Padang is een stadsgemeente in West-Sumatra, Indonesië. Volgens de linkerhersenhelft betekent Padang ‘veld of speelveld’. In de taal van de mensen op Soenda eilanden betekent Padang ‘helder’. De Gunung Padang, ooit een actieve vulkaan, wordt door de bewoners aangeduid als Sundapura of Tempel van de Zon. De helling waarop eeuwenoude ruïnes zijn ontdekt werd Parahyang Padang genoemd, of ‘Plaats van de Voorouders van de Zon’.

Mijn beide ouders werden in Padang op Sumatra geboren en mijn vader was helderziend. Met beide hersenhelften geef ik het woord Padang een gecombineerde betekenis; het speelveld van de heldere wezens of de Shining Ones! In 2013 schreef ik er al een stukje over, nu kwam ik die informatie weer tegen. De wieg van de menselijke beschaving kan wellicht ook op Java liggen.

Archeologen vinden steeds oudere artefacten en bewijzen van menselijke beschaving. Egyptologen dachten aanvankelijk dat de Sfinx op het Giza Plateau van 5.000 BC dateerde, we weten nu dat dit beeld al voor de Zondvloed in circa 11.000 BC bestond. Of de Sfinx door mensenhanden is vervaardigd betwijfel ik ten sterkste. Volgens Wikipedia is Göbekli Tepe (Navelberg), een bergheiligdom van circa 11.500 jaar het oudst bekende tempelcomplex ter wereld.

Wieg der beschaving.
Eigenlijk is dit een onjuist benaming omdat de geschiedenis zich voortdurend herhaalt. We zullen steeds oudere ‘wiegen’ ontdekken en opgraven die niet door Homo Sapiens zijn opgetrokken. De wetenschap wil maar niet erkennen dat de mens, zoals we die kennen, niet het eerste fysieke wezen op Aarde was. Er zijn al meerdere schrijfseltjes gewijd aan de buitenaardse kolonisten die onze verre voorouders waren.

Een 20.000 jaar oude piramide op Gunung Padang kan de geschiedenis herschrijven. Archeologen zijn al enige tijd gefocust op een heuvel in de vorm van een piramide in de buurt van Cianjur op West-Java. Ze vermoeden dat de oudste door mensen gemaakte structuur onder die heuvel ligt; een creatie van een onbekende beschaving. Het ontwerp is vergelijkbaar met dat van Machu Picchu in Peru!

De oudste laag werd geconstrueerd door een pre-ijstijd-beschaving. De zeespiegel was toen 160 meter lager en de Javazee was een vruchtbaar land, wat betekent dat de ‘Gordel van Smaragd’ destijds niet de archipel is die nu door toerisme wordt verpest. Binnen de Gunung Padang is een structuur aangetroffen die minstens drie keer groter is dan de Borobudur tempel.

Het gebruik van ‘cement’ is het bewijs van een zeer geavanceerde oude technologie. Dit oude cement is een mengsel van klei, ijzer en silica. Het ‘cement’ werd gebruikt als een kleefstof om de rotsen aan elkaar te lijmen, en bevat tot 45% ijzer. Wanneer geeft de wetenschap toe dat alles wat we moderne uitvindingen noemen slechts uit het collectieve cellulaire geheugen opborrelt om opnieuw ‘uitgevonden’ te worden.

Hoe dieper de heuvel wordt uitgegraven hoe ouder de lagen die daar zijn achtergelaten. Dit suggereert dat de beschaving die de oorspronkelijke structuur bouwde hun piramide over de millennia had laten bouwen. Vanwege de enorme hoeveelheid tijd die verstreek tussen elke laag van de piramide, hadden de mensen die erbovenop bouwden waarschijnlijk geen idee wat er onder lag!

Indonesië ligt op de Ring van Vuur. Deze ring van vulkanen rondom de Pacific omsloot het verdwenen continent Mu of Lemurië. Maar verstandige mensen hebben nog nooit van Lemurië gehoord of erover gelezen. Ze laten zich liever dom houden door de subliminale boodschappen van mainstream media en de farmamaffia.

De archeologen vonden tot hun verrassing sporen van een soort kleefstof, lijm of cement dat enkele van de bovenste lagen van de muren verbond. Op dieper gelegen niveaus troffen ze zandlagen aan die door de oorspronkelijke bouwers tussen het oorspronkelijke steenwerk waren verwerkt. Die zandlagen fungeerden als een soort schokdempers die tektonische verschuivingen in de Ring van Vuur konden opvangen!

Voor de wetenschappers was het echter ondenkbaar dat primitieve wezens in een afgelegen streek op Java een technologie hebben toegepast die onze moderne werkelijkheid pas onlangs begon te beheersen. De Javamens, een soort Homo erectus, leefde rond 1 miljoen jaar geleden, maar voor mij is dat geen reden om ze als primitief af te doen.

Drie schrijfseltjes vóór dit bericht, schreef ik dat Neanderthalers niet minder intelligent waren dan de moderne mens. Hun herseninhoud was groter dan die van de gemiddelde moderne mens. Laten we dat niet vergeten! Het huidige bewustzijnsniveau is zodanig dat we elkaar om een parkeerplaats het licht in de ogen niet gunnen. Wie is er nu echt primitief?

We herhalen eerst enkele alinea’s uit een artikel van februari 2013 om je bewust te maken van de technologie van de Ouden.

Puma Punku.
Op Alfa niveau zweeft mijn bewustzijn in 11.300 BC boven Puma Punku. De vraag wie Puma Punku bouwde ging gepaard met een bevel aan mijn mentale vermogen om alle historische data die ik heb opgeslagen even opzij te leggen. Het antwoord dat ik op MP3 vastlegde geef ik hieronder letterlijk weer.

“Puma Punku is gebouwd… gemanifesteerd door de droom van een grootse ziener. In zijn droom ontwierp hij alles van wat nu het geheel van Puma Punku is. Zijn droom was volkomen tot in de kleinste details. Hij deelde deze droom met anderen… die ook konden dromen op een ander niveau. Hij was de voordromer, en samen droomden ze de droom uitvoeriger.

Samen bouwden ze in hun droom Puma Punku. En wat ze deden was de droom tot leven zingen… chanten. Ze zongen hun Liefde voor de stenen. Ze zongen hun gevoel van rechtvaardigheid voor de stenen. Ze verklaarden de stenen die nodig waren om Puma Punku te bouwen als het ware hun Liefde/Licht. En de stenen namen de vorm aan van hun droom. En de stenen gehoorzaamden aan deze Liefde en vormden uit Liefde die oude stad!

Muzikale rotsen.
Wanneer je het concept van de Oerknal met je rechterhersenhelft interpreteert werd de Schepping door geluid voortgebracht. De stenen in de ruïnes op Gunung Padang beschikken over een ongebruikelijke kwaliteit die het de moeite waard maakte ze uit de Andes te importeren en helemaal naar boven te ‘sjouwen’. Volgens mijn geringe verstand was het een kwestie van leviteren.

De meeste Andesiet blokken en - kolommen resoneren met een belachtige toon wanneer ze met een ander hard voorwerp worden geraakt. Ze behoren tot een zeldzaam, geologisch fenomeen dat lithofonie wordt genoemd. (Litho is steen, phono is geluid) Het is de eigenschap van sommige rotsen om muzikale geluiden uit te zenden als erop getrommeld (percussie) wordt.

Er zijn berichten te vinden waarin prehistorische (buitenaardse) architecten gebruik maakten van geluid om enorme rotsen te leviteren. Of om de muren van Jericho met supersonische schokgolven te doen instorten! Keizer Ashoka, die van 304 tot 232 BC in India leefde, schreef in zijn tijd al een boek met de titel: ‘Geheimen der Zwaartekracht’. Wie is er nu primitief?

Er zijn locaties op Aarde waar die zingende rotsen (niet de Rolling Stones) zijn gevonden. Pennsylvania en Montana in de VS hebben velden met dergelijke rotsen. In Queensland, Australië en in de Cerro de las Campanas in Mexico liggen ze ook. Er zijn muzikale rotsen in Cumbria, Engeland en de zingende rotsen van Clach a 'Choireis in Schotland hebben petroglyfen die 4.500 jaar geleden zijn ingekerfd.

Die ‘primitieve’ clans ontdekten, net als de prehistorische bouwers van de piramide op Gunung Padang, iets mystieks in de belachtige geluiden. Opmerkelijk is dat al deze verschillende locaties zeer verschillende tonen van elkaar produceren.

Hun aanwezigheid tussen de ruïnes van de berg Padang is een ander aspect van hun oude mysterie. Ongetwijfeld werden ze gebruikt door de prehistorische bewoners als onderdeel van hun ceremoniële en spirituele activiteiten. Een concentratie lithophonische rotsen op het eerste terras van de site wordt "de gamelanstenen" genoemd vanwege hun suggestieve opstelling en de verscheidenheid aan muzikale geluiden die ze maken.

Cirkels.
Archeo-astronomen hebben vastgesteld dat verscheidene van de grote staande stenen van Mount Padang verwijzen naar zeer duidelijke hemelverschijnselen, zoals zonsopgang en zonsondergang op de zomer- en winter solstice, samen met die van de lente - en herfst equinox. De naam van de locatie kan in feite zelfs zijn afgeleid van deze prehistorische zonnestralen. Parahyang Padang betekent: ‘Plaats der Voorouders van de Zon’.

Deze naam impliceert dat de oorspronkelijke bewoners astronoompriesters/priesteressen waren, die sommige monolieten in lijn brachten met belangrijke zonneposities. In dat opzicht leken deze voorouderlijke lichtaanbidders op de Europese megalietenbouwers, die hun steencirkels vaak oriënteerden op identieke zonnecoördinaten in Carnac, Frankrijk en Stonehenge in Engeland.

Dit zijn overigens de bekendste steencirkels, je vindt ze ook verspreid in Afrika, Australië Azië en in Europa. Van de vijf W-vragen - wie, wat, waar, wanneer en waarom - vind ik de laatste het meest interessant. Hoewel echte geleerden er al vele theorieën op hebben geventileerd, kreeg ik tijdens het redigeren van dit schrijfseltje een Bron gedachte. Omdat vele megalithische cirkels een soort kalender vormen, dacht ik aan het begin voor het begin.

De Eerste Cirkel wilde zich zelf kennen en ademde een tweede deels overlappende cirkel, waarin de Vesica Pisces ontstond. Beide cirkels ademden een derde cirkel waarmee een Drie-eenheid manifest werd. Er kwam een vierde cirkel bij en voor ogen die kunnen zien transformeerde de Vesica Pisces in het eerste blaadje van de Levensbloem. De cyclus werd voltooid toen de zevende cirkel zich aansloot en de Levensbloem zich openbaarde.

De wieg voor de ganse schepping was klaar, de Eerste Cirkel zag dat het goed was en nam een rustdag.

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com