag en nacht bezig met creëren en dat wilde ik de bazige baasjes duidelijk maken. Mijn rebelse instelling was ook de reden waarom ik meer dan 20 werkgevers heb versleten. Toch vond ik het een geweldige tijd.

Licht reizen.
Cliff Richard stond in 1959 met de single ‘Traveling Light’ vijf weken op nummer 1, er gingen wereldwijd 1,59 miljoen exemplaren over de toonbank. De eerste drie regels uit dat lied geven aan dat hij niet over tijdreizen zong. In het Nederlands vertaald staat er: ‘Ik heb geen tassen of koffers die mij afremmen. Ik reis zo snel dat mijn voeten de grond niet eens raken. Ik reis licht, heel licht.’

Het grappige is dat het releasejaar van de single ook het geboortejaar is van Nora, want haar naam betekent in het Arabisch (Nour) ook Licht. Het wordt nog grappiger als je weet dat de begeleiders van Cliff zich de Shadows noemden. Er is nu eenmaal geen schaduw zonder licht.

Tijd Paradox.
Een paradox is een stijlfiguur in de vorm van schijnbare tegenspraak. In het kader van dit schrijfseltje klinkt die tegenspraak als: ‘Hoe meer je weet, hoe meer vragen je overhoudt’. Een fraaie schijnbare tegenspraak komt van Carl Jung: ‘Iemand met zijn schaduw confronteren is hem zijn eigen licht laten zien’.

Toen Albert Einstein zijn theorieën over de algemene en speciale relativiteitstheorie vastlegde, bewees hij dat reizen met de snelheid van het licht de absolute grens is die elk materieel object zou kunnen bereiken. Maar in 1994 zei een Mexicaanse wetenschapper dat reizen sneller dan licht mogelijk was, terwijl de theorieën van Einstein nog steeds waar zouden zijn. Dat is de absolute paradox.

Mensen kunnen sneller reizen dan een bepaalde limiet zonder de theorie te verloochenen die zegt dat mensen niet sneller kunnen reizen dan deze limiet. Wetenschappers hebben geprobeerd de theorie van Einstein te weerleggen zonder ooit in staat te zijn om dit te doen. Dit veranderde echter in 1994, toen Miguel Alcubierre een theorie presenteerde die liet zien dat het mogelijk was snelheden van Warp 1 en hoger te bereiken, zonder Einstein tegen te spreken.

Einstein zei het ooit zo: ‘Leg je hand een minuut op een hete kachel en het lijkt een uur. Kijk een uur naar een mooi meisje en het lijkt een minuut’.

Warp.
Warp 1 is de snelheid waarmee het licht door een vacuüm reist, dat is naar boven afgerond 300.000 kilometer per seconde. Een snelheid die in theorie slechts bereikt wordt met een warp-aandrijving of stuwkracht. Dat suggereert echter weer een materieel object als een raketmotor of iets dergelijks. Laten we vooral in gedachten houden dat Einstein vaststelde dat reizen op licht snelheid de absolute grens is die elk materieel object zou kunnen bereiken.

Warp is een Engels woord dat kromtrekken, afwijken en/of vervormen betekent. Miguel Alcubierre veronderstelde dat het mogelijk was de ruimte voor en achter enig materieel object dusdanig te vervormen dat snelheden van Warp 1 en hoger mogelijk worden.

Als voorbeeld maak ik een imaginaire rit van Hunsel naar Purmerend. Door een warpveld wordt de A2 achter mijn auto uit elkaar getrokken en hetzelfde asfalt vóór de auto wordt in elkaar gedrukt. Dan overbrug ik de afstand in minder tijd nodig zonder de snelheidslimiet te overschrijden. Dat is nog eens flitsend rijden zonder geflitst te worden!

Dat is zeker begin december een fijne manier van reizen wanneer de politie de zwarte piet uithangt. Denk maar aan het liedje ‘Sinterklaasje, bonne, bonne, bonne…’

Vooruit reizen.
Voordat ik Nora ontmoette, was de lengte van mijn woon-werkverkeer 80 kilometer enkele reis. Mijn tweede echtscheiding had diepe sporen in mijn geest uitgeslepen. Alleen in de auto op de snelweg was ik even helemaal niets, waardoor ik meermaals de ervaring had sneller te reizen dan de wagen, het materiele object, waar ik in reed. Als ik dan naar de hectometer paaltjes langs de weg keek, kwam ik in deze werkelijkheid terug.

Die ervaring vergelijk ik met surfen. De plank waarmee je op de golven rijdt is weliswaar nog een materieel object, maar als je de juiste golf pakt, rijdt je sneller dan de golf zelf naar het strand toe. Je surft sneller dan de golf die je draagt, en het enige dat je daarvoor nodig hebt is een getraind lichaam en een lege geest. Kijk maar eens naar video’s over de surfers van Praia do Norte bij Nazare in Portugal.

Goed, we proberen het nog steeds luchtig te houden, want het is een tijdrovende bezigheid om het fenomeen tijd (als het al bestaat) en lichtreizen uit te leggen. Nu moeten we echter nog even serieus doen. Het onderliggende principe achter de beroemde E = mc² stelt dat massa en energie dezelfde onderling verwisselbare fysieke entiteiten zijn. Voordat we wenkbrauwen zien dansen, kunnen we dat simpeler maken.

De relatie tussen de energie en de massa, betekent dat de kinetische energie van een object zijn massa zal vergroten. Hoe sneller een voorwerp beweegt, hoe groter het in massa wordt.

Massa is een natuurkundige grootheid die een eigenschap van materie aanduidt. Massa wordt uitgedrukt in kilogram, maar mag niet verward worden met gewicht. Gewicht is een maat is voor de aantrekkingskracht op massa. Massa heeft twee belangrijke gevolgen: traagheid en zwaartekracht.

Kort door de bocht genomen, impliceert dit dat hoe dichter men je de snelheid van het licht komt, des te krachtiger de uiteenzetting/oprekking van de massa is. Daarom is het ondoenlijk om met ons fysieke jasje sneller dan licht te reizen. Dat herinnert me aan mijn eerste duikcursus. Ons lichaam komt al in problemen als we iets te snel onder de golven duiken of stijgen. Bij te snelle daling wordt het lichaam in elkaar gedrukt, bij te snelle stijging zwelt het lichaam op als een ballon.

Mijn enige PADI sterretje haalde ik in januari 2000 op Curaçao. De duikinstructrice was een zeer aantrekkelijke zwarte, perfect geproportioneerde zeemeermin. Als we op 15 meter diepte naast elkaar zwommen, en mijn fantasie te snel steeg, had ik ook last van iets dat als een ballon op knappen stond. Oké, zo kan ie wel weer… We pakken het thema weer op.

Buigen of barsten.
Zonder Warp of een andere FTL-technologie (sneller dan licht) is het nagenoeg onmogelijk planeten buiten ons zonnestelsel te bezoeken. De dichtstbijzijnde ster, Proxima Centauri, ligt slechts 4 lichtjaren van ons verwijderd. Met andere woorden, áls je met lichtsnelheid reist, dan doe je er nog 4 jaar over. Bovendien kost bereiken van hoge snelheden meer energie dan op Aarde voorhanden is.

Dan is er nog een mogelijkheid die nog niet algemeen erkend wordt. Kort door de bocht interstellair reizen is haalbaar als je wormholes gebruikt. Door de verbuiging van de ruimte die een wormhole creëert kunnen afstanden korter worden. Door de ruimte te buigen worden kortere afstanden afgelegd waardoor hoge snelheden niet vereist zijn. Net als een surfer die onder of door de schuimkrullen van brekende golfkammen scheert.

Met respect voor al die wetenschappers beweer ik dat het mogelijk is sneller dan licht te reizen zonder materieel object. We doen dat in dromen of nachtmerries, we doen dat in meditaties als we ons afstemmen op de Piramide van Licht in de Vijfde Dimensie. We doen dat als er iemand acuut fysiek en/of geestelijk hulp nodig heeft op een afstand die slechts met een vliegtuig is te overbruggen.

We doen dat als een dierbare persoon in zijn of haar huis last heeft van negatieve energie of entiteiten. Terwijl de telefoon op de luidspreker staat en ik naar een foto van de betreffende persoon op de monitor van mijn PC thuis staar, reis ik in de geest er ogenblikkelijk heen. Hoe ik dat doe, weet in eigenlijk niet eens.

En dat is maar goed ook, anders zou ik weer urenbriefjes moeten bijhouden. Schrijven kost tijd, en ik heb een broertje dood aan tijdschrijven.

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com