Volgens het woordenboek is een kostganger een persoon die bij iemand in de kost is. Het woordenboek definieert het gezegde: ‘Onze-Lieve-Heer heeft rare kostgangers’ als schamper commentaar op merkwaardige personen. Nu is ‘Onze Lieve Heer’ voor mij wel de meest vreemde kostganger in de Schepping. Het is vreemd dat een entiteit die van zichzelf zegt dat hij een na-ijverige god is (Vijfde Gebod) een lieve heer wordt genoemd.

Dit schrijfseltje gaat iets dieper in op de multidimensionale communicatie die in het vorige artikel werd besproken. Wanneer je het woord vreemd in de uitdrukking: ‘God heeft vreemde kostgangers’ tot de tiende macht verheft, krijg je nog maar een glimp van de oneindige verscheidenheid aan wezens die de Schepping heeft voortgebracht. Wellicht dat dit artikel de aanname over wat mooi of lelijk is in de prullenbak veegt.

Voordat ik aan dit schrijfseltje begon had ik een visioen van generaal Grievous uit de Star Wars serie. De naam was goed gekozen want het was een verschrikkelijk wezen, dat op een sprinkhaan leek met humanoïde hebbelijkheden. Nu blijkt de fantasie van George Lucas meer werkelijkheid te bevatten dan we ons kunnen voorstellen. In het boek: ‘Engelen en visioenen’ ontmoet de auteur entiteiten die qua uiterlijk aan Grievous doen denken.

In de ogen van de auteur zagen ze er afschrikwekkend uit, en hun voorkomen was te verschrikkelijk in menselijke termen. De begeleidende engel op die uittreding maakte de auteur duidelijk dat die wezens onze fysieke lichamen vreemd en absoluut niet mooi vonden. Ze zien de mensen als dieren…Op sites (die een normaal mens niet zou bezoeken) lezen we dat buitenaardse wezens naar mensen op Aarde kijken, zoals wij dieren in een dierentuin bekijken.

Buitenaardse wezens hebben ons vanaf 2012 geobserveerd en in augustus 2016 zijn ze in grote aantallen tussen ons aanwezig. Hun observaties brachten hen tot een conclusie: ‘We beschouwen jullie als een onintelligente levensvorm, met een paar intelligente individuen onder jullie. We hebben geobserveerd dat wanneer er enkele heldere sterren verschijnen, ze worden vermoord, belasterd of onderdrukt door je eigen soort.’

Uit dit citaat trekken wij weer de conclusie dat er onder ons inderdaad Sterrenzaden zijn, die meer licht (bewustzijn) op Aarde willen brengen. Deze Sterrenzaden worden geblokkeerd door de social media, de bedreigingen, het geweld en de stompzinnigheid. Van het menselijk collectief. Het is triest dat het gedrag van mensen meer gericht is op vernietigen dan op creëren. Sinds ik over de atoombommen uit WWII las, begrijp ik die constatering.

Het hele leven bestaat uit atomen, het is een creërende energie, maar de mensheid heeft in haar overmoed atomen gebruikt om elkaar en de Aarde te discreëren. Dat is de reden waarom bezorgde buitenaardse wezens in maart 1957 met Eisenhouwer wilden spreken. Dwight D. Eisenhower was de opperbevelhebber van de Geallieerde strijdkrachten in Europa tijdens de Tweede Wereldoorlog en de 34ste president van de Verenigde Staten.

Die wezens onderhandelden toen al over het afschaffen van nucleaire wapens! Zij wilden ons helpen in onze spirituele ontwikkeling en ons helpen met onze problemen, maar de Schaduw Regering wilde dit niet. Door inspanningen van welwillende kostgangers gaat het collectieve bewustzijn naar een frequentie waarmee andere waarheden onthuld zullen worden. Dat is de Disclosure waar ontwaakte zielen al lang op wachten.

Er zijn ook levensvormen die ons niet gunstig gezind zijn. Stephen Hawking zei het in een documentaire op Discovery Channel op zijn manier: ‘Als buitenaardse wezens ons bezoeken, zou het resultaat zijn als toen Columbus in Amerika landde, wat niet goed bleek voor de indianen. Als ze ons hier vinden, verstopt in de binnenste cirkel van het zonnestelsel, is de kans groot dat ze ons allemaal ‘zappen’ en alles plunderen dat ze kunnen pakken.

Ontmoetingen.
Met zijn typerende humor zei Hawking dat in de menselijke geschiedenis de eerste ontmoetingen zelden beginnen met: ‘Kopje koffie? Melk? Suiker?’ Elke vorm van kolonisatie op Aarde of van buiten Aarde werd altijd gekenmerkt door onderdrukking, uitbuiting, roof en seksueel misbruik. God heeft van meet af aan vreemde kostgangers op Aarde los gelaten.

Er zij mannelijke en vrouwelijk kostgangers met een ravissant uiterlijk en een verdorven innerlijk. Er zijn wezens die voor onze ogen afschrikwekkend lelijk zijn en toch over een hele mooie ziel beschikken. Op Aarde laten we ons vooral door het uiterlijk leiden of verleiden. En, grappig genoeg, we veranderen voortdurend van smaak. Ooit waren de super mollige modellen van Peter Paul Rubens ‘hot’. Op een andere tijdlijn bepaalde de anorexia figuur van model ‘Twiggy’ het beeld.

Dat zegt genoeg over de uitdrukking: ‘Kijken met ogen die kunnen zien’. De auteur van het boek ‘Engelen en visioenen’ krijgt bijna een hartverzakking als hij geconfronteerd wordt met de insectoïde humanoïden in een werkelijkheid met een ander materieniveau dan op Aarde. Zijn begeleidster leert hem anders kijken en hij neemt waar dat aardse schoonheid en goddelijke schoonheid zich tot elkaar verhouden als water en vuur.

Hollywood speelt daar succesvol op in door het publiek dat zich geneerde voor stripverhalen de vreemde kostgangers van Marvel op het doek te laten schitteren. De hele entertainment industrie is overbevolkt van rare kostgangers. Het leuke is dat het Engelse woord ‘rare’ uitzonderlijk, zeldzaam, verschrikkelijk, kostelijk of voortreffelijk kan betekenen. Het kan eveneens halfgaar betekenen. Hollywood heeft treinwagons vol halfgare kostgangers.

Tot nu toe, afgezien van het uitstapje naar het boek ‘Engelen en visioenen’, kunnen we ons nog een voorstelling maken van uitzonderlijke levensvormen. In het schrijfseltje over bezetenheid maakte ik al gewag van een vrouw met een gat in haar rug die je ziel kwam stelen als je onder een Waringinboom in slaap zou vallen. Type, als je niet gauw schrikt, het zoekwoord 'Kuntilanak’ in op Internet Afbeeldingen.

Hoe afschrikwekkend deze geestverschijning ook moge zijn, ze bevindt zich nog altijd binnen het zichtbare spectrum. Er zijn ook kostgangers die je niet waarneemt als levende wezens. In een ander boek van de auteur die de insectoïde humanoïden ontmoette, heeft hij een confrontatie met zeer opmerkelijke wezens. Hij had een soort van communicatie met levende rotsblokken die zich langzaam konden bewegen.

Silicium.
Op Aarde is het leven voornamelijk gebaseerd op koolstof. Koolstofdatering is een methode van radiometrische datering waarmee de ouderdom van organisch materiaal wordt bepaald met behulp van de isotoop C14. In een werkelijkheid die gebaseerd is op silicium zou een ander isotoop nodig zijn om de ouderdom van ‘levende’ stenen te bepalen. Behalve de Rolling Stones zijn dit toch wel heel vreemde kostgangers in het Omniversum.

Dat wij stenen niet als levende materie beschouwen is een hiaat in ons bewustzijn. Volgens het woordenboek staat leven voor een complex van eigenschappen en functies van een organisme, zoals voortplanting, stofwisseling, groei en reageren op de omgeving, dat er voor zorgt dat dat organisme blijft voortbestaan. Voor mij is alles wat energie bevat en uitzendt ook levende materie.

In onze praktijk staat een glazen kast vol kristallen en kwartsen gerangschikt naar de kleuren van de chakra’s. Hun dienstbaarheid aan de mensheid is mogelijk nog groter dan die van mensen onderling. Ze hebben een eigen frequentie die door iemand met een hoog trillingsgetal vertaald kan worden naar menselijke perceptie. Als kind kreeg ik soms kristallen van mijn vader en hij zei daarbij: ‘Als je ze kwijt raakt, hebben ze hun dienst gedaan.

Hoeders.
Het mineralenrijk, het plantenrijk en het dierenrijk kennen een uitzonderlijk verscheidenheid aan vreemde kostgangers. De hoeders van deze rijken echter, verblijven meestal buiten het zichtbare spectrum. Onder bepaalde omstandigheden, en afhankelijk van onze eigen bewustzijnsfrequentie, is het mogelijk die onzichtbare kostgangers waar te nemen. Zojuist nam ik een witte jade in mijn linkerhand en vroeg op Alfa niveau waar de geest van deze jade vandaan kwam.

Het beeld van besneeuwde toppen kwam mijn geest binnen. Daarmee was ik tevreden en ik zei in gedachten dat ik niet meer zou vragen om te voorkomen dat mijn menselijke denken de vragen zou dirigeren. Wat er vervolgens gebeurde was erg leuk, ik voelde dat mijn mond zich in een glimlach krulde, alsof de geest van die jade zich verkneukelde om die opmerking. Het is erg verleidelijk om meer te vragen, maar ik vond het genoeg.

Meteen daarna typte ik de zoekwoorden witte jade + vindplaats in op Internet. Bij de afbeeldingen werd ik getroffen door de besneeuwde toppen die boven de Vallei van de Blauwe Maan in de provincie Yunan van China uit torenden. De bergketen reikt daar gemakkelijk tot 2.000 meter boven zeespiegel. Ik ben zeer benieuwd naar de onzichtbare wezens die daar zo dicht bij hun schepper leven.

Het is denkbaar dat ze mij een vreemde kostganger vinden…

Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA – www.assayya.com