Zelfs de PC doet moeilijk over die schrijfwijze, en wil alsmaar met een kapitaal beginnen… De magie van deze schrijfwijze is dat je het altijd als nu leest, ook al sta je op je kop! Het is, mijn inziens, de enige schrijfwijze die alles onthult over de illusie van tijd.
Eckhart Tolle
Op Internet vond ik deze beschrijving van het boek van Eckhart Tolle: […] De kracht van nu is het spirituele boek van de afgelopen tijd. Om de weg te gaan die wordt beschreven in De kracht van het Nu dien je de identificatie met je analytische geest en het daardoor gecreëerde onechte zelf, het ego, te laten varen. We zijn ons denken niet. We kunnen ons zelf van psychische pijn verlossen.
Je authentieke kracht wordt pas gemobiliseerd door je over te geven aan het Nu. Hier vinden we vreugde en zijn we in staat ons ware zelf te omarmen.
Daar komen we er ook achter dat we al 'heel' en 'volmaakt' zijn. Velen zullen tijdens het lezen van dit boek vaststellen dat de grootste blokkades om in het Nu te komen onze relaties zijn, dat wil zeggen de manier waarop we in onze relaties staan. Relaties kunnen echter ook een toegang zijn om tot verlichting te komen, mits we ze wijs benutten zodat ze bijdragen aan onze bewustwording en we daardoor in staat zijn meer liefde te geven.
Als we volledig aanwezig kunnen zijn en iedere stap in het Nu kunnen zetten, kunnen we de werkelijkheid ervaren van zaken als 'overgave', 'vergeving' en 'het onnoembare'. Zo kunnen we ons zelf openstellen voor de transformerende ervaring van De kracht van het Nu. […]
Het is opmerkelijk dat het laatste woord in deze promotietekst voor ‘De kracht van het Nu’, het concept volkomen ontkracht door de eerste letter. In de aanhef van dit schrijfseltje is er geen begin en geen eind, er is zelfs geen leesteken gebruikt, het is nu
Na de artikelen over Gedachtekracht en Mentale Macht is dit een avontuur omdat het haaks lijkt te staan op wat ik in genoemde artikelen schreef. Om dit ´avontuur´ in het juiste perspectief te lezen, herhaal ik een regel uit de Gedachtekracht. We dienen te beseffen dat we dierlijke, instinctmatige gedachten hebben evenals geestelijke gedachten. De eerste categorie komt voort uit de menselijke of dierlijke ziel, die in het astrale lichaam huist.
Cogito Ergo Sum.
Nu ben ik zeer eigenwijs, dat besef ik terdege, toch is het niet mijn intentie tegen de wijsheid van Eckhart Tolle in te gaan. Tolle schrijft terecht dat vrijheid begint met het besef dat je niet ‘de denker’ bent. Hij schrijft dat de mens zich gewoonlijk identificeert met zijn gedachten, maar we zijn onze gedachten niet. Dit is een verfrissende visie op de stelling van de Franse filosoof en wiskundige René Descartes: “Cogito Ergo Sum” (‘Ik denk, dus ik ben’)…
We zijn zelfs niet ons lichaam, we dragen het en verdragen het slechts gedurende het tijdelijke bestaan in een stoffelijke werkelijkheid. We zijn Geest of in het Sanskriet Atman; het goddelijke, hoogste beginsel en het scheppend vermogen in de mens. De Geest werd oorspronkelijk gecreëerd uit het denkvermogen van de Schepper en zijn Tweelingziel. Het woord denkvermogen is hier te vervangen door oneindige intelligentie.
De synchroniciteit van nu is zo hoog dat ik, terwijl ik de Javaanse Geheime Leer uit 1932 lees, dit weekend een interview las met Prinses Laurentien die over haar nieuwste boek vertelt. Ze zegt dat het een ‘voorleesboek voor volwassenen is die de weg een beetje kwijt zijn’…
Prinses Laurentien vroeg aan tien volwassen leiders wat hun grootste dilemma’s waren, en legde die voor aan negentien kinderen tussen de 9 en 12 jaar.
Voor Laurentien is het vanzelfsprekend om kinderen mee te laten denken over dit soort vraagstukken. Volwassenen stellen nooit de vraag die kinderen altijd stellen; “Waarom?” Bovendien denken kinderen per definitie buiten de gevestigde kaders, en dat creëert oplossingen die volwassen niet zien.
Zo had een voormalig Eurocommissaris de vraag: “Hoe kom ik uit mijn comfortzone?” Een andere leider kwam met de vraag: “Hoe blijf je trouw aan jezelf in een wereld die vaak van je verwacht dat je maar stoer meedoet?” Weer een andere bestuurder vroeg: “Hoe breng ik echte verbinding tot stand met en voor anderen?”
Laten we dan nu vragen stellen als waarom iemand in de comfortzone blijft hangen, of waarom zou iemand zich stoer moeten voordoen, of waarom heb je geen verbinding? Laten we vanuit het nu een mogelijk antwoord geven op deze goede vragen.
- De comfortzone is een illusie, een gedachte die het lager ego wenslichaam heeft gecreëerd om zich aan die illusie te laven. Het Hoger Zelf heeft geen comfortzone nodig, want het IS de comfortzone. Het Hoger Zelf kent alleen het nu.
- Blijf trouw aan je eigen verwachtingspatronen, dan blijf je trouw aan je Zelf. Wat verwacht je van het nu? Gisteren is niet meer, morgen moet nog komen.
- Wanneer je nu het lager ego wenslichaam verbindt met het Hoger Zelf, is die verbinding er. Dit is inherent aan de Hermetische Wet: “Zo Binnen, Zo Buiten”.
Wanneer we beseffen dat de omgeving onze emoties en denken reflecteren, kunnen we van binnen uit de keuze maken om dat nu te veranderen. Alleen nu is het mogelijk! Uitstellen betekent vragen om nog meer bevestigende ervaringen, en mensen zijn nu eenmaal idolaat van herhalingen…
Het concept van de selffulfilling prophecy is daar een schoolvoorbeeld van. In mijn praktijk kwam ooit iemand die ervan overtuigd was dat hij altijd in de rij van de verkeerde kassa stond. Ik legde hem uit dat die gedachte alleen al voldoende was om die herhaling aan te trekken. Helaas begreep hij me niet en daagde me zelfs uit een keer mee te gaan naar de supermarkt waar hij regelmatig in de verkeerde rij stond…
Het beste voorbeeld binnen dit thema is de uitdrukking van het collectief bewustzijn: “De geschiedenis herhaalt zich.” Dit thema gaat er van uit dat gisteren nog bestaat en zich morgen weer herhaalt. In het nu is er verleden noch toekomst, en er is een Engelse uitdrukking die dat prachtig verwoord.
'Yesterday is history, tomorrow is a mystery, today is a gift of God, which is why we call it the present.' Bill Keane
Om het geschenk van het nu te bevatten is het nodig het verleden los te laten, en de toekomst niet in overweging nemen. Dat lukt aardig als je gaat beseffen dat je niet de denker bent, dat is je lager ego bewustzijn. Het denken komt voort uit het verstand; uit onze linkerhersenhelft die overloopt van aangeleerde kennis die verbijsterend vaak niet op ervaring is gestoeld.
Het woord empirisch is afgeleid van het Griekse “empireia” dat ervaring betekent. We kunnen dus kennis opdoen door zintuiglijke ervaring. Empirische wetenschappen zijn wetenschappen die kennis verzamelen door middel van zintuiglijke observatie. Er wordt echter geen rekening gehouden met de uiteenlopende ervaringen van die zintuiglijke observatie.
Einstein gaf daar een goed voorbeeld van: “Leg je hand een minuut op een hete kachel en het lijkt een uur. Kijk een uur naar een mooi meisje en het lijkt een minuut. Dat is relativiteit!”
In het nu is het mogelijk zintuiglijke observaties te ervaren zonder oordeel, omdat het denken als stoorzender is uitgeschakeld. In het nu is het mogelijk eindelijk te durven voelen, een eigenschap die de westerse samenleving niet of nauwelijks kent. De huidige samenleving heeft kennis tot een ultiem doel verheven, we zeggen zelfs ‘kennis is macht’. De mens kan echter de kracht van macht nog niet dragen, macht werd en wordt misbruikt.
Niet denken.
In het nu is voelen de stuurman, de ware leider. Je voelt gewoon dat politieke, religieuze en bedrijfsmatige leiders het begrip empathie absoluut niet begrijpen. Dat komt omdat ze alleen maar denken en niet of nauwelijks kunnen/willen invoelen wat hun medemensen beroert. Zonder empathie praat je langs elkaar heen of ontstaan er meningsverschillen, politieke partijen en religieuze afsplitsingen, alsof je de Schepper kan verdelen.
Nu maak ik een enorme gedachtesprong om al het bovenstaande simpel uit te leggen. In de film The Last Samurai leert Tom Cruise vechten met de ‘boken’, een houten oefenzwaard. Hij krijgt voortdurend op zijn donder totdat de filmteller op 54 minuten en 38 seconden staat. De som van het aantal minuten is het getal 9, het getal van voltooiing. De som van het aantal seconden is het meestergetal 11. Tom krijgt het advies niet meer te denken.
Dan op 1 uur 53 minuten en 50 seconden is hij plotseling gelijkwaardig aan de beste zwaardvechter van het dorp. Als ik met mijn geringe kennis van getallen dat moment vertaal, lees ik in 1:53:50: “Ik (1) ben in balans (8) dus ik ben vrij (5).”
Hij gebruikte de kracht van het nu…
Artikelen op deze website mogen vrij verspreid worden onder vermelding van de juiste bron: ArjunA - www.assayya.com