Op 25 september jl. kwam in een reading plotseling het beeld van een Mierenmens in mijn geest. De ready vertelde later dat hij als kind een enge droom had over een mier die groter was dan een mens en mensen bijeen joeg om ze te deporteren. Toeval bestaat niet want in september 2017 publiceerde ik een schrijfseltje over de Anu Sinom, Miermensen die de Hopi Indianen van Arizona leerden te overleven in de woestijn.

Een van de meest intrigerende legendes van de Hopi gaat over de Miermensen die hun tweemaal hielpen overleven. In die legendes was de Eerste Wereld kennelijk verwoest door vuur. Dat kunnen vulkaan erupties zijn geweest, de inslag van een reusachtige asteroïde of een CME. Een CME (Coronal Mass Ejection) wordt opgewekt door een Zonnevlam die een elektromagnetische storm naar de Aarde jaagt met rampzalige gevolgen.

De Tweede Wereld was verwoest door een IJstijd of een poolkanteling. Gedurende deze wereldwijde catastrofes werden de Hopi Indianen overdag geleid door een vreemde wolk en een bewegende ster in de nacht, die hen uiteindelijk naar de Miermensen bracht. De Hopi noemden dit volk Anu Sinom! Een dwalend volk in een woestijn, een wolk en een ster… dat klinkt als de Exodus.

Na de reading wilde ik de connectie tussen de Hopi Indianen en de Hebreeërs die uit Egypte de Sinaï in vluchten onderzoeken. Het idee dat hier sprake kon zijn van een connectie met een van de Verloren Stammen liet me niet los. Ik volgde mijn neus, omdat Joden en Indianen een aquiene neus hebben. Aquiene stamt af van het Latijnse woord aquilinus (arendachtig), een verwijzing naar de gebogen snavel van een adelaar. J

Hopi of Pueblo Indianen.
Hopi betekent 'vredige mensen' of 'kleintjes'. Ze worden ook wel Pueblo Indianen genoemd naar het Spaanse woord voor dorp of stad. Deze vredige stammen werden in de 17^e eeuw door de Spaanse veroveraars ontdekt. De Hopi Indianen stammen af van een mysterieus volk, de Anasazi, dat in grotten woonde in de ‘Four Corners’. Dit gebied ligt op de vier grenshoeken van de staten Colorado, New Mexico, Arizona en Utah.

Om de mogelijke samenhang tussen inheemse indianen en de Kinderen Israëls te verklaren zijn er diverse aanwijzingen. De term ‘Kinderen Israëls’ is een verwijzing naar de stammen uit de Exodus, dit volk staat geheel los van de huidige populatie in de staat Israël. Het collectie bewustzijn gelooft dat Christopher Columbus Amerika ontdekte. Laten we daarmee beginnen.

Zoals meer wetenschappers en zeevaarders was Columbus ervan overtuigd dat de Aarde rond is. Volgens hem was het mogelijk India via het westen te bereiken. Hij bereikte echter de kusten van het Amerikaanse continent en noemde de inwoners Indianen. Was Columbus werkelijk op zoek naar India of had hij andere motieven? Columbus was een belichaming van St. Germain die in een vorige incarnatie ook Joseph de vader van Yeshua was!

Toen Columbus in Cuba aankwam, stuurde hij eerst zijn Hebreeuwse/Aramese/Arabische tolk aan wal omdat hij dacht dat er wellicht ‘nazaten van de tien verloren stammen van Israël’ leefden. Die tolk, Luis de Torres, was geboren als Yosef ben Levi Ha-Ivri (Joseph, zoon van Levi, de Hebreeër). Hoewel hij een Jood was, diende De Torres als tolk voor de gouverneur van Murcia vanwege zijn kennis van Hebreeuws, Aramees, Arabisch en Portugees.

Om het uitzettingsbevel tegen de Joden van Spanje te voorkomen, bekeerde de Torres zich tot het katholicisme kort voor het vertrek van Columbus's expeditie. Columbus hoopte dat de vaardigheden van de tolk In India nuttig zouden zijn om met lokale joodse handelaren te communiceren. Wellicht hoopte of wist hij dat hij afstammelingen van de tien verloren stammen van Israël zou vinden.

Overeenkomsten.
Hoe dan ook, tegen 1643 werd de theorie over de Verloren Stammen geloofwaardiger toen Roger Williams overeenkomsten met de Hebreeuwse en de Joodse cultuur opmerkte. Er waren overeenkomsten in woordgebruik, in het zalven van het hoofd en het meegeven van bruidsschatten aan vrouwen. Ook de traditie om de vrouwen tijdens de maanstonde van de mannen te scheiden was een overeenkomst met de Hebreeërs.

In het precolumbiaanse Amerika werd de besnijdenis toegepast, hoewel de primitievere stammen dat niet deden. In 1650 merkte ook Thomas Thorowgood een Indiaanse affiniteit voor besnijdenis op, dit was eerder ook door Columbus genoemd. De conquistadores verboden de praktijk in het kader van hun vernietiging van de inheemse culturen. Het is nu zeldzaam in Zuid-Amerika, maar komt vaker voor in Latijns-Noord-Amerika.

Dan is er nog het zogeheten Pittsfield Tefelien incident. Kapitein Joseph Merrick ploegde in 1815 een akker op zijn boerderij in Pittsfield, Massachusetts om. De boerderij was gebouwd op wat in de 18e eeuw 'Indian Hill' werd genoemd; een archaïsche grafheuvel. Uit de aarde dook een Tefelien maar Merrick wist niet wat het was.

Elkanah Watson uit hetzelfde stadje kende de theorie dat de indianen afstamden van de tien verloren stammen. De beschrijving van het gevonden voorwerp wond hem op en Watson identificeerde het bij Merrick thuis als Tefelien. Tefillien, meervoud van het Hebreeuwse tefiela voor gebed, zijn riemen die bij het Joodse ochtendgebed worden gedragen. De Tefelien bestaan uit een hoofdstel, waaraan een doosje is bevestigd met teksten uit de Pentateuch, en een riem om de arm en hand.

Stenen spreken.
Er zijn in de VS enkele locaties waar stenen spreken van een mogelijke samenhang tussen de Verloren Stammen en de Inheemse Indianen. De Los Lunas Decalogue Stone wordt met de Heavener Runestone, Kensington Runestone, Dighton Rock en de Newark Stones gezien als voorbeelden van Amerikaanse ‘bewijzen’ van paleo-Hebreeuwse inscripties uit een precolumbiaanse periode.

De Los Lunas Decalogue Stone met een gewicht van 80 ton is de meest interessante. De steen bevat een precolumbiaanse inscriptie die op een vroeg Semitisch contact met Amerika suggereert. Als je met een hoger bewustzijn naar de naam kijkt, lees je een samenhang met de Sinaï woestijn. Sin was in Mesopotamië de god van de maan, Lunas is meervoud voor maan in het Spaans.

In de Sinaï woestijn kreeg Mozes de Tien Geboden die YHVH in Stenen Tafelen had gekerfd. Decalogue is een ander woord voor Tien Geboden. Het gevaarte ligt in de buurt van Los Lunas, New Mexico, ongeveer 35 mijl ten zuiden van Albuquerque. De geoloog George Morehouse schatte dat de inscriptie tussen de 500 en 2000 jaar oud zou kunnen zijn.  Andere geologen denken dat het een vervalsing is, terwijl Cyrus Gordon, een archeolinguïst, vermoedt dat het een Samaritaanse Mezoeza is.

Wij hebben aan de deurpost van ons huis een joodse Mezoeza (deurpost in het Hebreeuws) bevestigd. Het is een cadeau van Israël Yaoz, onze vriend/gids/broeder die het tijdelijke voor het eeuwige heeft verruild. De Mezoeza is een kokertje dat regels bevat uit Deuteronomium. De Samaritaanse Mezoeza, daartegenover, was meestal een grote stenen plaat in de poort naar een huis of synagoge en droeg een verkorte versie van de Decalogue.

De Newark Holy Stones verwijzen naar artefacten die door David Wyrick in 1860 zijn ontdekt in een cluster van oude Indiase grafheuvels in de buurt van Newark, Ohio. De artefacten bestaan uit een stenen kom en de Decalogue met zijn zandstenen doos. De naam Newark doet denken aan de Ark des Verbonds die het volk tijdens de Exodus meedroeg.

Exodus.
Nu maken we een enorme gedachtesprong. De Exodus is voor mij een esoterisch verhaal over de reis die elke ziel van de Bron naar de Aarde en terug onderneemt. De ziel daalt af uit de Rijken van Perfectie naar een 3D werkelijkheid om imperfectie te ervaren. Dat kan alleen in een stoffelijk lichaam. Egypte staat voor de materie of het Aardechakra. De Rode Zee (in feite de Golf van Aqaba) staat voor het Sacraalchakra. De Sinaï woestijn staat voor de Zonnevlecht of de IK BEN Aanwezigheid.

Het was in de woestijn bij het Brandende Braambos dat de woorden: ‘Ik ben die ik ben’, voor het eerst aan Mozes werden gegeven. Of de Kinderen Israëls waarlijk 40 jaar door die woestijn zwierven weet ik niet. Ik weet wel dat men wel zegt: ‘Het leven begint bij veertig!’ Daarna bereikte de tweede generatie die uit Egypte was gevlucht het Beloofde Land: Kanaän staat in mijn optiek voor het Hartchakra.

In de Exodus werd het volk overdag voorgegaan door een Wolkkolom en ’s nachts door een Zuil van Vuur. We weten dat YHVH identiek is aan EN.LIL (Heer van de Hemel). EN.LIL een Anunnaki prins en erfgenaam van Anu, dat klinkt als Anu Sinom, Miermensen die de Hopi Indianen van Arizona leerden te overleven in de woestijn. Het is denkbaar dat de antennes op de helmen van de Anunnaki de Indianen deed denken aan de voelsprieten van een mier.

Waren de goden kosmonauten en reisden ze in voertuigen die rook en vuur veroorzaakten? Voor het collectieve bewustzijn een vraag, voor anderen een weet. In het Oude Testament wordt een wolk in 63 verzen genoemd en in het Nieuwe Testament komt het woord in 15 verzen voor. En telkens klonk daar de donderende stem van god uit. De Miermensen of Anu Sinom (klinkt als Sinaï) van de Hopi Indianen waren mijn inziens Anunnaki goden.

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com